Πολυβόλο Hotchkiss 13,2 mm: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Ανάπτυξη==

Στα τέλη της δεκαετίας του ’20, η Hotchkiss παρουσίασε μια σειρά προτάσεων για αυτόματα αντιαεροπορικά όπλα στα διαμετρήματα των 13,2 mm, 25 mm και 37 mm. Ήταν όλα απλά και αξιόπιστα, και βασίζονταν στην ίδια δοκιμασμένη αρχή λειτουργίας δι’ επιστροφής αερίων, που είχε πρωτο-χρησιμοποιηθεί από το επιτυχημένο πολυβόλο [[Χότσκις 1914]].

Πιο συγκεκριμένα, το πολυβόλο των 13,2 αποτελούσε μια μεγέθυνση του [[Χότσκις 1922/26]], προσαρμοσμένη στο νέο διαμέτρημα, που χρησιμοποιούσε ακόμα και τις ίδιες μεθόδους αναχωρηγίας: αποσπώμενο γεμιστήρα, προσαρμοζόμενο στο πάνω μέρος του όπλου ή άκαμπτη μεταλλική φυσιγγιοταινία, εισερχόμενη από τα δεξιά. Ο μηχανισμός σκανδάλης ήταν ωστόσο απλούστερος, αλλά ποικίλε ανάλογα με την έκδοση και τις ανάγκες του κάθε αγοραστή. Όταν δεν εγκαθίστατο σε συστοιχία, μπορούσε να συνδυάζεται με μονή ή διπλή χειρολαβή, ενώ είχε υπάρξει και μια πρόταση με πιστολοειδή λαβή και κοντάκιο.

Το οπίσθιο μέρος της κάνης, μετά τη θύρα εξόδου των αερίων, περιβάλλονταν από δακτυλίους ψύξης. Το στόμιο συνήθως κατέληγε σε αποσπώμενο φλογοκρύπτη σε σχήμα χοάνης. Η έκδοση με αποσπώμενο γεμιστήρα διέθετε ένα μηχανισμό που αυτόματα παγίδευε το κλείστρο στην ανοικτή θέση, όταν τελείωναν τα πυρομαχικά. Με την εισαγωγή πλήρους γεμιστήρα, το κλείστρο όπλιζε αυτόματα.

Η εταιρία, είχε παρουσιάσει το Χότσκις των 13,2 mm και σαν όπλο υποστήριξης πεζικού, που θα μπορούσε να εγκατασταθεί σε συμβατικούς τρίποδες πολυβόλου, χωρίς αντιαεροπορικές δυνατότητες και να χρησιμοποιηθεί ενάντια σε ελαφρά θωρακισμένους στόχους.

Η Γαλλική στρατιωτική διοίκηση, που είχε δείξει ενδιαφέρον για την απόκτηση ελαφρών αντιαεροπορικών όπλων, αρνήθηκε το διαμέτρημα των 13,2 χιλιοστών, διότι θεώρησε πως τα βαριά αυτά βλήματα, επιστρέφοντας αδέσποτα στη γη μετά από μια αντιαεροπορική βολή, θα απειλούσαν την ασφάλεια των στρατιωτών. Έτσι, στράφηκαν σε μεγαλύτερα διαμετρήματα, όπου εκρηκτικά βλήματα ήταν διαθέσιμα.

Ωστόσο, το πολυβόλο των 13,2 mm αξιοποιήθηκε εκτενώς από το Γαλλικό Ναυτικό, καθώς και από το Γαλλικό Ιππικό, που το επέλεξε σαν όπλο για κάποια από τα τεθωρακισμένα του οχήματα. Υιοθετήθηκε επίσημα το 1930 με την ονομασία Μ1930. Ακολούθησαν αρκετές εξαγωγές, μεταξύ άλλων και στην Ελλάδα, ενώ η Ιαπωνία, που είχε μιαν ιδιαίτερη προτίμηση για τα προϊόντα της εταιρίας [[Hotchkiss et Cie]], αγόρασε στα 1932 την άδεια παραγωγής του και το κατασκεύασε σε σημαντικούς αριθμούς, με το όνομα «Βαρύ Πολυβόλο Τύπου 92».

 

===Ως Ναυτικό Αντιαεροπορικό===

Τόσο το Γαλλικό, όσο και το Ιαπωνικό Ναυτικό, χρησιμοποίησαν δίδυμες και τετράδυμες συστοιχίες του όπλου αυτού για την προστασία των πολεμικών τους πλοίων.

Το Ισπανικό Ναυτικό αγόρασε το Χότσκις στα τέλη του 1935 και το εγκατέστησε σε διάφορα αντιτορπιλικά και καταδρομικά που διέθετε η Δημοκρατική κυβέρνηση. Μετά το 1939, τα πυρομαχικά τους παράγονταν στη [[Σεβίλλη]] από τα στρατιωτικά εργοστάσια πυρομαχικών "Pirotecnia Militar" για την κυβέρνηση του [[Φράνκο]].

 

===Ελληνική εκδοχή===

Η Ελλάδα, είχε κι αυτή μια ξεχωριστή σχέση με τα προϊόντα της εταιρίας Χότσκις, αφού υπήρξε ο πρώτος και σημαντικότερος αγοραστής του Υποδείγματος 1926 και μάλιστα σε δύο διαφορετικές εκδοχές, είχε αγοράσει 400 μονάδες του Υποδείγματος 1914, 200 του Υποδ.1922 στο διαμέτρημα των 7,92 mm, αλλά είχε προμηθευτεί και έναν αριθμό υδρόψυκτων πολυβόλων και ελαφρών πολυβόλων Υποδ. 1909 από τη Μ. Βρετανία στο διαμέτρημα των 7,7 mm (0,303 ίντσων), σαν στρατιωτική βοήθεια μετά την έναρξη του πολέμου. Καμία άλλη χώρα δεν έχει χρησιμοποιήσει τόσο μεγάλη ποικιλία διαφορετικών τύπων Χότσκις.

Στις παραμονές του πολέμου, ο Ελληνικός Στρατός κατόρθωσε να αγοράσει 32 μόλις μονάδες του πολυβόλου των 13,2 mm, που χρησιμοποιήθηκαν ωστόσο με επιτυχία και κέρδισαν την εκτίμηση των χειριστών τους. Η Ελληνική εκδοχή φαίνεται ακόμα πως ήταν μοναδική, αφού όχι μόνο τροφοδοτούνταν από άκαμπτη μεταλλική ταινία, σε αντίθεση με τον αποσπώμενο γεμιστήρα των προηγούμενων τύπων, αλλά και συνοδεύονταν από έναν πρωτοποριακό αρθρωτό τρίποδα, διπλής χρήσης. Ο χειριστής, που κάθονταν σε ειδική θέση επί του τρίποδα, μπορούσε να στρέψει το όπλο προς επίγειους στόχους ή να το ανυψώσει για να εκτελέσει αντιαεροπορική βολή. Καθώς η παγκόσμια κρίση κατέστησε αδύνατη για τη χώρα, την αγορά αντιαρματικών όπλων στις παραμονές του πολέμου, καθυστερημένα παραγγέλθηκαν και πυρομαχικά διατρήσεως θώρακος, αυξάνοντας τις δυνατότητες του όπλου.