Αμβρόσιος Μεδιολάνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 3105816 από τον 94.71.110.192 (Συζήτηση χρήστη:94.71.110.192)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|25|01|2012}}
[[Αρχείο:AmbroseOfMilan.jpg|thumb|Ψηφιδωτό από την εκκλησία του Αγ. Αμβροσίου στο Μιλάνο.]]
Ο '''Άγιος Αμβρόσιος''' ([[Λατινικά]]: Sanctus Ambrosius; [[Ιταλικά]]: Sant'Ambrogio) (περ. [[339]]/[[340]] – [[4 Απριλίου]] [[397]]), επίσκοπος Μεδιολάνων ([[Μιλάνο|Μιλάνου]]), ήταν ένας από τους πιο διαπρεπήςδιαπρεπείς επισκόπους του [[4ος αιώνας|4ου αιώνα]]. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στους [[Πατέρες της Εκκλησίας]] και μαζί με τον [[Αυγουστίνος Ιππώνος|Αυγουστίνο]], τον [[Ιερώνυμος|Ιερώνυμο]] και τον [[Πάπας Γρηγόριος Α΄|Γρηγόριο Α']], ανάμεσα στους [[Διδάσκαλοι της Εκκλησίας|Διδασκάλους της Εκκλησίας]].
 
== Βίος ==
Ο Αμβρόσιος γεννήθηκε το έτος [[339]] στην πόλη [[Τρέβηροι]] (σημ. Trier της [[Γερμανία|Γερμανίας]]). Οι γονείς του ήταν [[Χριστιανισμός|Χριστιανοί]]. Σε νεαρή ηλικία έχασε τον πατέρα του, ο οποίος ήταν Έπαρχος της [[Γαλατία|Γαλατίας]]. Το έτος [[353]] εγκαταστάθηκε για σπουδές στη [[Ρώμη]]. Σπούδασε [[ρητορική]], αλλά και την [[ελληνική γλώσσα]]. Σταδιοδρόμησε αρχικά ως δικηγόρος στο [[Σίρμιο]] (σημ. Sremska Mitrovica στη [[Σερβία]]), αλλά οι ικανότητές του εκτιμήθηκαν από τη ρωμαϊκή πολιτεία και διορίστηκε το έτος [[370]] διοικητής (consularis) των Επαρχιών Λιγουρίας και Αιμιλίας με έδρα τα Μεδιόλανα ([[Μιλάνο]]). Η άσκηση των διοικητικών του καθηκόντων υπήρξε υποδειγματική και όλοι, αρειανόφρονες και ορθόδοξοι, τον εκτιμούσαν.
 
Το έτος [[374]] ο επισκοπικός θρόνος του Μιλάνου χήρεψε. Ξέσπασαν, τότε, ταραχές για τη διαδοχή του εκλιπόντα αρειανόφρονα [[Επίσκοπος|επισκόπου]] Αυξεντίου και ο Αμβρόσιος προσπάθησε να ηρεμήσει το πλήθος. Εκείνη τη στιγμή, κάποιος από τους συγκεντρωμένους, πιθανώς μικρό παιδί, φώναξε: "Ambrosium episcopum" (τον Αμβρόσιο επίσκοπο). Το πλήθος συναίνεσε στην ιαχή και, ο κατηχούμενος ακόμα Αμβρόσιος, βαπτίστηκε και ύστερα από μια βδομάδα, στις [[7 Δεκεμβρίου]] του [[374]], χειροτονήθηκε επίσκοπος. Ως επίσκοπος, βοηθήθηκε στο έργο του από τον πρεσβύτερο [[Σιμπλικιανός|Σιμπλικιανό]], ο οποίος τον έφερε σε επαφή με την ανατολική [[γραμματεία]] και [[θεολογία]].
Γραμμή 24 ⟶ 25 :
Υπήρξε ένθερμος υποστηριχτής και εισηγητής της εκλαϊκευμένης θεολογίας, αφού κατόρθωσε να εξηγήσει στο λαό του τις λεπτές θεολογικές αλήθειες για την ''ομοουσιότητα'' της [[Αγία Τριάδα|Αγίας Τριάδας]], με μοναδική απλότητα.
 
Ο Αμβρόσιος ήταν ο πρώτος θεολόγος που παρουσίασε στη δυτική εκκλησιαστική γραμματεία συγκροτημένο και ορθόδοξο έργο για τη θεμελίωση της ομοουσιότητας του [[Άγιο Πνεύμα|Αγίου Πνεύματος]]. Αντιλήφθηκε την ορθόδοξη πνευματολογία με τα κριτήρια που έθεσε στην Ανατολή ο [[Μέγας Αθανάσιος|Μ. Αθανάσιος]], ο [[Μέγας Βασίλειος|Μ. Βασίλειος]] και ο [[Δίδυμος ο Τυφλός]]. Διατύπωσε τη διδασκαλία του για την εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος, κάνοντας τη διάκριση ανάμεσα στην {{ασαφές|αδια}} και την οικονομική Τριάδα. Έτσι, ομίλησε για την αίδιααΐδια εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος από τοτον Θεό Πατέρα, ο Οποίος αποτελεί την κύρια πηγή της Θεότητας. Η αποστολή του τρίτου προσώπου, κατά τη φανέρωση της οικονομικής Τριάδας, γίνεται από τον Υιό, χωρίς όμως Αυτός να αποτελεί και την πηγή Του.
 
Στα αγιογραφικά ερμηνευτικά του υπομνήματα υιοθέτησε την [[Αλληγορική μέθοδος|αλληγορική μέθοδο]] και εξαρτήθηκε κυρίως από το [[Φίλωνας ο Αλεξανδρέας|Φίλωνα τον Αλεξανδρέα]] και τον [[Ωριγένης|Ωριγένη]]. Κατά τη συγγραφή, όμως, της ''Εξαημέρου'' του, ακολούθησε τις θεολογικές προϋποθέσεις και τη σκέψη του Μ. Βασιλείου.