Αυτοβιογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η ζωή ενός προσώπου καταγεγραμμένη και δημοσιευμένη σε μορφή βιβλίου ή δοκιμίου. Η '''βιογραφία''' αναφέρεται στα σημαντικότερα γεγονότα της ζωής του ατόμου καταγράφοντας τις σημαντικότερες προσωπικές στιγμές του, τον επαγγελματικό του βίο, την κοινωνική και επιστημονική του προσφορά μέσα σε ένα κοινωνικοπολιτικό και ιστορικό πλαίσιο. Για να πραγματοποιηθεί μια βιογραφία πρέπει είτε να δοθεί η συγκατάθεση του βιογραφούμενου ή της οικογένειάς του, είτε να υπάρξει συνεργασία ανάμεσα στον ίδιο το βιογραφούμενο και το συγγραφέα. Στην περίπτωση που βιογραφούμενος και συγγραφέας ταυτίζονται, το έργο ονομάζεται αυτοβιογραφία και θεωρείται πρωτογενής πηγή.

Αυτοβιογραφικές απόπειρες έχουμε ήδη από την αρχαιότητα, αλλά η ιστορία της σύγχρονης αυτοβιογραφίας ουσιαστικά ξεκινά προς το τέλος του [[18ος αιώνας|18ου αιώνα]], με της περίφημες [[Εξομολογήσεις|''Εξομολογήσεις'']] του [[Γαλλία|Γάλλου]] [[Διαφωτισμός|διαφωτιστή]] [[Ζαν Ζακ Ρουσσώ]]. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι ο όρος "αυτοβιογραφία" αρχίζει να εμφανίζεται συστηματικά στις ευρωπαϊκές γλώσσες μετά το [[1800]]. Το γεγονός, όμως, ότι ο ίδιος ο όρος αρχίζει να χρησιμοποιείται δε σημαίνε και πολλά πράγματα. Για μεγάλο διάστημα, σχεδόν μέχρι τα μέσα του [[20ος αιώνας|20ου αιώνα]], η αυτοβιογραφία θεωρείται ένα δευτερεύον βιογραφικό είδος, κάπου μεταξύ[[Ανεκδοτολογία|ανεκδοτολογίαςανεκδοτολογία]]ς και [[Ιστοριογραφία|ιστοριογραφίαςιστοριογραφία]]ς: ικανοποιεί κυρίως τους φιλοπερίεργους και μπορεί ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί ως πηγή πληροφοριών. Πρόκειται περισσότερο για μια προσωπική μρτυρία, που σίγουρα δεν μπορεί να ειναι αντικειμενική ή αξιόπιστη.

Καθώς πλησιάζουμε προς τον 20ό αιώνα, τα πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν: από τη μια πλευρά, έχουμε συνεχή αύξηση των αυτοβιογραφιών που δημοσιεύονται. Από την άλλη πλευρά, η ανάπτυξη της [[Κοινωνιολογία|κοινωνιολογίαςκοινωνιολογία]]ς και της [[Ψυχανάλυση|ψυχανάλυσηςψυχανάλυση]]ς προσφέρει νέους τρόπους προσέγγισης του είδους. Η αυτοβιογραφία χρησιμεύει πλέον για να κατανοήσουμε πώς ένας άνθρωπος, συνήθως επώνυμος, βλέπει τον εαυτό του και την [[κοινωνία]] στην οποία ζει.

Τέλος, θα πρέπει να πούμε ότι, παρ' όλες τις μελέτες που έχουν γίνει, παραμένει προβληματική η σχέση της αυτοβιογραφίας με τα υπόλοιπα είδη [[Πεζογραφία|πεζογραφίαςπεζογραφία]]ς και ιδίως με το [[μυθιστόρημα]]. Ειδικά στην εποχή μας, το ζήτημα παρουσιάζεται ιδιαίτερα περίπλοκο, καθώς δημοσιεύεται πλέον ένας μεγάλος αριμός μυθιστορημάτων που δεν είναι εύκολο να διακριθούν από τις καθαυτό αυτοβιογραφίες, μια και περιέχουν έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία. Από την άλλη πλευρά η αυτοβιογραφία πάντοτε χρησιμοποιούσε πολλές από τις τεχνικές και τις δομές του μυθιστορήματος. Σήμερα, πολλές αυτοβιογραφίες παρουσιάζονται ως μυθιστορήματα, ενώ η συνήθεια να παρουσιάζονται τα μυθιστορήματα ως αυτοβιογραφίες χρονολογείται από την εποχή του [[Ροβινσώνας Κρούσος|''Ροβινσώνα Κρούσου]] και των [[Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ|''Ταξιδιών του Γκιούλιβερ]], όταν συγγραφείς όπως ο [[Ντάνιελ Νταφόε]] ή ο [[Τζόναθαν Σουίφτ]] αντίστοιχα, ήθελαν να δώσουν μιαν αίσθηση πραγματικότητας στα έργα τους.