Μυθολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 3146463 από τον 85.74.22.39 (Συζήτηση χρήστη:85.74.22.39) |
|||
Γραμμή 22:
Γι΄ αυτό η λέξη μυθολογία σήμερα χρησιμοποιείται για εκείνες τις ιστορίες που πιθανώς είναι ή δεν είναι ιστορικά αληθείς, αλλά αποκαλύπτουν θεμελιώδεις αλήθειες και ενοράσεις για την ανθρώπινη φύση, συχνά μέσω των [[αρχέτυπο|αρχετύπων]] που διαθέτουν στη δομή τους. Επίσης, οι εν λόγω ιστορίες εκφράζουν τις απόψεις και τις πίστεις της χώρας, της χρονικής περιόδου, του πολιτισμού και/ή της θρησκείας που τους γέννησε. Μπορεί να μιλά κανείς για Ιουδαϊκή, Χριστιανική, ή Ισλαμική μυθολογία, περιγράφοντας το μυθολογικό τους δυναμικό, χωρίς να ασχολείται με την ιστορική εγκυρότητα ή μη των μύθων. Άλλωστε, πολλοί σύγχρονοι φιλελεύθεροι ραββίνοι και ιερείς του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού, όπως και οι Νεοπαγανιστές δεν έχουν κανένα πρόβλημα να δεχθούν ότι τα ιερά τους κείμενα είναι δυνατόν να περιέχουν μυθολογικά στοιχεία. Βλέπουν ότι στα ιερά τους κείμενα περιέχονται θρησκευτικές αλήθειες, θεϊκά εμπνευσμένες, που αποδίδονται στη φυσική γλώσσα της ανθρωπότητας, το μύθο. Φυσικά κάποιοι άλλοι διαφωνούν επ' αυτού.
== Σύγχρονη μυθολογία ==
Σειρές ή ταινίες επιστημονικής φαντασίας και βιβλία φανταστικής λογοτεχνίας παράγουν τους δικούς τους μύθους. Ο ''Ταρζάν'', ο ''Πόλεμος των Άστρων'', η σειρά ''Σταρ Τρεκ'' ή ακόμα η ταινία ''Μάτριξ'', διαθέτουν ισχυρό μυθολογικό υπόβαθρο και αρχετυπικές όψεις που μπορούν κάλιστα να εξελιχθούν σε αφήγηση με ισχυρό [[Φιλοσοφία|φιλοσοφικό]] υπόβαθρο ή να παράγουν το δικό τους φιλοσοφικό σύστημα. Αυτού του είδους τα θέματα δεν ανήκουν στην επικράτεια της μυθολογίας, αλλά παρέχουν το κατάλληλο συγκινησιακό και φιλοσοφικό υπόστρωμα για τις ψυχολογικές ανάγκες κάποιων ανθρώπων. Εξαιρετικό παράδειγμα αυτής της άποψης αποτελεί τόσο ο ''Άρχοντας των Δακτυλιδιών'' του [[Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν|Τζων Ρ. Ρ. Τόλκιν]] (''J. R. R. Tolkien'') ή η ''Γαιοθάλασσα'' της [[Ούρσουλα Λε Γκεν]].
Ωστόσο, η φανταστική λογοτεχνία δεν μπορεί να φτάσει στο μέγιστο βάθος της ανθρώπινης ψυχολογίας, όπως ο μύθος, εκτός και αν το θέμα γίνει απόλυτα πιστευτό. Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι η ''μυθολογία Κθούλου'' στηρίζεται σε πραγματικές ιστορίες και κυρίως στην ύπαρξη ενός φανταστικού βιβλίου, του ''Νεκρονομικόν''. Γύρω από τον κεντρικό πυρήνα αυτού του βιβλίου ο αμερικανός συγγραφέας [[Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ|Χάουαρντ Φ. Λάβκραφτ]] δημιουργησε τη δική του τεχνητή μυθολογία, που άγγιξε ένα μεγάλο πλήθος σε όλο τον κόσμο.
Η μυθολογία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο παραμένει ζωντανή στο σύγχρονο κόσμο μέσω των [[Αστικός μύθος|αστικών μύθων]], της [[Επιστημονική φαντασία|επιστημονικής φαντασίας]], της [[Φανταστική λογοτεχνία|φανταστικής λογοτεχνίας]] και πολλών άλλων τρόπων. Το [[1950]] ο [[Ρολάν Μπαρτ]], (Roland Barthes) δημοσίευσε μια σειρά δοκιμίων που εξέταζαν τους σύγχρονους μύθους και τη διαδικασία παραγωγής τους στο βιβλίο του ''Μυθολογίες''.
== Μυθολογίες ανά περιοχή ==
| |||