Κοινοβούλιο της Ιταλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ιων (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Ιων (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
Γραμμή 107:
Ο νέος εκλογικός νόμος έχει υποστεί ευρεία κριτική από την κεντροαρτιστερή αντιπολίτευση από τότε που παρουσιάσθηκε για μια σειρά αιτιών:
;Αστάθεια:Το σύστημα θεωρείται από τους επικριτές του ως λιγότερο σταθερό από το προηγούμενο [[σύστημα πρόσθετου μέλους]]. Το βασισμενο στις περιφέρειες σύστημα στην άνω βουλή δεν εγγυάται να δημιουργήσει μια καθαρή πλειοψηφία, και ίσως δρομολογεί κυβερνητικές κρίσεις. Στην πραγματικότητα, δεν είναι ξεκάθαρο πως το προηγούμενο σύστημα θα μπορούσσε να εξαλείψει το πρόβλημα. Παρά την κριτική, ο συνασπισμός του Μπερλουσκόνι κέρδισε μια καθαρή πλειοψηφία μετά τις εκλογές του 2008, και στη Βουλή και στη Γερουσία.
===Το προηγούμενο εκλογικό σύστημα (1993-2005)===
Μεταξύ 1991 και 1993, ως αποτέλεσμα δύο δημοψηφισμάτων και νομοθεσίας, ο Ιταλικός εκλογικός νόμος άλλαξε ουσιαστικά. Ο εκλογικός νόμος στην Ιταλία καθορίζεται από το Κοινοβούλιο, όχι από το σύνταγμα. Αυτό, μαζί με την ταυτόχρονη κατάρρευση του Ιταλικού [[κομματικό σύστημα|κομματικού συστήματος]], σηματοδοτεί την μετάβαση από την Πρώτη στη Δεύτερη Ιταλική Δημοκρατία.
====Δύο δημοψηφίσματα====
Το σχεδόν καθαρά [[αναλογική εκπροσώπηση|σύστημα αναλογικής εκπροσώπησης]] της Πρώτης Δημοκρατίας κατέληξε όχι μόνο σε κατακερματισμό των κομμάτων και ακολούθως σε κυβερνητική αστάθεια, αλλά επίσης σε απομόνωση των κομμάτων από το το εκλογικό σώμα και την πολιτική κοινωνία. Αυτό ήταν γνωστό στα Ιταλικά ως ''partitocrazia'', σε αντίθεση με τη δημοκρατία, και κατέληξε σε διαφθορά και πολιτική βαρελιού με χοιρινό.
==Βλέπε επίσης==
| |||