Οικοαναρχισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Ο οικο-αναρχισμός δεν είναι μια ξεκάθαρη θεωρία, αφού η ίδια η έννοια δεν έχει διατυπωθεί ή οριστεί μονάχα από έναν άνθρωπο. Οι ιδέες και οι προτάσεις του για τη διακυβέρνηση της κοινωνίας είναι πολύ όμοιες με τον [[αναρχο-μουτουαλισμός|αναρχο-μουτουαλισμό]] του Προυντόν. Κάποιο κομμάτι των οικο-αναρχικών είναι πιο κοντά στις ιδέες του Μ. Μπακούνιν και του [[αναρχο-κολεκτιβισμός|αναρχο-κολεκτιβισμού]]. Προτάσσουν δηλαδή τη δημιουργία πολλών αυτόνομων κολεκτίβων ως τον υγιή τρόπο που θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι.
 
Ο οικο-αναρχισμός προτάσσει έντονα ότι ο άνθρωπος και η φύση θα πρέπει να ζουν συνεργατικά. Στο επίπεδο αυτό, δηλαδή της οικολογίας, έχει επηρεαστεί κυρίως από τη δουλειά δύο ανθρώπων: του [[Μάρεϋ Μπούκτσιν]] (Murray Bookchin) και του [[Τζων Ζερζάν]] (John Zerzan). Η [[Κοινωνική Οικολογία]] του πρώτου και ο [[αναρχο-πρωτογονισμός|Πρωτογονισμός]] του δεύτερου άσκησαν ιδιαίτερη επιρροή.
 
Ο οικο-αναρχισμός, στη συνέχεια, κράτησε αποστάσεις από τη σχολή του John Zerzan και διαφοροποίησε τη θέση του και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την έννοια του «Πολιτισμού» και της «Τεχνολογίας». Επικεντρώνεται σε ιδέες όπως το «κοινωνικό κεφάλαιο» ή «κεφάλαιο ενός χωριού» παρά στο ζήτημα αν «δεχόμαστε ή απορρίπτουμε την τεχνολογία» ή αν «ο πολιτισμός είναι ή όχι η αιτία της εξουσίας». Η διαφορά μεταξύ του Πράσινου Αναρχισμού και του οικο-αναρχισμού είναι λεπτότερη. Ο μεν πρώτος πιστεύει ότι ένα γενικό πλαίσιο κανόνων πρέπει να εφαρμοστεί σε κάθε οικοπεριοχή (βιοπεριοχή) και σε κάθε οικοκοινότητα της κάθε οικοπεριοχής. Αντίθετα ο οικο-αναρχισμός επικεντρώνεται στη πλήρη αποκέντρωση θεωρώντας ότι κάθε οικοκοινότητα (και κατά επέκταση κάθε οικοπεριοχή) μπορεί να ορίσει τους δικούς της, ιδιαίτερους, κανόνες για την ίδια. Δεν υπάρχει δηλαδή κάποιο «οικολογικό πρότυπο».