Αισθητισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
----
Το κίνημα του Αισθητισμού είναι ένα κίνημα συνδεδεμένο με την τέχνη και την [[λογοτεχνία]] στα τέλη του 19ου αιώνα στην [[Βρετανία]]. Γενικά, αναπαριστά την ίδια τάση που έδωσε ο [[Συμβολισμός]] και η Παρακμή στην [[Γαλλία]] και μπορεί να θεωρηθεί το Αγγλικό παρακλάδι του ίδιου κινήματος. Ανήκει στην Βικτωριανή αντίδραση και έχει [[Βικιπαίδεια:Ρομαντισμός|ρομαντικές]] ρίζες. Έλαβε χώρα στα τέλη της [[Βικιπαίδεια:Βικτωριανή εποχή|Βικτωριανής περιόδου]] περίπου από το 1868 μέχρι το 1901 και θεωρείται ότι τελείωσε με την δίκη του [[Oscar Wilde]].
Οι Άγγλοι συγγραφείς, οπαδοί της καλλιτεχνικής αισθητικής του κινήματος του Αισθητισμού, επηρεάστηκαν από τον ομοφυλόφιλο [[Walter Pater]] και τα δοκίμιά που δημοσιέυσε το 1867-68, στα οποία
Οι καλλιτέχνες και οι συγγραφείς του κινήματος του Αισθητισμού πίστευαν ότι ο ρόλος οποιασδήποτε μορφής τέχνης είναι να παρέχει εκλεπτυσμένη αισθησιακή [[ηδονή]] παρά να εκφράζει ηθικά ή συναισθηματικά μηνύματα. Συνεπώς, δεν δεχόντουσαν τις [[Βικιπαίδεια:Ωφελιμισμός|ωφελιμιστικές]] θεωρίες των [[John Ruskin]] και του [[Matthew Arnold]], σύμφωνα με τις οποίες η τέχνη είναι κάτι ηθικό ή χρήσιμο. Αντί γι’αυτό, πίστευαν ότι η [[Τέχνη]] δεν έχει κάποιον διδακτικό σκοπό αλλά χρειάζεται απλά να είναι όμορφη. Ο Αισθητισμός ανέπτυξε την λατρεία της ομορφιάς, την οποία θεωρούσαν το βασικότερο παράγοντα στην Τέχνη. Υποστήριζαν ότι η Ζωή πρέπει να αντιγράφει την Τέχνη. Τα κύρια χαρακτηριστικά του κινήματος ήταν : πρόταση αντί δήλωσης, φιληδονία, μαζική χρήση συμβόλων, και συναισθησιακή ισχύ , που σημαίνει, εναρμόνιση μεταξύ λέξεων, χρωμάτων και [[Βικιπαίδεια:μουσική|μουσικής]].
| |||