Παύλος ο Σιλεντιάριος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Pagaeos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11:
 
==Αποτίμηση του συγγραφικού έργου του==
Η σημασία των δύο αυτών έργων είναι μεγάλη για την ιστορία της αρχιτεκτονικής και της τέχνης. Επίσης, τέτοια κείμενα όπως αυτά εξυπηρετούσαν την αυτοκρατορική προπαγάνδα του Ιουστινιανού τόσο για τον ίδιο όσο και για την αυτοκρατορία την ίδια. <ref>Herbert Hunger, όπ.π., σελ.513</ref> Η ποιητική περιγραφή του Σιλεντιάριου μας επιτρέπει να υποθέσουμε πως ο βυζαντινός άνθρωπος μέσα σε μνημεία όπως η Αγία Σοφία «αντιδρούσε όχι μόνο ως πιστός, αλλά και ως θεατής έργων τέχνης εκφράζοντας το θαυμασμό του και εντυπωσιασμένος από τα σαφώς αισθητικά αποτελέσματα αυτού του αριστουργήματος…»<ref>Κώστας Μπαρούτας, Το πρόβλημα της ελευθερίας στη Βυζαντινή τέχνη, εκδ.Σαββάλας, Αθήνα, 2002, σελ.234</ref><br />
 
Πολύ μεγάλη σημασία έχουν επίσης τα επιγράμματα του Παύλου. Θαυμάσια κατά τον Σίμο Μενάρδο<ref>Σίμος Μενάρδος ''Στέφανος'', σελ. 163, Ι.Ν.Σιδέρης, 1924</ref>, πιστοποιούν την εκπληκτική άνθηση του είδους κατά τον 6ο μ.Χ. αιώνα<ref>Άρης Δικταίος ''Anthologia Graeca, η λεγομένη Παλατίνη'', τ. Α΄ σ. 116, Γκοβόστης 1980</ref> και φανερώνουν την επιβίωση των κλασικών ελληνικών προτύπων, τόσο ως προς την γλώσσα όσο και ως προς το περιεχόμενο (κυρίως ερωτικό), μεταξύ των ανωτέρων στρωμάτων της -ιδεολογικά ρωμαιοχριστιανικής- Βυζαντινής κοινωνίας. Είναι άξιο προσοχής το ότι ο αυλικός ποιητής του Ιουστινιανού, που έγραψε τα ποιήματα για την Μεγάλη Εκκλησία προς δόξαν του Χριστιανισμού, έγραψε και τόσο τολμηρά ερωτικά επιγράμματα.
 
==Παραπομπές==
Γραμμή 18 ⟶ 20 :
==Πηγές==
{{βικιθήκη}}
* Παναγιώτης Χρήστου, Ελληνική Πατρολογία, τομ. ΕΕ΄, εκδ.Κυρομάνος, ΘεσςΘεσ/ίκηνίκη 2006, σελ.710-711
* Συλλογικό: Ιστορία του Ελληνικού Έθνους , Εκδοτική Αθηνών, τομ.ΖΖ΄, (1978)
* Herbert Hunger, Βυζαντινή Λογοτεχνία, τομ.ΒΒ΄, εκδ.Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 1992
* Κώστας Μπαρούτας, Το πρόβλημα της ελευθερίας στη Βυζαντινή τέχνη, εκδ.Σαββάλας, Αθήνα, 2002