Πρωταγόρας (διάλογος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
νέα ενότητα: Το νόημα του ποιήματος του Συμωνίδη |
|||
Γραμμή 66:
==Η ερμηνεία του μύθου==
Το νόημα του μύθου έχει ως εξής: η πολιτική ζωή των ανθρώπων έγινε δυνατή και ομαλή από τη στιγμή που τη ζωή άρχισαν να ρυθμίζουν η αιδώς και η δικαιοσύνη, ιδέες που σύμφωμα με τον μύθο δώρισε ο Δίας σε όλους τους ανθρώπους διαμέσου του Ερμή. Οι ιδέες αυτές είναι <u>κοινό κτήμα</u> όλων των πολιτών, και όχι όπως οι τεχνικές γνώσεις, κτήμα των ειδικών μόνο. Γι΄αυτό στα πολιτικά θέματα ζητείται η γνώμη όλων των πολιτών, η οποία είναι σεβαστή. Αφοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν άλλοτε τιμωρίες και άλλοτε συμβουλές, αυτό σημαίνει πως υπάρχουν ανθρώπινα πράγματα δεκτικά διδασκαλάις, άσκησης και επιμέλειας και ότι εκείνοι που τα αμελούν είναι άξιοι τιμωρίας ή συμβουλής. Το γεγονός, εξακολουθεί ο Πρωταγόρας, ότι μερικοί ικανοί και ηθικοί γονείς μπορεί να έχουν κακούς γιος, δεν διαψεύδει την άποψη περί διδακτού της αρετής, γιατί η αρετή δεν προϋποθέτει μόνο διδασκαλία, αλλά και την κατάλληλη φύση, ευμενείς δηλαδή φισικές προδιαθέιες, εκ του κειμένου.
==Ενδιάμεσος διάλογος==▼
{{Quote box▼
| width = 36em▼
| bgcolor = #c6dbf7▼
| align = center▼
| quote = «Ὀ δέ νόμος, τύραννος ὥν τῶν ἀνθρώπων, πολλά παρά τήν φύσιν βιάζεται.<br>Ο νόμος, που είναι τύραννος για τους ανθρώπους, πολλές φορές παραβιάζει τη φύση». [[Πρόδικος]], 337D, 2-3▼
}}▼
==Το νόημα ενός ποιήματος του [[Σιμωνίδης ο Κείος|Συμωνίδη]]==
=== Η θέση του Σωκράτη ===
Γραμμή 77 ⟶ 91 :
Ο Σωκράτης παραδέχεται ότι ο Πρωταγόρας έδωσε μια εξαιρετική απάντηση και ότι ο ίδιος έχει σχεδόν πειστεί, εκτός από κάποιο μικρό θέμα που σίγουρα θα του το εξηγήσει εύκολα. Ρωτάει τώρα, εάν η αρετή είναι ένα ενιαίο πράγμα ή σύνολο ανεξάρτητων καλών χαρακτηριστικών όπως η ανδρεία, η σωφροσύνη και η σοφία [329d]. Ο Πρωταγόρας απαντάει το δεύτερο και έτσι ξεκινάει η βασική διαλεκτική μεταξύ των δύο με τον Σωκράτη να προσπαθεί να αποδείξει το αντίθετο καθώς ο Πρωταγόρας, όντας σοφιστής, επιδίδεται σε μακροσκελείς και περίτεχνους λόγους που συχνά αποφεύγουν το θέμα ευθέως, ο Σωκράτης σταματάει το διάλογο λέγοντας οτι επειδή τάχα είναι "επιλήσμων" πρέπει ο Πρωταγόρας να προσαρμόσει το λόγο του στη μορφή της ερώτησης απάντησης, χαρακτηριστικής του Σωκρατικού λόγου, αφού ο ίδιος ισχυρίζεται ότι μπορεί να διδάξει οποιαδήποτε μορφή λόγου, βραχύ ή όχι. Ο Πρωταγόρας διαφωνεί και έτσι ο Σωκράτης σηκώνεται να φύγει. Τον συγκρατούν οι παρευρισκόμενοι, μεταξύ των οποίων και ο [[Αλκιβιάδης]] και πείθουν τους δυο συνομιλητές να βρουν μια χρυσή τομή στη μορφή του διαλόγου [334d].
▲==Ενδιάμεσος διάλογος==
▲{{Quote box
▲| width = 36em
▲| bgcolor = #c6dbf7
▲| align = center
▲| quote = «Ὀ δέ νόμος, τύραννος ὥν τῶν ἀνθρώπων, πολλά παρά τήν φύσιν βιάζεται.<br>Ο νόμος, που είναι τύραννος για τους ανθρώπους, πολλές φορές παραβιάζει τη φύση». [[Πρόδικος]], 337D, 2-3
▲}}
▲Στον ενδιάμεσο διάλογο (334γ -338ε), εκτός από τον Πρωταγόρα και τον Σωκράτη παίρνουν μέρος και ο Καλλίας, ο Αλκιβιάδης, ο [[Κριτίας]] και ιδιαίτερα οι σοφιστές [[Πρόδικος]] και [[Ιππίας]].
=== Επίλογος===
Στον επίλογο του διαλόγου γίνεται μια ανακεφαλαίωση, όπου διαπιστώνεται πως τόσο ο Σωκράτης όσο και ο Πρωταγόρας μετέβαλαν τις απόψεις τους. Ο Σωκράτης αμφισβητεί αρχικά το διδακτικό της αρετής, τελικά όμως το παραδέχτηκε, αφού βρήκε την ουσία της αρετής, που αποτελείται από τη γνώση και την επιστήμη. Από την άλλη μεριά, ο Πρωταγόρας επέμεινε με στην αρχική του γνώμη για το διδακτό της αρετής, παραδέχτηκε όμως τη σωκρατική αντίληψη για την ενότητα της αρετής και δέχτηκε την ταύτισή της με την επιστήμη και τη γνώση.
| |||