Οικογένεια Τζαβέλλα (Σούλι): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Λάμπρος Τζαβέλας ([[1745]]-[[1792]]) γεννήθηκε στο Σούλι κι αναδείχτηκε αρχηγός της [[Φάρα|φάραςφάρα]]ς των Τζαβελαίων. Το 1792 τον κάλεσε ο διαβόητος πασάς των [[Ιωάννινα|Ιωαννίνων]] για να τον βοηθήσει δήθεν στην εκστρατεία του, κατά του [[Αργυρόκαστρο|Αργυροκάστρου]]. Ο Λάμπρος και το παιδί του ο Φώτος και 70 άλλοι Σουλιώτες, παρά τη γνώμη των άλλων Σουλιωτών, πήγαν να βοηθήσουν τον Αλή, αλλά κοντά στη [[Ζίτσα]] τους έπιασαν όλους και τους οδήγησαν στα Γιάννενα. Ο [[Αλή πασάς|Αλής]] νόμισε πως αν δεν ήταν αρχηγός στο Σούλι ο Λάμπρος Τζαβέλας, θα μπορούσε να το καταλάβει. Τις επιθέσεις του όμως τις απέκρουσαν με ηρωισμό και τόλμη οι άλλοι Σουλιώτες κι έτσι κατέφυγε στο δόλο. Ελευθέρωσε από τα Γιάννενα τον Λάμπρο, κρατώντας όμηρο τον Φώτο, και τον έστειλε να του παραδώσει το Σούλι. Μα όταν εκείνος έφτασε στο Σούλι του έγραψε το παρακάτω ιστορικό γράμμα: ''«Χαίρομαι που γέλασα έναν δόλιο σαν και σένα. Είμαι δω για να διαφεντέψω το Σούλι. Αν ο γιος μου δεν είναι πρόθυμος να πεθάνει για την πατρίδα, δεν είναι άξιος να ζήσει και να γνωρίζεται για γιος μου»''. Ο Αλής γεμάτος θυμό και λύσσα ρίχτηκε τον Ιούλιο του [[1792]] ενάντια στο Σούλι με μεγάλες δυνάμεις. Νικήθηκε όμως πάλι και ντροπιασμένος δέχτηκε ειρήνη κι άφησε ελεύθερους τους 70 Σουλιώτες και τον Φώτο. Στη μάχη αυτή όμως ο Λάμπρος πέθανε από τις πληγές του.

Ο Κίτσος Τζαβέλας ([[1800]]-[[1855]]) ήταν παιδί του Φώτου Τζαβέλα. Μεγάλωσε στην Κέρκυρα και το 1820 γύρισε μαζί με τους Σουλιώτες στο Σούλι, όπου ανακηρύχτηκε καπετάνιος σε ηλικία μόλις 19 χρονών. Πήγε στην [[Πίζα]] της [[Ιταλία|Ιταλίας]]ς για να συνεννοηθεί με τους Φιλικούς για την Επανάσταση. Το 1822 γύρισε και πήρε μέρος στις μάχες του Κεφαλόβρυσου μαζί με τον [[Μάρκος Μπότσαρης|Μάρκο Μπότσαρη]].