Δυαδική αναζήτηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο αλγόριθμος δέχεται ως είσοδο έναν ταξινομημένο μονοδιάστατο πίνακα (διάνυσμα) και μια τιμή που ονομάζεται ''κλειδί''. Επιστρέφει την θέση του κλειδιού στο διάνυσμα ή μια ειδική ένδειξη για να ενημερώσει ότι το κλειδί δεν υπάρχει στο διάνυσμα, αν αυτή είναι η περίπτωση. Το διάνυσμα μπορεί να είναι ταξινομημένο είτε σε αύξουσα σειρά είτε σε φθίνουσα, αλλά και στις δύο περιπτώσεις ο αλγόριθμος μπορεί να λειτουργήσειςλειτουργεί σωστά (με τις κατάλληλες τροποποιήσεις) και στονκαταναλώνει τον ίδιο χρόνο. Λόγω της ισοδυναμίας αυτής, μπορούμε χωρίς βλάβη της γενικότητας, να θεωρήσουμε ότι το διάνυσμα είναι ταξινομημένο κατά αύξουσα σειρά.

Επειδή το διάνυσμα είναι ταξινομημένοσε αύξουσα σειρά, η τιμή του στοιχείου στη θέση i του διανύσματος θα είναι μικρότερη ή ίση από όλα τα στοιχεία δεξιά και μεγαλύτερη ή ίση από όλα τα στοιχεία αριστερά (η ισότητα μπορεί να προκύψει μόνο στην περίπτωση που δεν έχουμευπάρχουν επαναλαμβανόμενες τιμές). Έτσι, αν σε μια σύγκριση, το κλειδί είναι μεγαλύτερο από το στοιχείο στη θέση i, δεν έχει νόημα να κάνουμε συγκρίσεις με τα στοιχεία που βρίσκονται σε θέση j<i (δηλαδή, αριστερά από τη θέση i). Αυτήν ακριβώς την ιδιότητα εκμεταλλεύεται η δυαδική αναζήτηση, ώστε να μειώσει κατά το δυνατό τις συγκρίσεις που κάνει.