Κασταμονίτσα Ηρακλείου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Earth2011 (συζήτηση | συνεισφορές)
Earth2011 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 54:
Για τις ταυτότητες επέλεξαν τα ονόματα νεαρών Κασταμονιτσανών δεκαεξάχρονων και δεκαεφτάχρονων. Για την ταυτότητα του ''Γιώργη Τυράκη'' διάλεξαν το όνομα και τα στοιχεία του δεκαοχτάχρονου ''Γιώργη Σαριδάκη'' (μετέπειτα αστυνομικού). Ο πατέρας του ''Σαριδάκης Μιχάλης'' ή ''Μπαλτζής'', που συναίνεσε σ’αυτό, πήρε ενεργά μέρος στην Αντίσταση και ήταν κρεοπώλης στο επάγγελμα. Το γεγονός αφηγείται ο ίδιος ο ''Γιώργης Τυράκης'', ένας από τους απαγωγείς, στο βιβλίο του «Η απαγωγή του Στρατηγού Κράιπε», όπου και αποκαλύπτει ότι η πλαστή ταυτότητα που του είχε χορηγήσει το Συμμαχικό Στρατηγείο ανήκε σε ένα κάτοικο της Κασταμονίτσας.
 
ΑυτόςΟ ''Μιχάλης Σαριδάκης'' ή ''Μπαλτζής'' ήταν ένας από τους 20 Κασταμονιτσανούς που συνέλαβαν οι Γερμανοί στις 8 Ιουλίου 1943, αμέσως μετά το Β΄ σαμποτάζ του αεροδρομίου Καστελλίου, και οδηγήθηκαν στις φυλακές του Ηρακλείου. Εκεί αφού κουρεύτηκαν, ξυρίστηκαν τα μουστάκια τους, ξυλοκοπήθηκαν και βασανίστηκαν επί σαράντα ημέρες, αφέθηκαν τελικά ελεύθεροι μετά την παρέμβαση του Ταγματάρχη διοικητή του αεροδρομίου Καστελλίου ''Τροστ'' ή ''Κουτσάφτη'', (όπως ήταν γνωστός στους Καστελλιανούς).
 
Στην Κασταμονίτσα, και στο επιταγμένο σπίτι του γιατρού ''Εμμανουήλ Μανουσάκη'', λειτουργούσε τα χρόνια 1943-1944 αναρρωτήριο με Γερμανούς σε ανάρρωση, νοσοκόμες και γιατρούς. Το αναρρωτήριο εξυπηρετούσε τις Κατοχικές δυνάμεις του αεροδρομίου Καστελλίου.