Χασάπικο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
διόρθωση - Κειμένα εποχής - συμπεράσματα |
||
Γραμμή 3:
Οι ρίζες του ανάγονται στη [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|βυζαντινή περίοδο]], όταν αποτελούσε χορευτική μίμηση μάχης με σπαθιά από τη συντεχνία των [[Έλληνες|Ελλήνων]] χασάπηδων στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Η πρώτη σειρά κρατούσε μαχαίρια, ραβδιά και μαστίγια, ενώ η δεύτερη δεν είχε όπλα<ref name="senie" />. Η ονομασία προέρχεται από την [[τούρκικα|τουρκικής προέλευσης]] λέξη kasap, που σημαίνει κρεοπώλης, ενώ η αντίστοιχη [[Ελληνική γλώσσα|ελληνική]] ονομασία ήταν '''μακελάρικος'''. Ο όρος στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε για να υποδηλώσει μόνο τη γρήγορη εκδοχή του χασάπικου, γνωστή επίσης και ως [[χασαποσέρβικο]].
Μορφές του χορού αυτού ήταν γνωστές από παλαιότερα χρόνια σε αρκετά μέρη του ελληνικού ή Ελληνόφωνου Χριστιανικού χώρου, περισσότερο όμως στην Κωνσταντινούπολη και την περιοχή της. Χορεύεται σε ευθεία γραμμή από άνδρες και γυναίκες, ενώ δεν υπάρχει κορυφαίος. Παλιότερα, για να χορέψει κάποιος χασάπικο, έπρεπε να φοράει τραγιάσκα με σηκωμένο γείσο, Κάνοντας το ίδιο βήμα σαν να είναι όλοι ένα σώμα. Τα βήματα και η περιγραφή έμοιαζε και μοιάζει με την παράθεση τελετουργικών κινήσεων σε μια προσπάθεια σύνδεσης του χορού με την αρχαιότητα, με τον τρόπο στάσης και τακτικής κίνησης, στο στρατό του [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μεγάλου Αλεξάνδρου]] ή την αναπαράσταση των στάσεων των πολεμιστών του. Επί [[Τουρκοκρατία]]ς, χόρευαν το συγκεκριμένο χορό και οι [[γενίτσαροι]] και οι [[αρναούτηδες]], γι' αυτό λεγόταν και '''αρναούτικο'''<ref>Αρναούτης (Arnavut) αποκαλείται στα τούρκικα ο [[Αρβανίτες|Αρβανίτης]], που συνδεόταν παλιά με το επάγγελμα του κρεοπώλη.</ref>. H κυρία Ελισάβετ Λομάκα-Σενιέ (μητέρα του Γάλλου ποιητή Αντρέ Σενιέ), τον θεωρούσε ως αρχαίο (που συμβολιζε την εκστρατεία του Μέγα Αλέξανδρου κατά του Δαρείου). Yπάρχουν πολλά είδη «χασάπικου», που χωρίζονται σε 2 μεγάλες κατηγορίες: τους αργούς και τους γρήγορους (χασαποσέρβικους). Η παλαιότερη αναφορά γίνεται στις επιστολές της Μαντάμ Σενιέ (Ελισάβετ Σάντη-Λουμάκη) στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, η οποία αναφέρεται στο χορό ως Αρναούτικο, που τον χόρευαν οι χασάπηδες της Πόλης, οι Μακελλάρηδες του Βυζαντίου, των οποίων την καταγωγή τους προσδιορίζει ως Έλληνες
Το χασάπικο αποτέλεσε βάση για το [[συρτάκι]] (δημοφιλές από την ταινία "[[Αλέξης Ζορμπάς (ταινία)|Αλέξης Ζορμπάς]]" κι έτσι στο εξωτερικό θεωρείται ο αντιπροσωπευτικότερος ελληνικός χορός.
| |||