Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μεταξύ 1500-1503, ο Καίσαρας Βοργίας, που τώρα πια όλοι τον ήξεραν ως ''"il Valentino"'' εφόσον ήταν δούκας του ''Valentinois'', παρότρυνε τους στρατιώτες του στη Ρομάνια να κατακτήσουν αυτά τα εδάφη που ο ίδιος ήθελε και που ο βασιλιάς Λουδοβίκος του είχε υποσχεθεί κατά το διακανονισμό του γάμου του με την πριγκήπισσαπριγκίπισσα Καρλόττα.

Ακόμη κι αν ο βασιλιάς της Γαλλίας τουτού διασφάλιζε την πολιτική στήριξη, ο Valentino είχε ανάγκη από πολλά χρήματα για το στρατό του. Σ' αυτό του το πρόβλημα τον βοήθησε ο πατέρας του μέσω μίας ακόμα επέμβασης σιμωνίας. Ο Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄ πούλησε δώδεκα τίτλους καρδιναλίων. Η τιμή στην οποία πληρώθηκαν ήταν αρκετά ψηλή έτσι ώστε να επιτρέψει το ξεκίνημα της στρατιωτικής επιχείρησης του γιούγιου του.

Με αξιοπρόσεκτη τόλμη και θράσσοςθράσος ο νέος Καίσαρας κατέλαβε πρώτα το [[Πέζαρο]], την Τσέζενα και το [[Ρίμινι]], και αργότερα τη [[Φαέντσα]], το [[Ουρμπίνο]] και τηντη Σενιγκάλια. Την [[12 Ιανουαρίου]] [[1500]] υποτάχθηκε το [[Φορλί]] (πρωτεύσουσα της ΡομάνιαςΡομάνια όπου από το [[1488]] κυβερνούσε η [[Κατερίνα Σφόρτσα]], μητέρα του [[Τζοβάνι ντάλε Μπάντε Νέρε]]), παραδίδοντας το οχυρό του Ραβαλντίνο. ΜετάΎστερα από όλες αυτές τις πολεμικές επιχειρήσεις έλαβε από τον πάπα-πατέρα του τον τίτλο του «Δούκα της ΡομάνιαςΡομάνια». Με αυτό τον τρόπο το Παπικό Κράτος έχανε ένα αξιόλογο μέρος της επικράτειάς του, το οποίο πέρναγεπερνούσε στα άπληστα χέρια της οικογένειας Βοργία.

Το τελικό ζητούμενο των Βοργία ήταν να μεταβάλλουνμεταβάλουν το Παπικό Κράτος σε ένα κράτος λαϊκό κάτω από τη δική τους επιρροή, αφαιρώνταςαποσπώντας το από τη νόμιμη δικαιοδοσία του πάπα και αρχίζοντας μια δυναστεία. Με άλλα λόγια πρόσβλεπανπροσέβλεπαν στην απόδοση κοσμικού χαρακτήρα τουστο ΠαπικούΠαπικό ΚράτουςΚράτος.

Για να το καταφέρουν αυτό ήταν αναγκαίο να εξαλείψουν όλα τα εμπόδια, τα οποία ήταν οι ισχυρές ρωμαϊκές οικογένειες οι οποίεςπου απάρτιζαν τη ρωμαϊκή αριστοκρατία. Έτσι κατασχέθηκαν εκτάσεις των οικογενειών Σαβέλλι, Καετάνι, Ορσίνι και Κολόννα και έγινε η αναδιανομή τους μεταξύ των μελών της οικογένειας Βοργία. Ο Τζοβάννι, μόλις δύο ετών, γιος του ίδιου του πάπα, έγινε «Δούκας του Νέπι», ενώ ο Ροντέρικο, γιος της Λουκρητίας, έγινε «Δούκας της Σερμονέτα». Ο ίδιος Καίσαρας ανακηρύχθηκε Δούκας του Ουρμπίνο.