Ακρωτήριο Μαλέας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Τροποποίηση: nn:Kapp Maléa |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[http://Ακρωτήριο%20Μαλέας-Cape%20Malea Ακρωτήριο Μαλέας-Cape Malea]http://www.capemaleas.eu
Το Ακρωτήριο του Μαλέα (Άκρα Μαλέα, Καβομαλιάς ή Ακρωτήρι του Αγίου Αγγέλου) αποτελεί το νοτιο-ανατολικότερο ακρωτήριο της Ευρώπης και ένα από τα σημαντικότερα περάσματα της ανατολικής Μεσογείου. Απόκρημνο και αφιλόξενο υψώνεται 600 μέτρα πάνω από τη θάλασσα. Ο εξαιρετικά δύσκολος περίπλους και οι συχνές εναλλαγές των ανέμων το έχουν καταστήσει ένα από τα επικινδυνότερα ακρωτήρια της ανατολικής Μεσογείου. Φόβος και τρόμος των ναυτικών από αρχαιοτάτων χρόνων ενέπνευσε την ελληνική και λατινική γραμματεία, από τον Όμηρο έως τον Στράβωνα και τον Ανδρέα Καρκαβίτσα. Οι Ομηρικές μαρτυρίες για τα πάθη του Οδυσσέα και του Μενελάου, τα παθήματα των Αργοναυτών, οι εξιστορήσεις για τον Πελοποννησιακό πόλεμο, οι σύγχρονες ναυτικές ιστορίες για τα στοιχειά που προκαλούν φοβερές φουρτούνες, οι τοπικές δοξασίες ότι εδώ ήταν τα μυθικά τέρατα Σκύλλα και Χάρυβδις, οι πειρατές και το Κλευταύλακο του Βουρογιώργη, οι μοναστικές κοινότητες και ο «ερημίτης του Καβομαλιά» (για τον οποίον υπάρχουν αναφορές από το Γάλλο συνταγματάρχη Μοράντε Σαιν Βενσάν, το Γάλλο συγγραφέα Μπισσόν, τον Κ. Ουράνη στα "Ταξίδια Στην Ελλάδα" και τον Α. Λαμαρτίνο στα "Ταξίδια" του), έρχονται σε πλήρη αρμονία με το άγριο φυσικό τοπίο και τα μνημεία μοναδικού φυσικού κάλλους, τα σπήλαια και το «Απολιθωμένο Δάσος».
Η ιστορία και η αρχαιολογία της περιοχής είναι μοναδικού ενδιαφέροντος, με τα λείψανα της αρχαιότερης βυθισμένης πολιτείας στον κόσμο να κείνται σε βάθος 3-4 μέτρων στο Παυλοπέτρι . Στα Βελανίδια θα πρέπει, κατά τον Βρετανό αρχαιολόγο F.W. Ηasluck, να αναζητηθεί η αρχαία πόλη Σίδη. Στην Αγία Μαρίνα, στο σπήλαιο Κανατάκια που κατοικήθηκε ήδη από τα προϊστορικά χρόνια, ο Παυσανίας ανέφερε ιερό του Ποσειδώνα με το όρθιο άγαλμα του θεού. Tόπος λατρείας από την αρχαιότητα ο Μαλέας προσέλκυσε το θρησκευτικό συναίσθημε των ανθρώπων και κατά τη εποχή. Εδώ ήκμασε κατά τους Βυζαντινούς και Μεταβυζαντινούς χρόνους, η μοναστική ζωή με πλήθος μονών, ναών και σκητών σημαντικότατης ιστορικής και αρχαιολογικής σημασίας. Τόσο μεγάλος είναι ο αριθμός των θρησκευτικών μνημείων ώστε η περιοχή ονομάστηκε «Μικρόν Άγιον Όρος». Εδώ μόνασαν οι Άγιοι Θωμάς και Γεώργιος οι εν Μαλεώ, και -για χρονικό διάστημα- ο Άγιος Θεόδωρος ο εν Κυθήροις. Οι πέτρινοι μύλοι που δεσπόζουν στο όρος Βάρδια έχουν κατασκευαστεί προγενέστερα του 1830 (κατά προφορικές μαρτυρίες κατοίκων των Βελανιδίων περί το 1500 μ.Χ.) και αυτοδικαίως χαρακτηρίζονται ιστορικά μνημεία. Ο Φάρος του Καβομαλιά, χτισμένος το 1886, έχει χαρακτηρισθεί ιστορικό μνημείο από το ΥΠ.ΠΟ.Τ. από το 2006. Η αναστύλωσή του πραγματοποιήθηκε με δαπάνες του Ιδρύματος Αικ. Λασκαρίδη ενώι η μελέτη αναστήλωσης εκπονήθηκε με δαπάνες του καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλου (Costamare). To 1943 ανεγέρθη το πρώην Γερμανικό Παρατηρητήριο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, που λειτούργησε και ως Ναυτικό Παρατηρητήριο μαζί με αυτό της Αίγινας, για την παρακολούθηση της κίνησης των πολεμικών πλοίων στο Μυρτώο πέλαγος, και που αποτελεί σήμερα σημαντικότατο μνημείο της σύγχρονης Ευρωπαϊκής ιστορίας.
Στα σημαντικότατα μνημεία φυσικού κάλλους εντάσσονται το μοναδικού γεωλογικού-παλαιοντολογικού ενδιαφέροντος «Απολιθωμένο Δάσος» στον Άγιο Νικόλαο και τα αμέτρητα σπήλαια με ίχνη κατοίκησης από τους προϊστορικούς χρόνους, π.χ. Μαύρη Σπηλιά και Αγία Μαρίνα. Η χλωρίδα της περιοχής περιλαμβάνει πολλά σπάνια είδη αλλά το μεγαλύτερο ενδιαφέρον βρίσκεται στην παρουσία στενών ενδημικών φυτών, όπως τα stachys spreitzenhoferi spreitzenhoferi, nepeta scordotis, linaria hellenica, campanula andrewsii hirsutula, inularot undifolia, iolchicum sfikasianum, tulipa goulimyi, crocus goulimyi leucanthus, σesleria taygete, silene sedoides runemarkii και bolanthus fruticulosus. Στην περιοχή του Μαλέα έχουν καταγραφεί αρκετά είδη θηλαστικών μεταξύ των οποίων και είδη απειλούμενα προς εξαφάνιση, συγκεκριμένα ένας από τους τελευταίους πληθυσμούς τσακαλιού (canis aureus), ενώ σε καταποντισμένες σπηλιές και νησίδες στην Αγία Μαρίνα και σε άλλα δυσπρόσιτα σημεία του ακρωτηρίου, Μεσογειακές φώκιες (monachus monachus).
{{coord|36.4381|23.1986|format=dms|display=title}}
[[Image:Kaap Malea.JPG|thumb|Ακρωτήριο Μαλέας]]
| |||