Έθνος (κοινωνιολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Aφομοιωτικό πρότυπο: νέα ενότητα γεωγραφικός χώρος και ιστορικές μνήμες |
|||
Γραμμή 26:
Γενέθλιο γεγονός της σύγχρονης περί έθνους ιδέας αποτελεί, κατά την επικρατούσα άποψη, η [[Γαλλική Επανάσταση]], η οποία απετέλεσε ώριμο καρπό του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]]. Στη συνέχεια όχι μόνο το έθνος αλλά και αυτή ακόμα η περί έθνους συζήτηση πήρε το βάρος ιστορικού φαινομένου με διαστάσεις οικονομικές, πολιτικές, ταξικές, θρησκευτικές και άλλες. Πολλαπλασιάστηκε δηλ. η σημασία, η αξία, η βαρύτητα του έθνους, το οποίο (κατ’ αναλογία των «φυσικών δικαίων») θεωρήθηκε «φυσική» συλλογικότητα, ιδιότητα, κατάσταση.
==Έδαφος, μνήμη, χρόνος==
Το έθνος μορφοποιείται γύρω από κοινές παραδόσεις οι οποίες δεν αφορούν απλώς ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό αλλά, κυριως, ένα χωρικά προσδιορισμένο συλλογικό παρελθόν. Όταν η σχέση μεταξύ των ατόμων προσδιορίζεται με γεωγραφικούς όρους τότε ο χώρος γίνεται βάση διάκρισης των ανθρώπινων συνόλων. Οι κάτοικοι ενός γεωγραφικού χώρου συσχετίζουν τους εαυτούς τους με άλλα άτομα των οποίων η αυτοκατανόηση έχει αναφορές στον ίδιο γεωγραφικό χώρο.
* Ιστορικές μνήμες
Αν δεν υπήρχαν, για παράδειγμα, μνήμες του παρελθόντος, όπως η Έξοδος από την Αίγυπτο, Ο Μωυσής κι το χάλκινο φίδι του (το οποίο φυλασσόταν στο Ναό της Ιερουσλήμ) μέχρι τη βασιλεία του [[Εζεκίας|Εζεκία]] (714-686 π.Χ.} δεν θα είχε υπάρξει το έθνος του αρχαίου Ισραήλ. Ούτε θα υπήρχε αγγλικό έθνος εάν δεν είχαν διασωθεί οι μνήμες του Σάξονα βασιλέα Άλφρεντ Κίνγ (Kίνγ Alfred) (849-899 π.Χ.), όπως ακριβώς για τι ιαπωνικό έθνος ήταν οι μνήμες του βασιλείου Γιαμάτο (Yamato) (4os-7ος αιώνας.<ref>Steven Grosby, Εθνικισμός «Τι είναι έθνος» σ. 8 University Oxford Press, 2005</ref>
==Aφομοιωτικό πρότυπο==
Το αφομοιωτικό πρότυπο πρωτοεμφανίζεται τη δεκαετία του 1950 με βασική του θέση ότι το έθνος αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο από εθνική και πολιτισμική άποψη. Επομένως, το πρότυπο αυτό στοχεύει στην απορρόφηση των μεταναστών από το γηγενή πληθυσμό και στη μη δυνατότητα συμμετοχής τους στην πρόοδο και την ανάπτυξη της κοινωνίας.
| |||