Αράμ Χατσατουριάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Αράμ Ιλίτς Χατσατουριάν''' ([[αρμενική γλώσσα|αρμενικά]]: Արամ Խաչատրյան, Aram Xačatryan; [[ρωσική γλώσσα|ρώσικα]]: Аpaм Ильич Xaчaтypян, Aram Il'ič Hačaturjan, [[6 Ιουνίου]] [[1903]]-[[1 Μαΐου]] [[1978]]) ήταν [[Γεωργία|Γεωργιανός]] [[συνθέτης]], [[Αρμενία|αρμένικης]] καταγωγής. Γεννήθηκε στην [[Τιφλίδα]] της [[Γεωργία|Γεωργίας]] το [[1903]] και πέθανε στη [[Μόσχα]] το [[1978]]. Εγκαταστάθηκε στη [[Μόσχα]] από το 1920, όπου και μαθήτευσε σε διάφορους μουσικοδιδάσκαλους στη περίφημη σχολή Γκνέσιν. Σπούδασε βιολοντσέλο και σύνθεση και πολύ γρήγορα άρχισε να διακρίνεται. Στη συνέχεια φοίτησε στο Ωδείο Μόσχας (1929-1934) υπό τους Μιασκόφσκη και Λιτίνσκη. Οι συνθέσεις του «τρίο για φλάουτο, βιολί και πιάνο» και «Πρώτη συμφωνία» απέδειξαν την ιδιοφυΐα του και την ικανότητά του στην εκμετάλλευση λαϊκών μελωδιών. Από το 1934 σύνθεσε τρεις συμφωνίες για πιάνο, βιολοντσέλο και ορχήστρα, τη «Δεύτερη συμφωνία» (1943), μουσική για μπαλλέτο και το έργο για χορωδία και ορχήστρα «Ποίημα για τον Στάλιν», (για τη συμπλήρωση των 25 χρόνων από τη μπολσεβική επανάσταση), καθώς και μουσική για θεατρικά και κινηματογραφικά έργα.

 

 

Όσον αφορά το ύφος της μουσικής του, έχει έντονο ανατολίτικο χρώμα, πράγμα που οφείλεται στην επιρροή του από την [[Αρμενία|αρμένικη]] παράδοση, την οποία μελέτησε πολύ προσεκτικά. Επίσης, επηρεάστηκε και από τις νέες τάσεις που είχαν αρχίσει να εμφανίζονται στην υπόλοιπη [[Ευρώπη]], καταφέρνοντας να τις αξιοποιήσει με πολύ μέτρο και σε συνδυασμό με τη μουσική παράδοση. Γενικά τα έργα του Χατσατουριάν διακρίνονται για τη χρωματική αρμονία αλλά και την παραδοξότητα που μερικές φορές φθάνει σε μονοτονία. Στη χρήση όμως των οργάνων "σόλο" έναντι της ορχήστρας ακολούθησε τη παράδοση των [[Αλεξάντερ Μποροντίν]] και [[Αλεξάντερ Γκλαζούνοφ]]. Σημειώνεται ότι ο Χατσατουριάν συνέθεσε και τον εθνικό ύμνο της [[Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Αρμενίας|Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Αρμενίας]].