Καϊάφας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωσήφ. Το «Καϊάφας» ήταν υποκοριστικό και σήμαινε «ο υποτάσσων» (το πιθανότερο) ή, κατ' άλλους «ο βράχος». Ο Ρωμαίος επίτροπος [[Βαλέριος Γράτος]] τον έκανε αρχιερέα το 18 μ.Χ. Παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το 36 μ.Χ., οπότε τον απομάκρυνε ο λεγάτος της [[Συρία|Συρίας]] [[Βιτέλλιος]], σύμφωνα με όσα αναφέρει ο [[Ιώσηπος]] στην [[Ιουδαϊκή Αρχαιολογία]]. Διατηρήθηκε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα στην αρχιερατεία, επειδή εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των Ρωμαίων. Αν και θρησκευτικός αρχηγός των Εβραίων, ποτέ δεν τους προστάτευσε απέναντι στις ρωμαϊκές αυθαιρεσίες. Δεν πρόβαλε καμιά αντίσταση όταν ο [[Πιλάτος]] αποπειράθηκε να εισαγάγει στα [[Ιεροσόλυμα]] εικόνες του Καίσαρα, ή όταν άρπαξε τον κορβανά, το ταμείο του Ναού κι έκανε σφαγές. Σ' αυτόν οδηγήθηκε ο [[Ιησούς Χριστός]], αφού προηγουμένως τον πήγαν στον Άννα, την κόρη του οποίου είχε παντρευτεί ο Καϊάφας.<br>

Η παράδοση αναφέρει ότι μετά την Ανάσταση του Χριστού, κάλεσε αυτόν και τον Πιλάτο, ο αυτοκράτορας [[Τιβέριος]] στη [[Ρώμη]] για να απολογηθούν. Αλλά το πλοίο που τον μετέφερε, ναυάγησε. Βγήκε στην [[Κρήτη]], όπου αρρώστησε και πέθανε. Επτά φορές τον έθαψαν, αλλά ''«η γης τον ανεξέρνα (απέβαλε) άλυωστο και μαύρο σαν τον Κάη, για το μεγάλο κακό πώκαμε, που καταδίκασε το Χριστό»''. Μαζεύτηκε μέγα πλήθος και με κατάρες τον έθαψε κάτω από ένα τεράστιο σωρό πέτρες. Αυτό ήταν του Καγιάφα το μνήμα σε ένα χωριό κοντά στο Ηράκλειο. Σωζόταν μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα. Η παράδοση αυτή είναι πολύ παλιά και την αναφέρουν αρκετοί περιηγητές. Περιλαμβάνεται στο απόκρυφο βιβλίο ''«Τα πεπραγμένα τω Πιλάτω»,'' δεν τεκμηριώνεται εντούτοις ιστορικά.<br>

Πράξεις των Αποστόλων κεφ. 4 στίχος 6<br>

==Πηγές==