Σύμπλεγμα του Λαοκόωντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 23:
 
== Επιδράσεις ==
Η ανακάλυψη του ''ΛαοκόονταΛαοκόωντα'' δημιούργησε μεγάλη εντύπωση στους Ιταλούς γλύπτες και επηρέασε σημαντικά την πορεία της τέχνης της [[ιταλική Αναγέννηση|ιταλικής Αναγέννησης]]. Είναι γνωστό ότι ο Μιχαήλ Άγγελος εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα από τη μεγάλη κλίμακα του έργου και και τον αισθησιασμό της ελληνιστικής αισθητικής του, ειδικά από την αναπαράσταση των ανδρικών μορφών. Η επίδραση του ''ΛαοκόονταΛαοκόωντα'' είναι εμφανής σε πολλά από τα κατοπινά έργα του Μιχαήλ Άγγελου, όπως τα ''Επαναστάτης σκλάβος'' και ''Θνήσκων σκλάβος'', που δημιουργήθηκαν για τον τάφο του Πάπα Ιουλίου Β'. Η τραγική ευγένεια αυτού του αγάλματος είναι ένα από τα θέματα της πραγματείας ''Λαοκόων'' του Gotthold Lessing, ενός από τα πρώιμα κλασσικά έργα τεχνοκριτικής.
 
Ο [[Φλωρεντία|Φλωρεντινός]] γλύπτης Baccio Bandinelli δέχτηκε παραγγελία, από τον Πάπα [[Πάπας Λέων Ι'|Πάπα Λέοντα Ι']] των [[Μέδικοι|Μεδίκων]], για τη δημιουργία αντιγράφου. Η εκδοχή του Bandinelli, η οποία συχνά αντιγραφόταν και διανεμόταν σε μορφή μπρούτζινων αγαλματιδίων, βρίσκεται στην Πινακοθήκη [[Ουφίτσι]], στη Φλωρεντία.<ref>[http://www.wga.hu/frames-e.html?/html/b/bandinel/laocoon.html Bandinelli, Baccio]. Web Gallery of Art. Ανακτήθηκε 27/03/2009.</ref> Ένα μπρούτζινο χυτό αντίγραφο, το οποίο παρήγγειλε ο [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας]] για τον Πύργο του [[Φονταινεμπλώ]], κατασκευάστηκε από εκμαγείο του πρωτοτύπου, το οποίο πάρθηκε υπό την επίβλεψη του Primaticcio. Βρίσκεται στο Μουσείο του Λούβρου.
Γραμμή 29:
[[Αρχείο:Titian laocoon.jpg|thumb|left|Παρωδία του αγάλματος από τον Τισιανό, ως ομάδας πιθήκων]]Μια ξυλογραφία, πιθανά προερχόμενη από σχέδιο του [[Τισιανός|Τισιανού]], παρώδησε το άγαλμα, βάζοντας πιθήκους στη θέση των ανθρώπων. Αυτή η παρωδία έχει συχνά ερμηνευτεί ως σάτιρα της αδεξιότητας του αντιγράφου του Bandinelli, αλλά έχει επίσης υποτεθεί ότι ήταν σχόλιο στις διαμάχες εκείνης της εποχής σχετικά με τις ανατομικές ομοιότητες ανθρώπων και πιθήκων.<ref>H. W. Janson, "Titian's Laocoon Caricature and the Vesalian-Galenist Controversy", ''The Art Bulletin'', Vol. 28, No. 1 (Mar., 1946), σ. 49-53</ref>
 
Κατά το διάστημα που ο ''ΛαοκόονταςΛαοκόωντας'' βρισκόταν στο Παρίσι, αποτέλεσε μια από τις πηγές έμπνευσης του [[νεοκλασσικισμός|νεοκλασσικισμού]] στη γαλλική τέχνη.