Ουσκουντάρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.6.4) (Ρομπότ: Προσθήκη: ca:Üsküdar |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 7:
Η βυζαντινή ονομασία «Χρυσούπολις» σχετίζεται πιθανώς με μύθο, σύμφωνα με τον οποίο πρώτος οικιστής της πόλης ήταν ο [[Χρύσος]], γιος του Αγαμέμνονα και της Χρυσηίδας, ή ακόμα με το γεγονός πως ήταν τόπος συγκέντρωσης φόρων. Η σύγχρονη ονομασία ετυμολογείται πιθανώς από την αρχαία περσική Ουσκιουδάρ που δηλώνει τον αγγελιαφόρο, υπόθεση που υποστηρίζεται από τη σημαντική θέση της πόλης που συνιστά συγκοινωνιακό κόμβο. Η ονομασία αυτή, ως Escutaire, δόθηκε πρώτα από τον [[Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος|Βιλλεαρδουίνο]] το 1203. Το τοπωνύμιο Σκουτάρι παραπέμπει επίσης σε φρουρά, η οποία έφερε είδος ασπίδας που λεγόταν «σκουτάριον». Στο χρονικό του [[Νικήτας Χωνιάτης|Νικήτα Χωνιάτη]] αναφέρεται ομώνυμο παλάτι του [[Μανουήλ Α'|Μανουήλ Α' Κομνηνού]], επί του ακρωτηρίου της Δαμάλεως, που ενδέχεται να ευθύνεται και για το τοπωνύμιο της ευρύτερης περιοχής.
Εικάζεται πως μέχρι την [[άλωση της Κωνσταντινούπολης]] το 1453, ο έλεγχος της ασιατικής ακτής του Βοσπόρου από τους Οθωμανούς δε συνοδεύτηκε από τη δημιουργία μόνιμων οικισμών στην περιοχή. Κατά την οθωμανική περίοδο, το Ουσκουντάρ αξιοποιήθηκε ως γέφυρα προς την Ανατολή, όπως και η [[Χαλκηδόνα]] παλαιότερα. Ο ρόλος της πόλης ενισχύθηκε ιδιαίτερα από τον σουλτάνο [[Σουλεϊμάν Α']], ο οποίος αναστύλωσε το παλάτι του Σκουταρίου, χτίζοντας παράλληλα ένα πλούσιο
Στα τέλη του 19ου αιώνα, καταγράφονταν 82.400 κάτοικοι, μεταξύ των οποίων 65.000 μουσουλμάνοι, περίπου 6.000 έλληνες ορθόδοξοι και 7.250 Αρμένιοι, καθώς και 1.500 Εβραίοι<ref>Cuinet, 642</ref>. To 1940 o πληθυσμός του Ουσκουντάρ, συμπεριλαμβανομένων και των χωριών της ασιατικής ακτής μέχρι τα όρια του ποταμού Κιουτσιουκσού (τουρκ. ''Kücüksu'') ανερχόταν στους 54.969 κατοίκους, ενώ το 1990 στους 395.623.
| |||