|
=Βιογραφικό=
Η Μαρίζα Κωχ είναι μία από τις πιο καταξιωμένες Ελληνίδες τραγουδίστριες, γνωστή παράλληλα και για τη συνθετική και στιχουργική της δουλειά, που περιέχεται μέσα σε 23 προσωπικούς της δίσκους. <br>
==Πρώτα χρόνια==
Κατάγεται από τη Σαντορίνη, όπου και έζησε μέχρι τα εφηβικά της χρόνια. Τα πρώτα της ακούσματα ήταν η βυζαντινή μουσική και τα νησιώτικα τραγούδια.
Η Μαρίζα Κωχ γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου, του 1944 <ref name="retrodb">{{cite web | url=http://www.retrodb.gr/wiki/index.php/%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B1_%CE%9A%CF%89%CF%87 | title=Μαρίζα Κωχ RetroDB | accessdate=2011-06-18}}</ref> στην [[Αθήνα]] από Ελληνίδα μητέρα και [[Γερμανία|Γερμανό]] πατέρα <ref>Dancing fear & desire: race, sexuality and imperial politics in Middle Eastern Dance Page 4 ISBN 0889204543 </ref>. Μετά την εκτέλεση του πατέρα της από τους Ναζί τη χρονιά της γέννησής της, η μητέρα της Μαρίζας, χήρα πιά, αντιμετώπισε κοινωνική κατακραυγή και εξοστρακισμό για το γάμο της και, χωρίς καμιά βοήθεια, για να μπορεί να εργαστεί, αναγκάστηκε να βάλει την 4χρονη Μαρίζα και την αδελφή της Ειρήνη της σε ίδρυμα όπου παρέμειναν για 5 χρόνια ([http://www.madata.gr/diafora/showbiz/94068.html]).<br>
Υπηρέτησε την ελληνική παραδοσιακή μουσική με το πολύ ιδιαίτερο προσωπικό της ύφος, εισάγοντας τον ηλεκτρικό ήχο στις διασκευές της. Η μουσική της γραφή φέρει επιρροές από το έργο του Βασίλη Τσιτσάνη. Ως ερμηνεύτρια εντάσσει πάντα στα ρεσιτάλ της κύκλο τραγουδιών αυτού του μεγάλου συνθέτη. Μελοποίησε ποίηση Σαπφούς, Κώστα Βάρναλη και του Έλληνα ποιητή των θαλασσών Νίκου Καββαδία. Η τελευταία της συνθετική δουλειά κυκλοφόρησε το 2009 σε ποίηση Γιώργου Σαραντάρη.
Όπως δήλωσε η ίδια:
Το 1976, με «παραγγελία» του Μάνου Χατζιδάκι, η Μαρίζα Κωχ συνθέτει μια μπαλάντα διαμαρτυρίας για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο με τίτλο «Παναγιά μου – Παναγιά μου» και συμμετέχει με το τραγούδι αυτό στο διαγωνισμό της Eurovision στη Χάγη.
''Δεν κατάφερα ποτέ μου να κάνω αποϊδρυματισμό. Ακόμη και τώρα, με έλκει να μαζεύω ανθρώπους γύρω μου. Ήταν δύσκολα χρόνια, είχα βέβαια, την καλύτερη ανατροφή που θα μπορούσε να έχει παιδί σε ίδρυμα, γιατί τραγουδούσα όμορφα. Όταν έρχονταν επισκέπτες, υπουργοί, κοινωνικοί λειτουργοί κ.α. έλεγαν ‘να φωνάξουμε την τραγουδίστρια’. Με ανέβαζαν πάνω σε ένα τραπέζι, τραγουδούσα και έβγαιναν ασπροπρόσωποι»<br>
Από τη δεκαετία του ’70 ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο τραγουδώντας στα μεγαλύτερα θέατρα και σε αναγνωρισμένα μουσικά φεστιβάλ στη Δυτική Ευρώπη, στη Ρωσία, τον Καναδά τις ΗΠΑ, τη Λατινική Αμερική, την Αυστραλία, την Ινδία, τη Μέση Ανατολή, και την Αφρική ως πρέσβειρα της ελληνικής μουσικής.
(…) Δεν υπήρχε σοβαρός λόγος να εκθέσω αυτές τις πλευρές της ζωής μου, τώρα που έχουν δυσκολευτεί τόσο πολύ τα πράγματα στη ζωή μας και που όλο και περισσότερα παιδιά βρίσκονται χωρίς υποστήριξη, το άγγιξα το θέμα για να ενθαρρύνω εκείνα τα παιδιά που έχουν ή είχαν δύσκολα παιδικά χρόνια (…)Είχα την τύχη να περάσω πιο πολλά από πολλά και αυτό με έκανε επίμονη στο να φτιάξω μια εικόνα της Μαρίζας και να την υποστηρίξω να κάνει αυτό που ονειρεύτηκε να γίνει. Όλες οι δυσκολίες ξεπερνιόταν με τη σκέψη ότι αυτό θα περάσει και εγώ θα προχωρώ σε πράγματα που έχω ονειρευτεί και θα τα καταφέρω. Έβαλα υψηλούς στόχους στη ζωή μου (…) Αγαπούσα τα παιδιά με τα οποία μεγάλωνα στο ίδρυμα και ένοιωθα ότι όταν εγώ εκπέμπω αγάπη όλα γύρω μου γίνονται πιο εύκολα, αυτό δεν μου το έμαθε κανείς, μου έβγαινε ενστικτωδώς. Έτσι, ήθελα να είμαι χρήσιμη, πάντα είχα το πάθος να θέλω να είμαι χρήσιμη για τους άλλους και με αυτή την επιμονή κατάφερα να αγγίζω το όνειρο μου (…)'' [http://www.artistbook.gr/index.php?pid=9&mid=4]<br>
Έδωσε πάμπολλα ρεσιτάλ και εμφανίστηκε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Εκπροσώπησε την [[Συμμετοχή της Ελλάδας στη Eurovision|Ελλάδα]] στο [[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision|διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision]] στη [[Χάγη]] το [[1976]] με το τραγούδι «''Παναγιά μου, Παναγιά μου''», διαμαρτυρία για την εισβολή στην Κύπρο.<br> Επί σχεδόν 20 χρόνια εμφανίστηκε στα μεγαλύτερα θέατρα και σε αναγνωρισμένα μουσικά φεστιβάλ στη Δυτική Ευρώπη, στη Ρωσία, τον Καναδά τις ΗΠΑ, τη Λατινική Αμερική, την Αυστραλία, την Ινδία, τη Μέση Ανατολή, και την Αφρική. Το 1980 υπήρξεείναι η πρώτη τραγουδίστρια της Δύσης που εμφανίστηκεεμφανίζεται στην Κίνα . Στοκαι στο πλαίσιο διεθνών πολιτιστικών ανταλλαγών εκπροσώπησε εκπροσωπεί την Ελλάδα στο Πεκίνο - με αντίστοιχη εμφάνιση της Όπερας του Πεκίνου στην Αθήνα ,. ενώ τοΤο 2009 επέστρεψε στην Κίνα εκπροσωπώνταςεκπροσωπεί την Ελλάδα στο φεστιβάλ International Country Music Week : εκείπου διεξάγεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του Μάο. διακρίθηκεΔιακρίνεται ανάμεσα σε συμμετοχές 32 χωρών από τις πέντε ηπείρους, αποσπώνταςκαι της απονέμεται το βραβείο «Best Singer». Το καλοκαίρι του 2010 ταξίδεψεταξιδεύει και πάλι στην Κίνα ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Ένωσης για την Μουσική Εκπαίδευση, της οποίας είναι επίτιμο μέλος, προκειμένου να παρευρεθεί στις εργασίες του 29ου Παγκόσμιου Συνεδρίου της ISME για την μουσική εκπαίδευση. Με το πέρας του Συνεδρίου παρέλαβε,παραλαμβάνει με όλη την Ελληνική αποστολή , τητην σημαία του 30ου Συνεδρίου, το οποίο θα διεξαχθεί το 2012 στην Ελλάδα.<br> ▼Από 9 ετών η μικρή Μαρίζα πήγε να ζήσει στη Σαντορίνη να ζήσει με την οικογένεια της μητέρας της. Εκεί τα ακούσματα περιελάμβαναν βυζαντινούς ύμνους (ο παππούς της ήταν παπάς) αλλά και νησιώτικα δημοτικά τραγούδια. Στα 14 γνώρισε τον πατέρα του γιού της Μανώλη και έκανε μαζί του έναν βραχύβιο γάμο. Στα 16 της επέστρεψε στην Αθήνα, ξεκίνησε μουσικές σπουδές με επίκεντρο αρχικά το βυζαντινό τραγούδι.<br>
Η Μαρίζα Κωχ είναι η αγαπημένη τραγουδίστρια των παιδιών.
==Σταδιοδρομία==
Ιδρύει δική της δισκογραφική εταιρία, τη VERSO MUSIC, με σκοπό την καταγραφή παραδοσιακών τραγουδιών από όλη την Ελλάδα και την έκδοση παιδικής δισκογραφίας. Παράλληλα, ιδρύει και το Κέντρο Βιωματικής Μουσικής, Κίνησης & Λόγου «Μαρίζα Κωχ», για τη βιωματική διδασκαλία της μουσικής σε παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Σε συνεργασία με το Ωδείο Αθηνών δημιουργεί την παιδική χορωδία παραδοσιακού τραγουδιού. Εκδίδει παιδικούς δίσκους με παραδοσιακά παιχνιδοτράγουδα και δίνει παραστάσεις για παιδιά με το έργο «Η Γοργόνα ταξιδεύει τον μικρό Αλέξανδρο». Με τα βιβλία της «Με τη Μαρίζα τραγουδώ, Ελληνικά μαθαίνω» (Εκδόσεις Σταμούλης 2010) και «Το Πάπλωμα με τα Χρυσά Κουδούνια» (Εκδόσεις Σταμούλης 2011) – που συνοδεύονται από cds- απευθύνεται σε παιδιά που ασκούνται στην εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας και της Ελληνικής μουσικής παράδοσης.
Η επαγγελματική τραγουδιστική της σταδιοδρομία ξεκίνησε τη δεκαετία του '60 από τους χώρους του "<i>Νέου Κύματος</i>". Το '67 με το πραξικόπημα έφυγε από την Ελλάδα για λίγο, και με την επιστροφή της συνεργάστηκε με τον Δ. Σαββόπουλο, τα "Μπουρμπούλια", τα συγκροτήματα της εποχής[http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=News&file=article&sid=285]. Όμως σύντομα στράφηκε προς το παραδοσιακό τραγούδι (κυρίως το νησιώτικο και το μικρασιάτικο) αρχικά διασκευάζοντάς το με παρουσία ηλεκτρικών οργάνων, καθώς και τα τραγούδια του Τσιτσάνη, για τον οποίο έτρεφε θαυμασμό, ενώ σύντομα άρχισε να παρουσιάζει και δικές της συνθέσεις. <br>
Τιμήθηκε γα την μουσική της προσφορά από τον Σύνδεσμο Ελληνίδων Επιστημόνων και από το Πανεπιστήμιο Cornell της Νέας Υόρκης ως «γυναίκα δημιουργός». Είναι επίτιμο μέλος της Θηραϊκής Εταιρείας Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών και της Ελληνικής Ένωσης για την Μουσική Εκπαίδευση. Μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής για τα Μουσικά Σχολεία του Υπουργείου Παιδείας, δια βίου μάθησης και Θρησκευμάτων. <br>
===Οι μπουάτ===
Το χειμώνα 1970-71 εμφανίστηκε στη μπουάτ "Ροντέο" με τους Διόσκουρους, τους Ανάκαρα και το Διονύση Σαββόπουλο, του οποίου μετέπειτα τραγούδησε με τόση επιτυχία τον "Καραγκιόζη" και τους "Μάγους της σκηνής". Το καλοκαίρι του 1971 η Μαρίζα Κωχ ξεκίνησε σε μία ταράτσα στην οδό Μνησικλέους 16 στην Πλάκα μια δική της μπουάτ, το «Μεταξύ μας», με δικό της σχήμα,σε συνεργασία με τη Νάγια Γεωργίου και τους Ανάκαρα, τους Διόσκουρους,το Θανάση Γκαϊφύλλια, την Ελένη Νασιάκου (με νησιώτικα) και τη Δώρα Σιδέρη (σε τραγούδια Χατζηδάκι). Αργότερα προστέθηκε στο σχήμα και η Μαρία Δημητριάδη.[http://www.rockap.gr/ανάκαρα-η-ιστορία-τους/]Από το χώρο, που το 1973 μετονομάστηκε σε "5η εποχή" πέρασαν και καλλιτέχνες όπως ο Γιώργος Ζωγράφος, ο Χρήστος Λεττονός, ο Νικόλας Άσιμος και μετά το 1974 ο Γιάννης Γλέζος,με τον οποίο η Μαρίζα Κωχ συνεργάστηκε, ειδικά στο δίσκο "Στο βάθος κήπος" του 1981.<br>
Ακολούθησαν εμφανίσεις σε άλλες μπουάτ όπως η Καρυάτιδα και το Κύτταρο. Το χειμώνα του 1975 στην "Καρυάτιδα", μαζί με την αυθεντική Κομπανία των Σ. Κυρομήτη, Κ. Καλφόπουλο, Α. Χρυσάφη, Κ. Παλαιολόγου, Μ. Βαλαβάνη, τραγουδούσε, μεταξύ άλλων, πολλά τραγούδια της Μαρίκας Νίνου, που τα είχε γνωρίσει σε παιδική ηλικία, πριν πάει στην στην Σαντορίνη και μάθει τα νησιώτικα (κείμενο της ίδιας στο οπισθόφυλλο του δίσκου "Στο βάθος κήπος").<br>
Στις μπουάτ της Πλάκας και σε συναυλίες εντός και εκτός Ελλάδας, συνεργάστηκε με τον τραγουδοποιό [[Θανάσης Γκαϊφύλλιας|Θανάση Γκαϊφύλλια]], με τον οποίο ερμήνευσαν μαζί την "Εκδρομή" (μουσική: [[Θανάσης Γκαϊφύλλιας]] - ποίηση: [[Μάνος Ελευθερίου]]) και τον "Τρελό" (μουσική: Μαρίζα Κωχ - ποίηση: [[Κώστας Βάρναλης]]) καθώς επίσης και με το Γιάννη Γλέζο, με τον οποίο αργότερα δημιούργησαν το μουσικό στέκι "Δίαυλος", στον πεζόδρομο της Δράκου (Φιξ)<br>
===Οι δίσκοι===
Το 1971 ηχογράφησε τον πρώτο της μεγάλο δίσκο με τίτλο «Αραμπάς». Στο δίσκο αυτό καταγράφεται για πρώτη φορά ένας νέος τρόπος απόδοσης παραδοσιακών τραγουδιών με συνοδεία κρουστών και ηλεκτρικών οργάνων. Στο εξώφυλλο αυτού του δίσκου η ίδια γράφει: «Ξεκίνησα με την επιθυμία να συμβαδίσω με την εξέλιξη της εποχής μας κουβαλώντας μέσα μου βιώματα, που συνδέονται άμεσα με το παραδοσιακό τραγούδι. Έτσι άρχισα μια προσπάθεια για σύγχρονο τρόπο έκφρασης του παραδοσιακού τραγουδιού, ενθαρρυμένη από το γεγονός, ότι αυτό πάντοτε μεταμορφωνόταν μέσα στην παράδοση».<br> Το 1971 πήρε την πρώτη ελλ. τιμητική διάκριση για την προσφορά της στο τραγούδι, με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του δίσκου της «Αραμπάς» (από τον τότε Σύλλογο Δισκοπωλών Ελλάδος).<br>
Δημιούργησε πλούσια δισκογραφία, ηχογραφώντας αφ'ενός ξεχασμένα αριστουργήματα της δημοτικής μουσικής διασκευασμένα από την ίδια, αφ' ετέρου τραγούδια γνωστών συνθετών καθώς και δικά της. <br>Ήταν η πρώτη που ήδη το 1978 μελοποίησε σε "σμυρνέικο κλίμα" ποιήματα του Ν. Καββαδία (όπως: "Το πούσι", "Φάτα Μοργκάνα", "Σε ποια γωνιά", κ.λπ.), μια έμπνευση που έμελλε τα επόμενα χρόνια να υιοθετηθεί και από άλλους τραγουδοποιούς. Εκτός από Καββαδία, μελοποίησε ποίηση Σαπφούς (2005), Κώστα Βάρναλη ("Ο τρελλός", "Η μάννα του Χριστού") και Γιώργου Σαραντάρη (Πάνω στη θάλασσα εγώ τραγουδώ, 2009),του ευαίσθητου ποιητή που έφυγε στο ελληνοϊταλικό μέτωπο σε ηλικία 31 ετών,αφήνοντας ένα ογκωδέστατο έργο (το ποίημά του Ποιος ειν' τρελός από έρωτα μελοποιήθηκε από τον Μάνο Χατζιδάκι στον Μεγάλο Ερωτικό). Το 2012 έγραψε μια ακουστική μπαλλάντα σε στίχους Κατερίνας Γώγου για την ταινία του Αντώνη Μποσκοΐτη "Κατερίνα Γώγου, η αποκατάσταση του μαύρου"[http://bosko-hippydippy.blogspot.com/2012/01/blog-post_21.html]. Το 2012 θα κυκλοφορήσει ο νέος της δίσκος, όπου εμφανίζεται κυρίως ως συνθέτης αμιγώς ηλεκτρονικής μουσικής, με ελάχιστες φωνητικές παρεμβάσεις.
===Οι συναυλίες και οι περιοδείες===
▲Έδωσε πάμπολλα ρεσιτάλ και εμφανίστηκε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Εκπροσώπησε την [[Συμμετοχή της Ελλάδας στη Eurovision|Ελλάδα]] στο [[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision|διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision]] στη [[Χάγη]] το [[1976]] με το τραγούδι «''Παναγιά μου, Παναγιά μου''», διαμαρτυρία για την εισβολή στην Κύπρο.<br> Επί σχεδόν 20 χρόνια εμφανίστηκε στα μεγαλύτερα θέατρα και σε αναγνωρισμένα μουσικά φεστιβάλ στη Δυτική Ευρώπη, στη Ρωσία, τον Καναδά τις ΗΠΑ, τη Λατινική Αμερική, την Αυστραλία, την Ινδία, τη Μέση Ανατολή, και την Αφρική. Το 1980 υπήρξε η πρώτη τραγουδίστρια της Δύσης που εμφανίστηκε στην Κίνα. Στο πλαίσιο διεθνών πολιτιστικών ανταλλαγών εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Πεκίνο - με αντίστοιχη εμφάνιση της Όπερας του Πεκίνου στην Αθήνα, ενώ το 2009 επέστρεψε στην Κίνα εκπροσωπώντας την Ελλάδα στο φεστιβάλ International Country Music Week: εκεί διακρίθηκε ανάμεσα σε συμμετοχές 32 χωρών από τις πέντε ηπείρους, αποσπώντας το βραβείο «Best Singer». Το καλοκαίρι του 2010 ταξίδεψε και πάλι στην Κίνα ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Ένωσης για την Μουσική Εκπαίδευση, της οποίας είναι επίτιμο μέλος, προκειμένου να παρευρεθεί στις εργασίες του 29ου Παγκόσμιου Συνεδρίου της ISME για την μουσική εκπαίδευση. Με το πέρας του Συνεδρίου παρέλαβε,με όλη την Ελληνική αποστολή, τη σημαία του 30ου Συνεδρίου, το οποίο θα διεξαχθεί το 2012 στην Ελλάδα.<br>
Για τις περιοδείες της η Μαρίζα Κωχ λέει:<br>
''«Αξιώθηκα να τραγουδήσω σε πολλά από τα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, αλλά και σε αμέτρητα σχολεία, καφενεία, αγροτικές αποθήκες και των πιο μικρών χωριών της πατρίδας μας. Καμαρώνω το ίδιο και για το ένα και για το άλλο.
Με τα τραγούδια μου θέλω να ομολογήσω όσα νιώθω ταξιδεύοντας στην πατρίδα μας. Στα δικά μου μάτια μοιάζει να είναι η πιο πλούσια χώρα του κόσμου σε φυσική ομορφιά, σε χαρακτήρες ανθρώπων, σε ιστορία, σε μουσική, σε τέχνες, σε θρησκευτικό μεγαλείο, σε βάθος ανθρωπίνων συναισθημάτων»''.<br>
=Το Κέντρο Βιωματικής Μουσικής, Κίνησης και Λόγου Μαρίζα Κωχ=
Από τη δεκαετία του '90 και πέρα η Μαρίζα Κωχ επικέντρωσε μεγάλο μέρος της ενέργειάς της στη μουσική εκπαίδευση των παιδιών, σε θεωρητικό αλλά και πρακτικό επίπεδο. Το 1999 δημιούργησε τη μέθοδο βιωματικής μουσικής εκπαίδευσης (που δίδασκε σε σχολεία), το 2004 το Κέντρο Βιωματικής Μουσικής, Κίνησης και Λόγου Μαρίζα Κωχ για παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας (4-6 ετών) με σκοπό να τα φέρει κοντά στην μουσική και να την αγαπήσουν μέσω της βιωματικής διδασκαλίας, και το 2008 το τμήμα Παιδικής Χορωδίας Μαρίζας Κωχ στο Ωδείο Αθηνών.
Στο εργαστήρι, όπου η Μαρίζα Κωχ πλαισιώνεται από μουσικοπαιδαγωγούς, μουσικούς παραδοσιακών οργάνων και ηθοποιούς, που συνεργάζονται μαζί της επί σειρά ετών, τα παιδιά ασκούνται στη συνειδητή ακρόαση του ήχου, τη λογοπεδική, τη σωστή άρθρωση του λόγου, τη διαφραγματική αναπνοή, τα μουσικά διαστήματα με «σολφέζ στον αέρα» με στοιχεία της μεθόδους Kodaly, τη μουσικοθεατρική κίνηση και έκφραση. Η άμεση επαφή τους με τα παραδοσιακά μουσικά όργανα, τα παιχνιδοτράγουδα και το παραδοσιακό τραγούδι βοηθούν τα παιδιά να ανακαλύψουν τη σημασία του ρυθμού στη μουσική, το λόγο και την κίνηση. Όσα το επιθυμούν, μετά τα 6 τους χρόνια, συνεχίζουν τη φοίτηση τους στο Ωδείο Αθηνών και δημιουργούν την Χορωδία Παραδοσιακού Τραγουδιού της Μαρίζας Κωχ που λαβαίνει μέρος στις ηχογραφήσεις δίσκων. Ο κεντρικός στόχος της παιδικής χορωδίας παραδοσιακού τραγουδιού είναι να αναπτύξουν τα παιδιά πλούσια συναισθήματα και να αποκτήσουν αισθητική μνήμη.
Η διδακτική ύλη που χρησιμοποιείται δημιουργήθηκε από τη Μαρίζα Κωχ ειδικά για τις ανάγκες του Κέντρου και έχει την έγκριση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Πρόκειται για ένα υλικό δημιουργημένο μετά από πολύχρονη εργασία με τα παιδιά και προσαρμοσμένο τις ανάγκες τους. Μεγάλο μέρος του εκπαιδευτικού αυτού υλικού έχει εκδοθεί σε σειρά δίσκων ακτίνας, καθώς και το βιβλίο για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας μέσω της μουσικής με τίτλο «Με τη Μαρίζα τραγουδώ, ελληνικά μαθαίνω» (2010). Το υλικό αυτό έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον ξένων πανεπιστημίων που έχουν έδρες Νεοελληνικών Σπουδών, συμπεριλαμβανομένου του Πανεπιστήμιου Cornell της Νέας Υόρκης, το οποίο έχει τιμήσει την Μαρίζα Κωχ ως «γυναίκα δημιουργό» για την μουσική της προσφορά.Η ίδια αναφέρει: <br>
"''Η γλώσσα μας είναι η καθοριστική αναφορά της ελληνικής κουλτούρας. Έτσι, εκπαιδεύω παιδιά όχι μόνο μέσα από τη μουσική, αλλά και μέσα από τη γλώσσα.''"
Το Κέντρο Βιωματικής Μουσικής ωργανώνει παραστάσεις εκπαιδευτικού χαρακτήρα, όπως συναυλίες μουσικής δωματίου με παρουσίαση οργάνων, και παιδικές μουσικοθεατρικές παραστάσεις όπως "Η Γοργόνα ταξιδεύει τον μικρό Αλέξανδρο" που παρουσιάστηκε μεταξύ άλλων στο Ηρώδειο και "Το πάπλωμα με τα χρυσά κουδούνια" (2011) που παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μπενάκη, στο Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης, το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Τυφλών Καλλιθέας, στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη κλπ, και κυκλοφόρησε και ως βιβλίο μαζί με δίσκο ακτίνας.<br>
Η ίδια δήλωσε σε συνέντευξή της:<br>
''Πιστεύω σε αυτό που κάνω με τα παιδιά. Η Σαπφώ είπε κάποτε σε ένα ποίημά της: 'Υπηρέτησα την ομορφιά. Ήταν το καλύτερο που μπορούσα να κάνω.' Και για εμένα η ύψιστη ομορφιά είναι τα παιδιά. Θέλω να τους μεταδώσω την αγάπη μου για τη μουσική και ιδιαίτερα την μητρική μουσική μας γλώσσα. Ο τόπος που γεννηθήκαμε, η Ελλάδα, είναι το σταυροδρόμι που συναντιούνται η δυτική μουσική με τους ανατολίτικους ήχους. Αυτό το πάντρεμα μας έκανε 'τα λαγωνικά της μουσικής', δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό, πιάνουμε πουλιά στον αέρα! Εδώ δεν μαθαίνουμε μουσικά όργανα. Μαθαίνουμε ότι μουσικό όργανο, είναι το σώμα μας. Αυτό χρησιμοποιούμε, και μας δίνει ό,τι του ζητήσουμε. Εδώ τα παιδιά μαθαίνουν τους διαφορετικούς ρυθμούς και ήχους από πολύ νωρίς, από τα 4 έως τα 6 χρόνια τους, αυτό που λέμε μουσική προπαιδεία και μετά αρχίζουμε και μπαίνουμε λίγο στα θεωρητικά. Δεν με κουράζει καθόλου να διδάσκω τα παιδιά, έτσι ώστε να τα φέρνω στην κατεύθυνση εκείνη, όπου αντιλαμβάνονται 'μουσικά' τα πράγματα. Είναι έτοιμα από μικρή ηλικία άλλωστε, γεννιούνται έτοιμα. Μακάρι να είχα πιο πολλά! (γέλια) Για μένα είναι παιχνίδι όλη αυτή η διαδικασία, δεν μπορώ να πάψω να παίζω. Οι μεγάλοι δεν παίζουν, τα παιδιά παίζουν. Έχω ανάγκη να παίζω με τα παιδιά, γιατί διδάσκομαι από αυτά. Είναι πολύ ευτυχισμένες οι ώρες που περνώ μαζί τους. Και εύχομαι να τους είμαι και εγώ χρήσιμη. Θέλω, ό,τι ξέρω, να τους το μεταδώσω.'' (συνέντευξη στο artmag.gr[http://www.artmag.gr/art-interviews/artists/3214-mariza-coch-interview])
=Δισκογραφία=
*2002 - Γιάννης Σπανός - Το νυφοπάζαρο (OST)
===Παρουσία σε ανθολογίες===
*Το νέο κύμα - Αυθεντικές εκτελέσεις (Λύρα)
*1973 - Το καλαντάρι του '73
*1973 - 14 επιτυχίες για 9
*1973 - Οι επιτυχίες της MINOS
*1974 - Νιάτα
*1974 - Επιτυχίες της MINOS
*1975 - Επιτυχίες της MINOS
*1976 - Επιτυχίες της MINOS
*1978 - Επιτυχίες της ΜΙΝΟΣ 78
*1995 - Στις Μπουάτ του '60
*1996 - Σαν ραδιόφωνο No1
*1997 - Compact Disc Club - Το νέο κύμα CD 1
*1999 - Σαν ραδιόφωνο No 4
*2000 - Σαν ραδιόφωνο No 5
*2001 - Αυτό είναι ροκ II
*2002 - Ελληνικό γλέντι
*2003 - Χρυσή δισκοθήκη (οι μεγάλες επιτυχίες) 1971
*2003 - Χρυσή δισκοθήκη (οι μεγάλες επιτυχίες) 1972
*2003 - Χρυσή δισκοθήκη (οι μεγάλες επιτυχίες) 1974
*2003 - Χρυσή δισκοθήκη (οι μεγάλες επιτυχίες) 1975
*2003 - Χρυσή δισκοθήκη (οι μεγάλες επιτυχίες) 1976
*2004 - Ζωντανοί στο Κύτταρο - Σκηνές Rock ▼*2004 - Αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη
*2004 - Μουσικό λεύκωμα - Τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια - 1974
*2004 - Μουσικό λεύκωμα - Τα καλύτερα ελληνικά τραγούδια - 1976
*2006 - Χρυσές δεκαετίες - Οι συνθέτες του 70 CD 2
*2006 - Πάσχα στην Ελλάδα 4
*2007 - Τα τραγούδια των ελλήνων Vol 1 CD 3
*2007 - Τα τραγούδια των Ελλήνων Vol 4
*2007 - Κοιμήσου αγγελούδι μου
*2008 - Compact Disc Club - Μουσικά ταξίδια CD 4
*2008 - Νίκος Καββαδίας - Μελοποιημένα ποιήματα - 1910 – 1975
*2009 - Χρυσή δεκαετία του ελληνικού τραγουδιού 1970-80 CD 9
*2009 - Όλα Θυμίζουν Το Μάνο Λοίζο
*Μάνος Λοΐζος - Τα τραγούδια του Σεβάχ, 40 ηχογραφήσεις 1966 - 1981 (2CD)
*2008 - Χρυσές δεκαετίες - τα τραγούδια του 70 CD 2
=Συμμετοχή σε κινηματογραφικές ταινίες=
*1966 - Ο γυρισμός του στρατιώτη (του Γιώργου Λόη)
*1968 - Οικογένεια Χωραφά (του Κώστα Ασημακόπουλου)
*1974 -Τα τραγούδια της φωτιάς (ντοκυμανταίρ του Νίκου Κούνδουρου)
*2002 - Το ταμένο (της Μάρσας Μακρή)
*Φλέρυ- Τρελή του φεγγαριού ( ντοκιμαντέρ για τη Φλέρυ Νταντωνάκη του Αντώνη Μποσκοϊτη)
▲* 20042006 - «Ζωντανοί στο Κύτταρο - Σκηνές RockΡοκ» (του Αντώνη Μποσκοϊτη)
=Συμμετοχή σε τηλεοπτικές εκπομπές=
| 