Ωγκύστ Ροντέν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο ''' Ογκίστ (Αύγουστος) Ροντέν''' (Auguste Rodin, [[12 Νοεμβρίου]] [[1840]] - [[17 Νοεμβρίου]] [[1917]]) ήταν [[Γαλλία|Γάλλος]] [[γλυπτική|γλύπτης]], που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη γλυπτική του [[20ος αιώνας|20ου20ού αιώνα]] με τα έργα του. Αρνήθηκε ν'να αγνοήσει τις ανθρώπινες αδυναμίες και τις περιέγραψε όσο καλύτερα μπόρεσε στην [[τέχνη]] του, με ρεαλισμό και δύναμη. Περιέγραψε επίσης και την ερωτική αδυναμία, με πάθος κι ομορφιά.

Γεννήθηκε στις [[12 Νοεμβρίου]] του [[1840]] στο [[Παρίσι]], δεύτερος γιος του Jean-Baptiste Rodin και της Marie Cheffer. Από νεαρή ηλικία επέδειξε ενδιαφέρον για τη ζωγραφική και δέκα ετών παρακολούθησε τα πρώτα του μαθήματα. Στα 14 χρόνια του εισήχθη στη σχολή ''École Impériale de Dessin'', γνωστή και ως ''PetitPetite EcoleÉcole'' (''Μικρή Σχολή'') σε αντιδιαστολή με την μεγαλύτερου κύρους Σχολή Καλών Τεχνών (''École des Beaux-Arts''), όπου επιχείρησε να σπουδάσει αλλά απορίφθηκεαπορρίφθηκε συνολικά τρεις φορές. Την περίοδο αυτή μελετά εντατικά και επισκέπτεται μουσεία παρατηρώντας με ενδιαφέρον γλυπτά της αρχαιότητας ανακαλύπτωντας παράλληλα και την προσωπική του κλίση στη γλυπτική.

Σε ηλικία 18 ετών αρχίζει να εργάζεται στο [[Παρίσι]] προκειμένου να συντηρήσει την οικογένειαοικογένειά του. Η πόλη του Παρισιού του προσφέρει αυτή τη δυνατότητα, καθώς την εποχή αυτή πολλά αγάλματα ήκαι διακοσμητικά γλυπτά κατασκευάζονται προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε δημόσιους χώρους. Παράλληλα, ο Ροντέν παράγει και προσωπικά έργα. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο θάνατος της αδελφής του, Μαρί, τον τραυματίζει πολύ και τίθεται υπό θεραπευτική παρακολούθηση. Ο πατέρας του, αναγνωρίζει το ταλέντο του και τον ενθαρρύνει να συνεχίσει.

Το [[1864]] συναντά την Ροζ Μπερέ (Rose Beuret), την κάνει σύντροφό του και ποζάρει σε πολλά έργα του. Την ίδια χρονιά απορρίπτεται δύο φoρές στο Σαλόν του Παρισιού, το έργο του ''Άντρας Μεμε Σπασμένη Μύτη'', που ο ίδιος ο Ροντέν θεωρεί ως το πρώτο του σημαντικό γλυπτό, αλλά αργότερα, το [[1875]], γίνεται δεκτό με τον διαφορετικό τίτλο ''Πορτρέτο Ρωμαίου'' και αποτελεί παράλληλα το πρώτο έργο του Ροντέν που εκτίθεται στο Σαλόν.

Το [[1875]] ταξιδεύει στην [[Ιταλία]] και επηρεάζεται βαθιά, από το έργο του [[Μιχαήλ Άγγελος|Μικελάντζελο Μπουοναρότι]]. Την ίδια περίοδο επεξεργάζεται ένα άγαλμα μεγάλων διαστάσεων, προκειμένου να το καταθέσειεκθέσει στο Σαλόν του Παρισιού. Για το έργο αυτό, που αργότερα θα ονομαστεί ''Εποχή Τουτου Μπρούντζου'', χρησιμοποιεί ένα ανδρικό μοντέλο και ακολουθεί τα πρότυπα των αρχαιοελληνικών και ρωμαϊκών γλυπτών. Το [[1877]] εκτίθεται στο Σαλόν αλλά, αν και αναγνωρίζεται η υψηλή αισθητική του, οι κριτικοί αδυνατούν να πιστέψουν πως το έργο αποτελεί δημιουργία του και τον κατηγορούν πως χρησιμοποίησε ένα "καλούπι" ώστε να επιτύχει μια τόσο ρεαλιστική απόδοση.

Το [[1880]] του ανατίθεται να διακοσμήσει τητην πύλη του Μουσείου Καλών Τεχνών. Για το συγκεκριμένο έργο, που αργότερα ονομάστηκε ''Οι Πύλες της Κολάσεως'', ο Ροντέν βασίστηκε στη [[Θεία Κωμωδία]] του [[Δάντης Αλιγκέρι|Δάντη]] και προσπάθησε να αποδόσειαποδώσει το ταξείδιταξίδι του Δάντη στον Κάτω Κόσμο. Στα τέλη του 1880 η κατασκευή του μουσείου εγκαταλείφθηκε, ωστόσο ο Ροντέν συνέχισε να επεξεργάζεται περιοδικά το έργο του μέχρι και το τέλος της ζωής του. Αναπαραστάσεις και στοιχεία από τις ''Πύλες της Κολάσεως'' αποτέλεσαν τη βάση για μερικά από τα δημοφιλέστερα έργα του Ροντέν, όπως ο ''Σκεπτόμενος'' ή το ''Φιλί''.

Κατά τη διάρκεια της εργασίας του για τις ''Πύλες'', ο Ροντέν αναγνωρίζεται ολοένα και περισσότερο ως σημαντικός δημιουργός αναλαμβάνοντας περισσότερες παραγγελίες. Την ίδια περίοδο, αναπληρώνοντας έναν δάσκαλο γλυπτικής, γνωρίζεται με την 18χρονηδεκαοκτάχρονη σπουδάστρια [[Καμίλ Κλοντέλ]], η οποία σύντομα θα αποτελέσει μαθήτρια, μοντέλο, συνεργάτιδα και ερωτική σύντροφο του Ροντέν, ο οποίος ωστόσο ουδέποτε εγκαταλείπειεγκατέλειψε την Ροζέ Μπερέ. Η Κλοντέλ θα αποτελέσει σημαντική πηγή έμπνευσης για τον Ροντέν μέχρι το [[1898]], οπότε διακόπτεται και η σχέση τους.

Σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του [[1880]] ο Ροντέν ανέλαβε μερικές σημαντικές παραγγελίες. μεταξύΜεταξύ αυτών και δύο έργα προς τιμή του ζωγράφου Κλωντ Λοραίν και του λογοτέχνη [[Βίκτωρ Ουγκό]]. Το [[1891]] ανέλαβε και την δημιουργία ενός μνημείου για τον [[Μπαλζάκ]]. Για το έργο αυτό, που αποτέλεσε τελικά μια προτομή του, ο Ροντέν εργάστηκε συνολικά επτά χρόνια. Παρουσιάστηκε δημόσια το [[1898]] αλλά η υποδοχή που επιφύλαξε το κοινό ήταν αρνητική, γεγονός που οδήγησε τον Ροντέν στην αφαίρεση της προτομής, την οποία τοποθέτησε στο εργαστήριο του απαγορεύοντας την περαιτέρω δημόσια έκθεσή της.

Στις αρχές του 20ου20ού αιώνα, ο Ροντέν είναι αναγνωρισμένος ως ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες και στηνστη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού, ένα τμήμα αφιερώνεται αποκλειστικά σε έργα του. Παράλληλα ο ίδιος ο Ροντέν συνεχίζει να εργάζεται και είτε επεξεργάζεται παλαιότερες δημιουργίες του είτε ολοκληρώνει άλλα μακρόχρονα σχέδια. Εικάζεται πως την περίοδο αυτή, ο Ροντέν διαθέτει μερικές δεκάδες βοηθών προκειμένου να αντεπεξέλθει στην πληθώρα των παραγγελιών που αναλαμβάνει.

Το [[1908]] ο Ροντέν μετακομίζει στο ξενοδοχείο ''Biron'', έξω από το Παρίσι, κατοικία και άλλων γνωστών καλλιτεχνών, όπως του ζωγράφου [[Ανρί Ματίς]]. Το [[1912]], το γαλλικό κράτος σχεδιάζει την κατεδάφιση του ξενοδοχείου αλλά ο Ροντέν πείθει τις αρχές να διατηρηθεί το κτίριοκτήριο με αντάλλαγμα την παραχώρηση απόεκ μέρους του όλων των έργων του στη γαλλική κυβέρνηση. Αργότερα, το κτήριο μετατράπηκε στο [[Μουσείο Ροντέν]].

Τον τελευταίο χρόνο της ζωής του παντρεύτηκε τηντη σύντροφό του, Ροζ Μπερέ. Πέθανε στις [[17 Νοεμβρίου]] του [[1917]], σε ηλικία 77 ετών και τάφηκε στο [[Μεντόν]] (Meudon).