Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|αφιερωμένη=[[Θεοτόκος|Θεοτόκο]]

}}

 

Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση, ιδρυτής της Μονής είναι ο Λάμπρος Καννέλος, ένας ευσεβής χριστιανός και κάτοικος των [[Μέγαρα Αττικής|Μεγάρων]]. Σύμφωνα με την παράδοση είδε στον ύπνο του τρεις φορές την [[Παναγία]] που τον πρόσταξε να πάει στη Σαλαμίνα, στα ερείπια του ναού, ρίχνοντας το πανωφόρι του στη θάλασσα για να περάσει απέναντι. Εκείνος το έπραξε, Στις [[17 Μαΐου]] του [[1640]] πήγε στο σημείο και με την βοήθεια των κατοίκων έσκαψε και βρήκε την εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης.<ref>Από ιδιόχειρη σημείωση Οσίου Λαυρεντίου που σώζεται στη Μονή.</ref> Κατά το έτος [[1682]] αναστήλωσε τον ναό και ίδρυσε στο σημείο μοναστήρι. Ο ίδιος έγινε [[Μοναχισμός|μοναχός]] μαζί και η γυναίκα του, μετονομάστηκε σε Λαυρέντιος και αποσύρθηκε στο ασκητήριο του προφήτη Ηλία, νοτιοανατολικά της μονής, εκκλησάκι που σωζόταν ακέραιο ως το [[1944]] όπου καταστράφηκε από τους [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανούς]]. Ο Λαυρέντιος κοιμήθηκε την 7η Μαρτίου του [[1707]], ετάφη στο μοναστήρι και ανακηρύχθηκε από την [[Εκκλησία της Ελλάδος]] Όσιος<ref>[http://www.ecclesia.gr/greek/synaxaire/search.asp?to_search=%E5%EA%DC%F1%E7 Διαδικτυακός Οίκος Εκκλησίας της Ελλάδος / 7η Μαρτίου, Όσιος Λαυρέντιος]</ref>. Στον Όσιο Λαυρέντιο αποδίδεται μεγάλος αριθμός θαυμάτων από τους πιστούς.