Μανόλης Χατζηδάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 2:
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Γεννήθηκε στο [[Ηράκλειο Κρήτης]]<ref name="Γαλαβάρης">Γαλαβάρης Γιώργος, ''Μανόλης Χατζηδάκης, ο «αιώνια νέος»'', Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, τόμος ΚΒ΄, Αθήνα 2001</ref> και ήταν γιος του Γεράσιμου Χατζηδάκη. Σπούδασε<ref name="ekebi">[http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=462&t=1928 Βιογραφικό Μανόλη Χατζηδάκη], από την ιστοσελίδα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου</ref> στη Φιλοσοφική Σχολή του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]], του οποίου έγινε και διδάκτωρ<ref name="ekebi"/> το [[1942]], και συμπλήρωσε<ref name="Γαλαβάρης"/> τις σπουδές του με υποτροφία<ref name="Σακελλάριου">Σακελλάριου Μιχαήλ, ''Η προσωπικότητα του Μανόλη Χατζηδάκη'', Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, τόμος ΚΒ΄, Αθήνα 2001</ref><ref name="Ποταμιάνου"/> του [[Αντώνης Μπενάκης|Αντώνη Μπενάκη]] στο [[Παρίσι]] και το [[Βερολίνο]] λαμβάνοντας<ref name="ekebi"/> δίπλωμα Μουσουλμανικής Τέχνης
Υπήρξε μέλος του Αρχαιολογικού Συμβουλίου, από το οποίο παραιτήθηκε<ref name="Βοκοτόπουλος"/> το [[1977]] σε ένδειξη διαμαρτυρίας μετά την ψήφιση νομοθετημάτων με τα οποία αλλοιωνόταν η σύνθεση του συμβουλίου και μεταβιβάζονταν οι αρμοδιότητες αυτού στα υπουργεία Οικονομικών και Συντονισμού, γενικός γραμματέας<ref name="ekebi"/> της Διεθνούς Εταιρείας Βυζαντινών Μελετών, γενικός γραμματέας<ref name="Μπούρας"/> ([[1960]] - [[1979]]) & πρόεδρος<ref name="Μπούρας">Μπούρας Χαράλαμπος, ''Η προσφορά του Μανόλη Χατζηδάκη στην Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία'', Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, τόμος ΚΒ΄, Αθήνα 2001</ref> της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, αντιπρόεδρος<ref name="kathimerini.gr"/> δ.σ. του Μορφωτικού Ιδρύματος της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος|Εθνικής Τράπεζας]], μέλος<ref name="ekebi"/> του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, επίτιμος διδάκτορας<ref name="kathimerini.gr2">[http://wwk.kathimerini.gr/kath/edition/1998/08-03-1998.pdf φύλλο 8ης Μαρτίου 1998, σελ.40], από την εφημερίδα "Η Καθημερινή"</ref><ref name="ekebi"/> των Πανεπιστημίων των Βρυξελλών και της [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Αθήνας]], αντεπιστέλλον μέλος των Ακαδημιών Επιστημών Βιέννης και Βελιγραδίου καθώς και τακτικό μέλος<ref name="academyofathens2">[http://www.academyofathens.gr/ecPage.asp?id=436&nt=18&lang=1 Τακτικά μέλη], από την ιστοσελίδα της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]]</ref> της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]] από το [[1980]], της οποίας χρημάτισε<ref name="academyofathens3">[http://www.academyofathens.gr/ecportal.asp?id=434&nt=18 Λίστα γενικών γραμματέων επί των πρακτικών], από την ιστοσελίδα της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]]</ref> γενικός γραμματέας επί των πρακτικών ([[1981]] - [[1990]]). Το [[1962]] ορίστηκε<ref name="Βοκοτόπουλος"/> γενικός γραμματέας της εκτελεστικής επιτροπής της μεγάλης έκθεσης που διοργανώθηκε τον Σεπτέμβριο του [[1964]] στο Ζάππειο υπο την αιγίδα του Συμβουλίου της Ευρώπης με τίτλο '' «Η Βυζαντινή Τέχνη, Τέχνη Ευρωπαϊκή»''. Παράλληλα πραγματοποίησε<ref name="Βοκοτόπουλος"/> έρευνες στο [[Άγιο Όρος]], στον Πανάγιο Τάφο, στην [[Ιερά Μονή Όρους Σινά|Ιερά Μονή Σινά]], την Ζάκυνθο κ.α. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι διετέλεσε εκπρόσωπος<ref name="Βοκοτόπουλος"/> ([[1962]] - [[1967]], [[1974]] - [[1977]]) του [[Πατριαρχείο Ιεροσολύμων|Πατριαρχείου Ιεροσολύμων]] στην τριμελή επιτροπή αναστήλωσης του [[Πανάγιος Τάφος|Παναγίου Τάφου]]. Το [[1953]] εστάλη<ref name="Βοκοτόπουλος"/> στη [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] αμέσως μετά τον σεισμό για να περισώσει τα έργα τέχνης που δεν είχαν καταστραφεί καταφέροντας<ref name="Βοκοτόπουλος"/> να διασώσει πάνω από 900. Σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε και στην οργάνωση του Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της [[Βενετία|Βενετίας]], έργο που του ανατέθηκε<ref name="Μανούσος"/> από τα υπουργεία Παιδείας και Εξωτερικών το [[1957]]. Το [[1985]] διορίστηκε<ref name="Βοκοτόπουλος"/><ref name="Μπούρας"/> πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής της Εκθέσεως Βυζαντινής Τέχνης που έλαβε χώρα στο [[Οικία Κλεάνθη - Σάουμπερτ|Παλιό Πανεπιστήμιο]] στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την Αθήνα που ήταν τότε πολιτιστική πρωτεύουσα. Κατα καιρούς δίδαξε<ref name="Γαλαβάρης"/> στην Σχολή Ξεναγών και στον Μορφωτικό Σύλλογο Αθηναίων. Επίσης ίδρυσε<ref name="Σακελλάριου"/><ref name="academyofathens">[http://www.academyofathens.gr/ecportal.asp?id=1463&nt=105&lang=1 Εκδήλωση στην μνήμη του Χατζηδάκη], από την ιστοσελίδα της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]]</ref> το Κεντρικο Εργαστήριο Συντηρήσεως συμβάλοντας στην διάσωση εκατοντάδων έργων τέχνης καθώς και το ''Κέντρο Έρευνας της Βυζαντινής και Μεταβυζαντινής Τέχνης'' της Ακαδημίας Αθηνών. Είχε τιμηθεί<ref name="Βοκοτόπουλος">Βοκοτόπουλος Παναγιώτης, ''Το έργο του Μανόλη Χατζηδάκη στην Αρχαιολογική Υπηρεσία'', Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, τόμος ΚΒ΄, Αθήνα 2001</ref> με το βραβείο Gottfried von Herder, με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Γεωργίου Α΄ καθώς και με τον Ταξιάρχη του Φοίνικος.
Γραμμή 12:
== Συγγραφικό έργο ==
Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο (βιβλία και μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά)και αρθρογραφούσε<ref name="Αναγνωστοπούλου">Αναγνωστοπούλου Μαρία, ''Ο Μανόλης Χατζηδάκης και η τεχνοκριτική'', Δελτίον της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας, τόμος ΚΒ΄, Αθήνα 2001</ref> τακτικά σε εφημερίδες ([[Το Βήμα]], Ελευθερία), κυρίως τεχνοκριτικά άρθρα
Σημαντικά βιβλία:
* ''Μυστράς'' ([[Αθήνα]], [[1956]])
* ''Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος και η
* ''Έλληνες ζωγράφοι μετά την Άλωση (1450 - 1830)''<ref name="kathimerini.gr2"/> (2 τόμοι)
* ''Εικόνες της Πάτμου''<ref name="kathimerini.gr2"/> ([[1977]])
* "Ο κρητικός ζωγράφος Θεοφάνης.Οι τοιχογραφίες της Μονής Σταυρονικήτα", (Αγιον Όρος, 1986).
== Εξωτερικές συνδέσεις ==
|