Λόπε δε Βέγα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: oc:Lope de Vega |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[File: LopedeVega.jpg|right|thumb|250px|Πορτρέτο του Λόπε δε Βέγκα από το ζωγράφο Eugenio Caxes]]
Ο '''Λόπε δε Βέγκα''', το πλήρες όνομα του οποίου είναι
==Βίος και σταδιοδρομία==
Ο Λόπε δε Βέγκα γεννήθηκε στη [[Μαδρίτη]] στις 25 Νοεμβρίου 1562. Ο πατέρας του Φέλιξ δε Βέγκα, κεντητής στο επάγγελμα, είχε μετακομίσει τον προηγούμενο χρόνο από το [[Βαγιαδολίδ]] (Valladolid) στην ισπανική πρωτεύουσα, όπου άνοιξε κατάστημα κεντημάτων.
Ο Λόπε δε Βέγκα δεν ακολούθησε τη χειρωνακτική τέχνη του πατέρα του, ένοιωθε μάλιστα μειονεκτικά για την ταπεινή καταγωγή του, αλλά - έχοντας κλίση προς τη μελέτη – διδάχθηκε στα 1572
Εντυπωσιασμένος ο επίσκοπος της [[Άβιλα]] (Avila) από την επιμέλεια και το ενδιαφέρον του για τα γράμματα, τον πήρε στο Πανεπιστήμιο της Αλκαλά δε Χενάρες (Alcala de Henares) για ιερατικές σπουδές, αλλά ο Λόπε δε Βέγκα εγκατέλειψε γρήγορα την ιδέα να ακολουθήσει ιερατική σταδιοδρομία, επηρεασμένος μάλιστα
Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1578, το κατάστημα κεντημάτων περιήλθε στο σύζυγο μιας από τις αδελφές του ποιητή, της Ισαβέλας ντελ Κάρπιο. Ο Λόπε δε Βέγκα υιοθέτησε τότε το ευγενικό όνομα Κάρπιο για να προσδώσει ένα αριστοκρατικό τόνο στο δικό του όνομα, επιθυμώντας να φανεί ότι ανήκε σε ανώτερη κοινωνική τάξη. Συνέχισε μάλιστα τις σπουδές του στο περίφημο Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα, όπου απέκτησε ουμανιστική παιδεία.
Γραμμή 16:
==Πάθος για τη ζωή και τον έρωτα==
Ο Λόπε δε Βέγκα είχε αφιερώσει μεγάλο μέρος της περιπετειώδους ζωής του στο πάθος του για
Σε νεαρή ακόμη ηλικία, ο ερωτικός ενθουσιασμός του Λόπε δε Βέγκα τον παρασύρει, ώστε να εγκαταλείψει τις πανεπιστημιακές σπουδές του στο Αλκαλά δε Χενάρες και να ακολουθήσει την Έλενα Οθόριο (Elena Osorio), μια γυναίκα ώριμη και εξαιρετικής ομορφιάς. Η σχέση του μαζί της έφθασε σε ερωτική πληρότητα, πλην όμως με συχνές ταπεινώσεις, βίαιη συμβίωση και εκδηλώσεις ζηλοτυπίας. Αποκορύφωμα της κατάστασης αυτής ήταν ο ερωτικός δεσμός της Έλενας με τον Δον Φρανσίσκο Περενό δε Γκρανβέλ, ανιψιό του ισχυρού καρδιναλίου Γκρανβέλ. Τελικά, ο Λόπε δε Βέγκα αποδέχθηκε κυνικά το δεσμό της και μάλιστα αποσπούσε μέσω της Έλενας χρήματα από τον εραστή της. Όταν η Έλενα τελικά τον εγκατέλειψε, έγραψε σφοδρούς λιβέλους εναντίον της και εναντίον της οικογένειάς της, με συνέπεια να οδηγηθεί στη φυλακή και να εξοριστεί το 1588 από τη Μαδρίτη.
Γραμμή 26:
Επιστρέφοντας, ο Λόπε δε Βέγκα πέρασε τον υπόλοιπο χρόνο της εξορίας του από τη Μαδρίτη στη Βαλένθια, που ήταν τότε κέντρο αξιόλογης θεατρικής δραστηριότητας, και επιδόθηκε στη συγγραφή θεατρικών έργων.
Το 1599, παρευρισκόμενος στο γάμο του Φιλίππου Γ΄,
Την ίδια εποχή, ο Λόπε δε Βέγκα τέλεσε το δεύτερο γάμο του με την Χουάνα δε Γκουάρντο (Juana de Guardo), κόρη ενός πλούσιου κρεοπώλη, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Κάρλος Φέλιξ και τη Φελισιάνα. Για καθεμία από τις δύο αυτές γυναίκες, ο Λόπε δε Βέγκα διατηρούσε σπίτι στο Τολέδο (1604 – 1610), ενώ ο ίδιος μετακόμισε σε σπίτι που αγόρασε στη Μαδρίτη, όπου είχε ήδη νοικιάσει ένα άλλο για τη Μικαέλα και τα παιδιά τους.
Γραμμή 43:
Ο Λόπε δε Βέγκα θεωρείται ο πολυγραφότερος και πιο δημιουργικός συγγραφέας στην παγκόσμια λογοτεχνία. Σύμφωνα με τον πρώτο βιογράφο του Χουάν Περές δε Μονταλμπάν, αποδίδονται στον Λόπε δε Βέγκα 3.000 σονέτα, 3 μυθιστορήματα, 4 νουβέλες, 9 επικά ποιήματα και περίπου 1.800 θεατρικά έργα, από τα οποία 480 έχουν διασωθεί.
Στην
Το 1632, ο Λόπε δε Βέγκα δημοσίευσε το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημά του «Η Δωροθέα» (La Dorotea), όπου όλοι οι έρωτές του συγχωνεύονται με το σεξουαλικό πάθος του για την Έλενα Οθόριο.
Γραμμή 55:
Ο Λόπε δε Βέγκα καθιέρωσε τις «comedias», με τη γενικότερη του όρου έννοια, ως θεατρικών έργων με περιεχόμενο κωμωδιών ή δραμάτων ή μικτών ειδών. Καθιέρωσε ακόμη ένα άλλο θεατρικό είδος, τις «κωμωδίες του μανδύα και του σπαθιού» (comedias de capa y de espada), που δεν μπορούν να ονομασθούν ούτε κωμωδίες ούτε τραγωδίες, αλλά έχουν έντονα τα χαρακτηριστικά του «κοινωνικού δράματος», που υπηρέτησαν στα νεότερα χρόνια συγγραφείς, όπως ο Ίψεν , ο Τολστόι, ο Στρίντμπεργκ, ο Χάουπτμαν κ.ά.
Μια επιλογή από τα πολυάριθμα θεατρικά έργα του Λόπε δε Βέγκα είναι: «Ο δάσκαλος του χορού» (1594), «Η ηλίθια κυρία» (1617), «Το σκυλί του περιβολάρη» (1618), «Φουέντε Οβεχούνα» (1619 ― ελλην.μετάφρ.Καίτη Κάστρο ("Δωδώνη"), «Ο Περιμπάνιεθ κι ο Ταξιάρχης της Οκάνα» (1634), «Ο καλύτερος δήμαρχος, ο βασιλιάς» (1635), «Ο ιππότης του Ολμέδο» (1641), «Τιμωρία δίχως εκδίκηση», «Το αστέρι της Σεβίλης» (δημοσιεύτηκε το 1750).
==Οικία – Μουσείο Λόπε δε Βέγκα==
| |||