Μάχη της Μυκάλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Nataly8 (συζήτηση | συνεισφορές)
Nataly8 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 101:
==Σημασία==
 
[[Αρχείο:xenophon.jpg|thumb|right|200px|Ο [[Ξενοφών]] (431-355 π.Χ), Έλληνας μισθοφόρος στην υπηρεσία των Περσών, ο οποίος μετέπειτα έγινε ιστορικός]]
 
Οι μάχες στις Πλαταιές και στη Μυκάλη ήταν οι τελευταίες της δεύτερης περσικής εισβολής στην Ελλάδα, αλλά δεν θεωρούνται θρυλικές όπως αυτές στις Θερμοπύλες, στον Μαραθώνα και στη Σαλαμίνα - αυτό οφείλεται στην κατάσταση του ελληνικού στρατού πριν τη μάχη και στις στρατηγικές τους.<ref name=hxvi>Holland, pp xvi–xxii</ref> Οι Πλαταιές και η Μυκάλη έχουν μεγάλη στρατηγική σημασία, καθώς απέδειξαν γι' άλλη μια φορά την υπεροχή του οπλίτη.<ref name=h358>Holland, σ. 358–359</ref> Οι Πέρσες ξεκίνησαν να προσλαμβάνουν Έλληνες μισθοφόρους, κάτι που περιγράφεται στην «''[[Κύρου Ανάβασις|Κύρου Ανάβαση]]''» του [[Ξενοφών|Ξενοφώντα]].<ref>Ξενοφών, [[s:Κύρου Ανάβασις/Β#2.1.1|Β 2.1.1]]</ref>
Η μάχη των Πλαταιών και η μάχη της Μυκάλης είχαν μεγάλη σημασία στην αρχαία ελληνική ιστορία, καθώς ήταν οι τελευταίες μάχες της δεύτερης εκστρατείας των Περσών στην Ελλάδα, και επειδή μετά από αυτές τις μάχες, οι Έλληνες πήραν την υπεροχή στους Περσικούς πολέμους.<ref name = h359/> Η ναυμαχία της Σαλαμίνας έσωσε τους Έλληνες από την άμεση καταστροφή, αλλά οι μάχες στις Πλαταιές και στη Μυκάλη έφεραν το τέλος του πολέμου.<ref name = h359>Holland, pp359–363</ref> Αλλά, οι μάχες αυτές δεν είναι τόσο γνωστές όπως αυτές των Θερμοπυλών, της Σαλαμίνας ή του Μαραθώνα. Η αιτία για αυτή τη διαφορά δεν είναι γνωστή - ίσως η αιτία να βρίσκεται στις συνθήκες στις οποίες αναγκάστηκαν να μάχονται οι Έλληνες. Η μάχη των Θερμοπυλών, σύμφωνα με τους ιστορικούς, έδειξε τον ηρωϊσμό των Ελλήνων<ref name = hxvi>Holland, pp xvi–xxii</ref>, ενώ αυτές του Μαραθώνα και της Σαλαμίνας δείχνουν την εξυπνάδα των Ελλήνων στις δεινές στρατηγικές καταστάσεις. Αλλά, όσον αφορά τις Πλαταιές και τη Μυκάλη, οι ιστορικοί θεωρούν πώς οι Έλληνες επιζητούσαν οι ίδιοι τη μάχη και πως είχαν γίνει πιο δυνατοί, για αυτό και δεν είναι τόσο γνωστές.<ref name = h359/><ref>Holland, pp336–340</ref>
 
Στρατηγικά, η σημασία των μαχών στις Πλαταιές και στη Μυκάλη είναι μεγάλη (λόγω του γεγονός ότι έγιναν στη ξηρά), καθώς έδειξαν το πλεονέκτημα του Έλληνα [[οπλίτης|οπλίτη]], ο οποίος ήταν βαριά οπλισμένος, απέναντι στο ελαφρύ περσικό πεζικό, κάτι που έδειξε και η μάχη στο Μαραθώνα.<ref name=h358>Holland, σ. 358–359</ref> Μετά το τέλος των Περσικών πολέμων, η Περσική Αυτοκρατορία άρχισε να προσλαμβάνει Έλληνες μισθοφόρους.<ref>Ξενοφών, [http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0202;query=chapter%3D%231;layout=;loc=1.2.1 Ανάβασις]</ref> Γνωστοί μισθοφόροι των Περσών ήταν οι [[Μύριοι]] και ο [[Ξενοφών]].
 
==Παραπομπές==