Σχολή της Φρανκφούρτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο [[Μαξ Βέμπερ]] άσκησε την μεγαλύτερη επίδραση, όπως και ο [[Σίγκμουντ Φρόιντ]] (δείτε ενδεικτικά τη ''[[φροϋδισμός|φροϋδική]]-μαρξιστική'' σύνθεση στο έργο του [[Χέρμπερτ Μαρκούζε]] του 1954 ''[[Έρως και Πολιτισμός]]''). Η έμφασή τους στο «κριτικό» κομμάτι της θεωρίας πήγαζε σε σημαντικό βαθμό από την προσπάθειά τους να υπερβούν τα όρια του [[θετικισμός|θετικισμού]], του ωμού [[υλισμός|υλισμού]], και της [[Φαινομενολογία|φαινομενολογίας]] επιστρέφοντας στην [[κριτική φιλοσοφία]] του [[Εμμάνουελ Καντ]] και τους επιγόνους του γερμανικού [[ιδεαλισμός|ιδεαλισμού]], κυρίως τη φιλοσοφία του [[Χέγκελ]] με την έμφασή της στην ''άρνηση'' και την ''αντίφαση'' ως εγγενείς ιδιότητες της [[πραγματικότητα|πραγματικότητας]]. Μια σημαντική επιρροή προήλθε επίσης από τη δημοσίευση στην δεκαετία του 1930 των έργων του Μάρξ ''Οικονομικά και Φιλοσοφικά χειρόγραφα του 1844'' και ''Η Γερμανική Ιδεολογία'', τα οποία έδειχναν τη συνέχεια με τον [[Χέγκελ|Εγελιανισμό]] που υποκρύπτονταν στη σκέψη του Μαρξ. Ο Μαρκούζε ήταν ο πρώτος που θα αρθρογραφούσε εκτενώς για τη θεωρητική σημασία αυτών των κειμένων.

 

* Νταβίντοφ, Γ., «Η τέχνη σαν φωνή της ‘φυσικής αλήθειας’ στον κόσμο της κοινωνικής αλλοτρίωσης. Το πρόβλημα της τέχνης στην κοινωνική φιλοσοφία της σχολής της Φραγκφούρτης». Μετάφρ. Χρήστος Τρικαλινός. Πολιτιστική 16 (1985), 35-40.

* Μπουζέας, Κωνσταντίνος, «Η σχολή της Φρανκφούρτης και η κριτική του μαρξισμού». Εποπτεία 78 (1983), 283-310.

[[es:Escuela de Fráncfort]]

[[et:Frankfurdi koolkond]]

[[fa:مکتب فرانکفورت]]

[[fi:Frankfurtin koulukunta]]