Φαινόμενο μέγεθος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Τροποποίηση: fa:قدر ظاهری
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών με τη χρήση AWB
Γραμμή 6:
 
Οι οπτικές συσκευές της εποχής μας μάς προσφέρουν πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες. Με κοινά κιάλια (με διάμετρο φακών 50mm) μπορούμε να δούμε αστέρια μέχρι φαινόμενο μέγεθος περίπου 10, ενώ με μικρό αστρονομικό τηλεσκόπιο (με διαμέτρο φακού 7,5 εκατοστών) μέχρι φαινόμενο μέγεθος 11. Με το πανίσχυρο [[Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ]] (Hubble Space Telescope), που βρίσκεται έξω από την ατμόσφαιρα, μπορούμε να δούμε αστέρια μέχρι φαινόμενο μέγεθος 30.
 
 
==Παράλογη Κλίμακα;==
Γραμμή 12 ⟶ 11 :
 
==Κλίμακα Πόγκσον==
Λίγο πριν το [[1800]], ο αστρονόμος [[Γουΐλλιαμ Χέρσελ]] (William Herschel) έβαλε τις βάσεις της [[Φωτομετρία|φωτομετρίαςφωτομετρία]]ς. Μελετώντας την φωτεινή ροή (luminus flux) των αστεριών, διαπίστωσε ότι η εισροή ενέργειας από αστέρια με φαινόμενο μέγεθος 1 ήταν περίπου 100 φορές μεγαλύτερη από την εισροή ενέργειας από αστέρια με φαινόμενο μέγεθος 6.
 
Το [[1856]] ο Άγγλος αστρονόμος [[Νόρμαν Ρόμπερτ Πόγκσον]] (Norman Robert Pogson), ([[23 Μαρτίου]] [[1829]] – [[23 Ιουνίου]] [[1891]]), που γεννήθηκε στο [[Νότιγκαμ]] και έζησε στην [[Οξφόρδη]] και στο [[Μαντράς]] των [[Ινδία|Ινδιών]], κανονικοποίησε την κλίμακα των αστρικών φαινομένων μεγεθών, ορίζοντας ότι