Ινσουλίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: war:Insulin |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Insulincrystals.jpg|thumb|right|300px|Κρύσταλλοι ινσουλίνης.]]
Η '''ινσουλίνη''' είναι [[ορμόνη]] που παράγεται σε ειδική μοίρα του [[πάγκρεας|παγκρέατος]] (και συγκεκριμένα από ομάδες κυττάρων που ονομάζονται «νησίδια του Langerhans»)
Η ανεπάρκεια της ινσουλίνης προκαλεί την νόσο του [[Διαβήτης (ασθένεια)|σακχαρώδη διαβήτη]] (τύπου 1 ή τύπου 2). Η ορμόνη αυτή έχει παρασκευαστεί συνθετικά από το [[1921]] και χορηγείται σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη. Παρασκευάζεται και με βάση την ινσουλίνη από ζώα, κυρίως [[χοίρος|χοίρους]]. Σήμερα παρασκευάζεται - με την τεχνική της γενετικής μηχανικής - και από βακτήρια.
== Χημική δομή ==
Αποτελείται από 2 πολυεπτιδικές αλυσίδες οι οποίες ενώνονται μεταξύ τους με δισουφλιδικούς δεσμούς. Συνολίκά αποτελείται από 51 αμινοξέα. 21 Στην α-αλυσίδιδα και 30 στην β-αλυσίδα.
== Βιολογικός ρόλος ==
Η ινσουλίνη ρυθμίζει την συγκέντρωση της [[γλυκόζης]] στο [[αίμα]] σε συνεργασία με την [[γλυκαγόνη]]. Αυτές οι 2 [[ορμόνες]] παράγονται ενδοκρινικά στο [[πάγκρεας]] με τη διαφορά ότι η [[γλυκαγόνη]] παράγεται στα α-κύτταρα. Ο μηχανισμός δράσης τους είναι ακριβώς αντίστροφος, για αυτό μπορούμε να πούμε ότι αλληλορυθμίζονται μεταξύ τους. Η ινσουλίνη έχει αναβολική δράση και η [[γλυκαγόνη]] καταβολική. Είναι απαραίτητη η ισορροπία ανάμεσα στις 2 ορμόνες γιατί έτι εξασφαλίζεται η καλή λειτουργία του οργανισμού
== Διαταραχές έκκρισης ινσουλίνης ==
Στην περίπτωση που η [[ινσουλίνη]] εκκρίνεται σε μεγάλες ποσότητες, η [[γλυκόζη]] εισάγεται στα κύτταρα με γρήγορο ρυθμό, με αποτέλεσμα να μειωθεί η συγκέντρωση της στο [[αίμα]] , αυτή η κατάσταση χαρακτηρίζεται ως [[υπογλυκαιμία]] είναι πολύ επικίνδυνη και μπορεί να οδηγήσει σε κώμα.
== Ινσουλίνωμα ==
Το ινσουλίνωμα είναι όγκος του παγκρέατος, που σχετίζεται με τα β-κύτταρα. Ο όγκος είναι [[καλοήθης]] ή [[κακοήθης]]. Οδηγεί σε αύξηση της παραγωγής της [[ινσουλίνης]] και αυτό με την σειρά του οδηγεί σε υπογλυκαιμία. Οι μέθοδοι εκλογής για τη διάγνωση του είναι η [[αξονική τομογραφία]] και η [[μαγνητική τομογραφία]]. Η θεραπεία εξαρτάται από το είδος του όγκου και τη χημική του συμπεριφορά.
Ινσουλίνη μπορεί να συνταγογραφήσει ο [[Παθολογία|παθολόγος]], ο [[ενδοκρινολόγος]] και ο εξειδικευμένος [[διαβητολόγος]].
Γραμμή 9 ⟶ 26 :
* [http://www.chem.uoa.gr/chemicals/chem_insulin.htm ΕΚΠΑ-Τμήμα Χημείας: Η χημική ένωση του μήνα: Ινσουλίνη, Βαλαβανίδης-Ευσταθίου, Ιούνιος 2009]
[[Κατηγορία:Ορμόνες]]
| |||