Ομιλία στο Γκέτισμπεργκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Η '''Ομιλία στο Γκέτισμπεργκ''' είναι ομιλία του [[Πρόεδρος των ΗΠΑ|προέδρου]] των [[ΗΠΑ|Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής]] [[Αβραάμ Λίνκολν]] και μια από τις πιο γνωστές ομιλίες στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών.<ref>Ο ιστορικός James M. McPherson το αποκάλεσε «Η πιο εύγλωττη έκφραση της νέας γέννησης της ελευθερίας που προτάθηκε από τον φιλελευθερισμό της μεταρρύθμισης.», στο McPherson, James M. ''Drawn with the Sword: Reflections on the American Civil War'' Oxford: Oxford University Press, 1996. σελ. 185. Google Book Search. Ανακτήθηκε στις [[27 Νοεμβρίου]] [[2007]].</ref> Εκφωνήθηκε από τον Λίνκολν κατά τη διάρκεια του [[Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος|αμερικανικού εμφύλιου πολέμου]], το απόγευμα της Πέμπτης, [[19 Νοεμβρίου]] του [[1863]], στα εγκαίνια των Εθνικού Στρατιωτικού Νεκροταφείου στο [[Γκέτισμπεργκ]] της [[Πενσυλβάνια]], τεσσεράμισι μήνες μετά την νίκη των δυνάμεων της Ένωσης (βόρειοι) κατά της συνομοσπονδίας (νότιοι) στην αποφασιστική [[μάχη του Γκέτισμπεργκ]].

Αρχίζοντας με την τώρα πια εμβληματική στις Ηνωμένες Πολιτείες φράση «Τέσσερις εικοσαετίες και επτά χρόνια πριν", αναφερόμενος στην [[Αμερικανική Επανάσταση|αμερικανική επανάσταση του 1776]], ο Λίνκολν εξέτασε τις θεμελιώδεις αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών μέσα στο πλαίσιο του Εμφυλίου Πολέμου και χρησιμοποίησε την τελετή στο Γκέτισμπεργκ ως ευκαιρία όχι μόνο να αφιερώσει ένα ταφικό πεδίο, αλλά και να προτρέψει τους ακροατές να εξασφαλίσουν την επιβίωση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας της Αμερικής, ''«ότι η διακυβέρνηση του λαού, από τον λαό, για τον λαό δεν θα εκλείψει από την γη.»''

 

 

== Ιστορικό πλαίσιο ==

 

 

Από 1 έως 3 Ιουλίου 1863, 172.000 Αμερικανοί στρατιώτες συγκρούστηκαν στη μάχη του Γκέτισμπεργκ, σε αυτό που θα αποδεικνυόταν μια κρίσιμη καμπή του Εμφυλίου Πολέμου. <ref>Rawley, σελ. 147. Sauers, σελ. 827. McPherson, σελ. 665. Ο McPherson αναφέρει τον συνδυασμό του Γκέτισμπεργκ και του Βικσμπεργκ ως την κρίσιμη καμπή.</ref> Η μάχη είχε επίσης μεγάλη επίδραση στην πόλη του Γκέτισμπεργκ της Πενσυλβανία, που αριθμούσε μόνο 2.400 κατοίκους. <ref>{{cite web|url=http://www.gettysburg.com/bog/bogstora/before.htm|title=Yes, there was a Gettysburg before the 1863 battle|accessdate=2007-11-27|publisher=Dobbin House, Inc.|year=2006}}</ref> Στο πεδίο της μάχης απέμειναν να κείτονται τα πτώματα περισσότερων από 7.500 στρατιωτών και 5.000 αλόγων <ref name=BM125>Busey and Martin, σελ. 125. Απώλειας Ένωσης/Συνομοσπονδίας: 3.155 νεκροί/4.708 νεκροί, 14.531 /12.693 τραυματίες, 5.369/5.830 αιχμάλωτοι/αγνοούμενοι.</ref> της Στρατιάς του Ποτόμακ και της Συνομοσπονδιακής Στρατιάς της Βόρειας Βιρτζίνια, και η δυσωδία της σήψης των σωρών στην υγρασία του αέρα του Ιουλίου ήταν ανυπόφορη <ref>Murphy, Jim. ''The Long Road to Gettysburg''. Νέα Υόρκη: Clarion Books, 1992, σελ. 97. Amazon Books.</ref>.

Ο ενταφιασμός των νεκρών με αξιοπρεπή και συντεταγμένο τρόπο, έγινε υψηλή προτεραιότητα για τις λίγες χιλιάδες κατοίκους του Γκέτισμπεργκ. Αρχικά, η πόλη σχεδίαζε να αγοράσει γη για νεκροταφείο και στη συνέχεια να ζητήσει από τις οικογένειες των νεκρών να πληρώσουν για την ταφή τους. Ωστόσο, ο David Wills, ένας εύπορος 32χρονος δικηγόρος, αντιτάχθηκε σε αυτή την ιδέα και έγραψε στον Κυβερνήτη της Πενσυλβάνια, Andrew Gregg Curtin, προτείνοντας αντ 'αυτού, ένα Εθνικό νεκροταφείο που θα χρηματοδοτείτο από τις πολιτείες. Ο Wills εξουσιοδοτήθηκε να αγοράσει μια έκταση περίπου 69 [[στρέμμα|στρεμμάτων]] (17 [[έικρ]]ς) για ένα νεκροταφείο προς τιμήν αυτών που χάθηκαν στην μάχη, πληρώνοντας 2.475,87 [[Δολάριο ΗΠΑ|δολάρια]] για το οικόπεδο (περίπου 30.200 ευρώ με τιμές του 2011) <ref>Murphy, σελ. 98–99.</ref>.

 

 

Ο Wills είχε προγραμματίσει αρχικά να κάνει την τελετή παράδοσης του νέου νεκροταφείου την Τετάρτη [[23 Οκτωβρίου]] και κάλεσε τον Edward Everett, ο οποίος είχε υπηρετήσει ως υπουργός εξωτερικών, γερουσιαστής, μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων, κυβερνήτης της Μασαχουσέτης, πρόεδρος του [[Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ|Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ]], και υποψήφιος αντιπρόεδρος, ως κύριο ομιλητή. <ref>{{cite web|publisher=Library of Congress|title=Lincoln Invited to Gettysburg to Consecrate a Civil War Cemetery, 19 Νοεμβρίου, 1863|url=http://myloc.gov/Exhibitions/gettysburgaddress/exhibitionitems/ExhibitObjects/FormalInvitation.aspx?sc_id=wikip|accessdate=2010-09-15 |date=2010-09-15 }}</ref> Την εποχή εκείνη, ο Everett, ήταν πολύ φημισμένος ρήτορας. <ref>Murphy, σελ. 1: «Τώρα, στην ηλικία των 69 ετών, ο Everett ήταν ένας από τους πιο φημισμένους ρήτορες της Αμερικής», επίσης {{cite book|author=Wilkinson, William Cleaver|title=Daniel Webster: A Vindication, with other historical essays.|publisher=Funk & Wagnalls Company|location=Νέα Υόρκη και Λονδίνο|year=1911|page=181|quote=Ο Edward Everett ήταν διάσημος την εποχή του, και στην πραγματικότητα είναι ακόμα διάσημος, ομολογουμένως και με βεβαιότητα ως ο κορυφαίος από τους αγορητές κλασικού και ακαδημαϊκού τύπου που ανήκαν στην γενιά του στην Αμερική.}}</ref> Σε απάντηση, ο Everett είπε στον Wills και στην οργανωτική του επιτροπή ότι δεν θα ήταν σε θέση να προετοιμάσει κατάλληλα μια ομιλία σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα και ζήτησε να αναβληθεί η ημερομηνία. Η επιτροπή συμφώνησε και η τελετή αναβλήθηκε μέχρι την Πέμπτη, [[19 Νοεμβρίου]]. <ref>{{cite book |title=November: Lincoln's Elegy at Gettysburg |last=Gramm |first=Kent |year=2001 |publisher=Indiana University Press |location=Bloomington |isbn=0-253-34032-2|quote=[Του] ζητήθηκε τον Σεπτέμβριο να εκφωνήσει αγόρευση … Ο Everett είχε πει ότι δεν θα μπορούσε να ήταν έτοιμος έως τις 19 Νοεμβρίου.|page=119}}</ref>

Ο Λίνκολν έφτασε με το τρένο στο Γκέτισμπεργκ στις [[18 Νοεμβρίου]] και πέρασε τη νύχτα ως φιλοξενούμενος στο σπίτι του Wills στην πλατεία της πόλης, όπου έβαλε τις τελευταίες πινελιές στην ομιλία που είχε γράψει στην [[Ουάσιγκτον]] <ref>{{cite web |publisher=Abraham Lincoln Online|year=2007|work=Lincoln at Gettysburg Photo Tour |title=Abraham Lincoln in the Wills House Bedroom at Gettysburg |url=http://showcase.netins.net/web/creative/lincoln/tours/gettyroom.htm |accessdate=2005-12-18 }}</ref> Σε αντίθεση με ένα κοινώς γνωστό μύθο, ο Λίνκολν ούτε ολοκλήρωσε την ομιλία του καθ’ οδόν με το τρένο ούτε την έγραψε στο πίσω μέρος ενός φακέλου. <ref name="johnson">{{cite journal |last=Johnson |first=Martin P |url=http://www.historycooperative.org/journals/jala/24.2/johnson.html |title=Who Stole the Gettysburg Address |journal=Journal of the Abraham Lincoln Association |volume=24 |issue=2 |date=Καλοκαίρι 2003 |pages=1–19 }}</ref> Αυτή η ιστορία έρχεται σε αντίθεση με την ύπαρξη αρκετών πρώιμων προσχεδίων στα έγγραφα του Εκτελεστικού Μεγάρου (Executive Mansion) όπως και με τις αναφορές για τις τελικές διορθώσεις του Λίνκολν όσο αυτός φιλοξενείτο στον David Wills στο Γκέτισμπεργκ <ref>{{cite web |title=Lincoln urban legends debunked |url=http://www.thelincolnmuseum.org/new/research/stories.html |accessdate=2005-12-18|publisher=The Lincoln Museum|archiveurl = http://web.archive.org/web/20051124051108/http://www.thelincolnmuseum.org/new/research/stories.html |archivedate = 24 Νοεμβρίου 2005|deadurl=yes}}</ref>. Το πρωί της [[19 Νοεμβρίου]] στις 9:30 π.μ., ο Λίνκολν, έφιππος σε ένα κοκκινοκαφέ άλογο και προχωρώντας ανάμεσα στον υπουργό εξωτερικών William H. Seward και τον υπουργό οικονομικών Salmon P. Chase, <ref>{{cite web|publisher=Abraham Lincoln Online|year=2007|work=Lincoln at Gettysburg Photo Tour |title=Abraham Lincoln at the Gettysburg Town Square |url=http://showcase.netins.net/web/creative/lincoln/tours/gettysquare.htm |accessdate=2007-11-30 }}</ref><ref>{{cite web|publisher=Abraham Lincoln Online|year=2007|work=Lincoln at Gettysburg Photo Tour |title=Saddle Used by Abraham Lincoln in Gettysburg |url=http://showcase.netins.net/web/creative/lincoln/tours/gettysaddle.htm |accessdate=2005-12-18 }}</ref> εντάχθηκαν σε μια πομπή με τους συγκεντρωμένους αξιωματούχους, τους κατοίκους της πόλης και τις χήρες που περπατούσαν προς το ταφικό πεδίο που θα εγκαινιαζόταν.

 

 

 

Μέχρι τον Αύγουστο του 1863, οι κατάλογοι των απωλειών του Εμφυλίου Πολέμου συμπεριλάμβαναν 250.000 ονόματα. Κατά συνέπεια, τα αισθήματα κατά του πολέμου και κατά του Λίνκολν μεγάλωναν στον Βορρά <ref>[http://cdl.library.cornell.edu/cgi-bin/moa/pageviewer?frames=1&cite=http%3A%2F%2Fcdl.library.cornell.edu%2Fcgi-bin%2Fmoa%2Fmoa-cgi%3Fnotisid%3DABS9288-0001-44&coll=moa&root=%2Fmoa%2Foldg%2Foldg0001%2F&tif=00145.TIF&view=pdf "How We are Revenging Sumpter," Μάιος 1863.]</ref>. Οι Δημοκρατικοί υπέρ της Ειρήνης, γνωστοί ως Copperheads επιθυμούσαν την απομάκρυνση του Λίνκολν μέσω των εκλογών του 1864, προκειμένου να σταματήσουν τον πόλεμο με παραχωρήσεις προς τη Συνομοσπονδία, ενώ οι επιστραεύσεις που διενήργησε ο Λίνκολν το 1863 ήταν ιδιαίτερα αντιδημοφιλείς. Το μίσος για την επιστράτευση του Λίνκολν κορυφώθηκε δέκα μόλις ημέρες μετά τη Μάχη του Γκέτισμπεργκ με τις ομώνυμες ταραχές στη Νέα Υόρκη (New York Draft Riots). Τον Σεπτέμβριο του 1863, ο κυβερνήτης της Πενσυλβάνια Curtin προειδοποίησε τον Λίνκολν ότι τα πολιτικά αισθήματα στρέφονταν εναντίον της πολεμικής προσπάθειας: <ref>[http://memory.loc.gov/cgi-bin/query/r?ammem/mal:@field(DOCID+@lit(d2604300)) Andrew Curtin προς τον Αβραάμ Λίνκολν, 4 Σεπτεμβ΄ριου 1863 (Βιβλιοθήκη του Αμερικανικού Κογκρέσου)]</ref>

 

 

{{βικιθήκη|Ομιλία στο Γκέτισμπεργκ}}

{{παραπομπές|2}}

 

{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Gettysburg Address}}

[[Κατηγορία:Αμερικανικός εμφύλιος πόλεμος]]

 

[[bg:Гетисбъргско обръщение]]

[[ca:Discurs de Gettysburg]]

[[cy:Anerchiad Gettysburg]]