Δέκιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Την ίδια εποχή ξέσπασε ένα δεύτερο κύμα της Πανούκλας του Αντωνίνου, με αποκορύφωμα το διάστημα μεταξύ 251 και 266 που στοίχιζε τη ζωή 5.000 καθημερινά μόνο στη Ρώμη. Αυτή η επιδημία αναφέρεται ως η "πανούκλα του Κυπριανού" (επίσκοπος Καρχηδόνας), όπου και η πανούκλα και ο διωγμός των Χριστιανών ήταν αμείλικτα. Ο βιογράφος του Κυπριανού, Πόντιος, έδωσε μια ζωντανή εικόνα της καταστροφικής επίδρασης της πανούκλας και ο Κυπριανός μνημονεύει το γεγονός στο δοκίμιό του De mortalitate . Στην Καρχηδόνα, οι "διώξεις του Δέκιου" που εξαπολύθηκαν κατά την έναρξη της πανώλης, αναζήτησαν τους χριστιανούς ως αποδιοπομπαίους τράγους. Το Διάταγμα του Δέκιου ανανεώθηκε από τον Βαλέριο το 253 και καταργήθηκε από τον γιο του Γαλλιηνό το 260-1.

 

 

Οι βαρβαρικές επιδρομές στην αυτοκρατορία γινόντουσαν όλο και πιο έντονες και συχνές ενώ η αυτοκρατορία ήρθε αντιμέτωπη με μία σοβαρή οικονομική κρίση στα χρόνια του Δέκιου. Κατά τη διάρκεια της σύντομης βασιλείας του ο Δέκιος ασχολήθηκε σημαντικές επιχειρήσεις εναντίον των Γότθων, οι οποίοι πέρασαν τον Δούναβη και έκαναν επιδρομή στην περιοχή της Μοισίας και της Θράκης. Αυτή είναι η πρώτη σημαντική στιγμή που οι γότθοι εμφανίζονται στο ιστορικό αρχείο - οι οποίοι αργότερα θα έρθουν να παίξουν τόσο σημαντικό ρόλο. Οι Γότθοι υπό τις διαταγές του βασιλιά τους Cniva αιφνιδιάστηκαν από τον αυτοκράτορα, ενώ πολιορκούσαν την Νικόπολη στον Δούναβη. Κατάφεραν όμως να διαφύγουν δια μέσου του δύσκολου γεωγραφικού αναγλύφου των Βαλκανίων, στην συνέχεια διπλασιάζοντας τις δυνάμεις τους, γύρισαν πίσω και αιφνιδίασαν τους Ρωμαίους κοντά στο Beroe (σύγχρονο Στάρα Ζαγόρα της Βουλγαρίας) λεηλατώντας το στρατόπεδο τους και διαλύοντας τα ρωμαϊκά στρατεύματα. Ήταν η πρώτη φορά που Ρωμαίος αυτοκράτορας υποχώρησε μπροστά σε βαρβαρικά στρατεύματα. Οι Γότθοι τότε κινήθηκαν εναντίον της Φιλιππούπολης η οποία και έπεσε στα χέρια τους. Ο κυβερνήτης της Θράκης, Titus Julius Priscus, ανακήρυξε τον εαυτό του αυτοκράτορα υπό γοτθική προστασία, αλλά η πρόκληση του Priscus τερματίστηκε όταν σκοτώθηκε λίγο αργότερα.<ref name=Scarre169>Scarre 1995, p.169</ref>