Rue de Solférino: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η αρτηρία δημιουργήθηκε στη διάρκεια της [[Δεύτερη Γαλλική Αυτοκρατορία|Δεύτερης Αυτοκρατορίας]] με διάταγμα της 28ης Ιουλίου [[1866]]. Οφείλει το όνομά της στην [[μάχη του Σολφερινό]], μια νίκη του [[Ναπολέων Γ'|Ναπολέοντα Γ']] στη [[Λομβαρδία]] (διάταγμα της 10ης Αυγούστου [[1868]]). Αρχικά οδηγούσε στη [[γέφυρα του Σολφερινό]] ([[1859]]-[[1961]]).

Σήμερα, το τμήμα ανάμεσα στοστη Λεωφόρο Σαιν Ζερμαίν (boulevard Saint-Germain) και την οδό Σαιν-Ντομινίκ (rue Saint-Dominique) μετονομάστηκε σε Πλατεία Ζακ Μπαινβίλ (place [[Jacques Bainville]]) το [[1961]].

Από το [[1999]], η [[πεζογέφυρα Σολφερινό]] (μετονομάστηκε σε [[πεζογέφυρα Λεοπόλντ-Σεντάρ-Σανγκόρ]] το [[2006]]) συνδέει, περνώντας πάνω από τον Σηκουάνα, την [[αποβάθρα του Κεραμεικού]] (1ο διαμέρισμα) με την rue de Solférino, στην θέση της παλιάς γέφυρας του Σολφερινό.

* Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στον [[ΒΠΠ|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]], είναι στον αριθμό '''10''' που εγκαθίσταται το υπουργείο Πληροφόρησης που είχε αναλάβει την [[προπαγάνδα]] του [[ΚαθεστώςΚυβέρνηση του Βισύ|καθεστώτος του Βισύ]], σύμβολο της [[Συνεργασίασυνεργασίας στηνΓάλλων Γαλλίαμε (1940-1944)|Συνεργασίας]]τους κατακτητές. Ο υπουργός Πληροφόρησης, [[Φιλίπ Ανριό]] δολοφονήθηκε εκεί στις 28 Ιουνίου 1944 από μια ομάδα παραστρατιωτικών. Από το 1944 μέχρι το 1978, υπήρξε η έδρα του Συνδικαλιστικού Κινήματος των Υπαλλήλων [[Γενική Συνομσπονδία Εργασίας|CGT]]. Στη θ΄πεσηθέση της βρίσκουμεβρίσκεται σήμερα τηνη έδρα του [[Σοσιαλιστικό Κόμμα Γαλλίας|Σοσιαλιστικού Κόμματος]] (PS), που αγόρασε την ιδιωτική οικία από την [[Κοινοπραξία Δημοσίων Υπαλλήλων Γαλλίας|GMF]] το [[1981]] (λόγω μετονυμίαςμετωνυμίας, ο όρος "Solférino" αντικατοπτρίζει συχνά την πολιτική του Σοσιαλιστικού Κόμματος απέναντι στα Μ.Μ.Ε.).

* Από το [[1947]] μέχρι το [[1955]], τα κεντρικά γραφεία της [[Συσπείρωση του Γαλλικού Λαού|Συσπείρωσης του Γαλλικού Λαού]] (RPF) του [[Σαρλ ντε Γκολ|στρατηγού Ντε Γκολ]] βρισκόντουσανβρίσκονταν σε μια ιδιωτική κατοικία στον αριθμό '''5'''. Από την δεκαετία του 1970, αποτελεί την έδρα του Ινστιτούτου του [[Ίδρυμα Σαρλ-Ντε-Γκολ|Ιδρύματος Σαρλ-Ντε-Γκολ]]. Η rue de Solférino υπήρξε ταυτόχρονα η έδρα διάφορων ενώσεων ή πολτικώνπολιτικών οργανώσεων πιστών στον στρατηγό Ντε Γκολ, όπως της ''Εθνικής Ένωσης για την Στήριξη της Δράσης του Στρατηγού Ντε Γκολ'' από το [[1960]] μέχρι το [[1975]] ή ακόμη της [[Υπηρεσία Πολιτικής Δράσης (Γαλλία)|Υπηρεσίας Πολιτικής Δράσης]] (SAC).

* Βορειοανατολικά της οδού, βρίσκονται οι κήποι και ένα τμήμα της πρόσοψης του [[ΠαλάτιΑνάκτορο της Λεγεώνας της Τιμής|ΠαλατιούΑνακτορου της Λεγεώνας της Τιμής]] του οποίου η κεντρική είσοδος βρίσκεται σε έναν κάθετο δρόμο, την [[''rue de Lille]]''.