Μαρία Κυράτζα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 4:
|εικόνα=Keratsa of Bulgaria.jpg
|μέγεθος_εικόνας=100px
|λεζάντα=Πορτραίτο της Βουλγάρας πριγκίπισσας ([[Τετραεβαγγέλια του Ιβάν Αλεξάνταρ]], Λονδίνο)
|σύζυγος=[[Ανδρόνικος Δ' Παλαιολόγος]]
|βασιλικός_οίκος=[[Σισμάν]]<br>[[Παλαιολόγεια Δυναστεία]]
|πατέρας=[[Ιβάν Αλεξάνταρ]]
|μητέρα=[[Σάρα (Θεοδώρα)]]
|ημ_γέννησης=[[1348]]
|τόπος_γέννησης=[[Βουλγαρία]]
||ημ_θανάτου=[[1404]]
|τόπος_θανάτου=[[Ανατολική Θράκη]]
}}
Η '''Μαρία Κυράτζα''' ([[Βουλγαρικά]]: Кераца-Мария) ήταν κόρη του Βούλγαρου τσάρου [[Ιβάν Αλεξάνταρ| Ιβάν Αλεξάνδρου]] και της δεύτερης συζύγου του [[Σάρα (Θεοδώρα)|Θεοδώρας]]. Γεννήθηκε το [[1348]] στην πατρίδα της και απεβίωσε το [[1404]] στη Θράκη. Υπήρξε σύζυγος του [[Ανδρόνικος Δ' Παλαιολόγος|Ανδρονίκου Δ']], Αυτοκράτορα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
==Στο πλευρό του Ανδρονίκου==
Στις [[17 Αυγούστου]] [[1355]] η μόλις επτάχρονη Μαρία αποφασίστηκε να νυμφευτεί το συνομίληκό της διάδοχο-συναυτοκράτορα, για πολιτικούς λόγους. Για να συναφθεί όμως ένας τέτοιος αρραβώνας και γάμος απαραίτητη ήταν η έγκριση από το [[Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης]], οπότε χρειάστηκε ειδική συνοδική απόφαση, ώστε να υπάρχει και η συγκατάθεση της Εκκλησίας. Έτσι, το Πατριαρχείο ευλόγησε το συνοικέσιο, αφού γίνεται προς κοινό όφελος των χριστιανών<ref>Miklosich-Müller, Acta et diplomata graeca medii aevi, τόμος 1, σ.433</ref>. Η επιχειρούμενη βέβαια βυζαντινοβουλγαρική συμμαχία δεν τελεσφόρησε, με αποτέλεσμα το [[1364]] να οδηγηθούν τα κράτη σε ένοπλη σύγκρουση.
Αργότερα, το [[1373]], την εντοπίζουμε έγκλειστη σε φυλακή μαζί με τον επαναστατημένο Ανδρόνικο και το μικρό γιο τους, [[Ιωάννης Ζ'|Ιωάννη]], οι οποίοι τιμωρήθηκαν με -μερική, τελικά- τύφλωση εξαιτίας του αποτυχημένου πραξικοπήματος του Ανδρονίκου. Πρώτα φυλακίζονται στον Πύργο του Ανεμά και στη συνέχεια στη Μονή Καυλέως, συνολικά τρία έτη. Η απόδραση έρχεται ως επακόλουθο των καλών σχέσεων του σφετεριστή με τους [[Γενουάτες]], αλλά επίσης είναι αξιομνημόνευτη η διαρκής φροντίδα της Μαρίας προς τους πάσχοντες οφθαλμολογικά άντρες, το σύζυγο και το γιο, που θεραπεύονται χάρη και σε κάποια αλοιφή από τους Γενοβέζους. Το [[1376]], λοιπόν, ακολουθεί τον [[Ανδρόνικος Δ' Παλαιολόγος|Ανδρόνικο]] στο Παλάτιον, όντες οι δυο τους πλέον το αυτοκρατορικό ζεύγος (για τα επόμενα τρία χρόνια), μιας και ο σύζυγος της Μαρίας είχε καταλάβει την εξουσία εκδιώκοντας τον [[Ιωάννης Ε'|πατέρα]] και το [[Μανουήλ Β' Παλαιολόγος|μικρότερο αδελφό του]].
==Μετά το θάνατο του Ανδρονίκου==
Ο αιφνίδος θάνατος του πρωτότοκου γιου του Ιωάννη αναγκάζει τη χήρα του, πλέον, να αναλάβει την προστασία του διαδόχου Ιωάννη. Όταν ο τελευταίος αποσύρεται εξαναγκαστικά στη [[Σηλυβρία]], ως τιμωρία για την πραξικοπηματική κατάληψη της Κων/πολης για μερικούς μήνες το 1390, τον ακολουθεί εκεί. Τελικά κείρεται [[Μοναχισμός|μοναχή]]
==Παραπομπές==
<references/>
==Βιβλιογραφία==
*Π.Κατσώνη, Μια επταετία κρίσιμων γεγονότων (1366-1373)
| |||