Παλαμάρι Αρκαδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Veron (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|28|05|2012}}
{{coord|37|29|22|N|22|7|19|E|type:city_region:GR|display=title}}
{{Κωμόπολη χωριό
| όνομα = Παλαμάρι
| χάρτης =
| Μέγεθος εικόνας =
| διαμέρισμα =
| περιφέρεια =
| νομός =[[Νομός Αρκαδίας]]
| δήμος = [[Δήμος Γορτυνίας]]
| πληθυσμός =
| έτος απογραφής = 2001
| υψόμετρο = 640
| έκταση =
| ιστοσελίδα =
| ταχυδρομικός κωδικός =
| τηλεφωνικός κωδικός=
| πρώην όνομα =
}}
Το '''Παλαμάρι''' είναι οικισμός στο νομό Αρκαδίας σε ύψος 640μ. στις αρχές του [[Μαίναλο|Μαινάλου]]. Βρίσκεται στο κέντρο της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]].
== Ιστορία ==
Τα μόνα επίσημα στοιχεία για την ύπαρξη του χωριού αναφέρονται
Σύμφωνα με τα έγγραφα της απογραφής των εκκλησιαστικών κτημάτων του Μωριά, μια γκρεμισμένη εκκλησία βρισκόταν στη θέση Παλαμάρι, στην περιφέρεια Αυδούλου, ενός μικρού χωριού που δεν αναφέρεται στις στατιστικές πηγές. Πιθανότατα ήταν κατεστραμένο εκείνη την εποχή. Με βάση τις ενδείξεις μπορούμε να υποθέσουμε ότι στη θέση του σημερινού χωριού, υπήρχαν τον 17ο αιώνα χωράφια και οικισμός με το όνομα Αυδούλου. Το χωριό ερημώθηκε πριν το 1700 και αναβίωσε αργότερα, στον 18ο αιώνα, με το όνομα Παλαμάρι.▼
Το νέο δημιουργήθηκε στα μέσα του 17ου αιώνα και η επιλογή της θέσεως ήταν πλεονεκτική ως προς την παλιά, γιατί εξασφάλιζε ωραιότατη θέα προς τον κάμπο, υγιεινό κλίμα και τρεχούμενο νερό απο πηγές. Εκεί δε, υπήρχε ιερά κοινότητα με μοναχούς. Απο αυτές σώζεται μόνο ο ιερός ναός του Αγ. Γεωργίου, κτίσμα του 16ου αιώνα, ερείπια πια του Αγ. Ιωάννου που πυρπολήθηκε κατα την επανάσταση του ΄21, και άλλα που σήμερα σώζονται σαν τοπωνύμια: Αγ. Κυριακή, Αγ. Νικόλαος, Αγ. Μαρίνα, όπου και έχει ανεγερθεί νέος ναός στη θέση του παλαιού.▼
Στο σημείο που κτίστηκε το χωριό, περνούσε ο τότε οδικός άξονας [[Ανδρίτσαινα]]ς, [[Καρύταινα]]ς, [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τριπόλεως]]. Έτσι έγινε ενδιάμεσος σταθμός, γεγονός που επηρέασε σημαντικά την εξέλιξη του χωριού, διότι εκτός από τις αγροτικές και κτηνοτροφικές ασχολίες τους, πολλοί κάτοικοι ασχολήθηκαν και με το εμπόριο. Αυτό το επιβεβαιώνουν τα αρκετά καταστήματα που υπήρχαν τότε στο χωριό.▼
▲Σύμφωνα με τα έγγραφα της απογραφής των εκκλησιαστικών κτημάτων του
Στην απογραφή του 1829 το Παλαμάρι έχει 16 οικογένειες, το 1834 στην απογραφή της περιόδου βασιλείας του Οθώνα έχει 22 οικογένειες και πληθυσμό 126 κατοίκους, το 1849 έχει 35 οικογένειες και 177 κατοίκους, το έτος 1879 έχει 210 κατοίκους.▼
Το 1843 κτίζουν τη βρύση συγγεντρώνοντας νερό απο τις γύρω πηγές. Το 1867 με τη συνδρομή όλων των κατοίκων κτίζουν το πρώτο δημοτικό σχολείο της ευρύτερης περιοχής. Το 1885 ξεκινάει η κατασκευή του μεγάλου ιερού ναού στη θέση του μικρού. Απο το ιστορικό της κατασκευής:▼
Το 1976 οι ευρισκόμενοι στην Αθήνα Παλαμαραίοι, δημιουργούν Συλλογο Απανταχού Παλαμαραίων. με σκοπό τη σύσφιξη των μεταξύ τους κοινωνικών σχέσεων και την ενίσχυση των κατοίκων του χωριού, κι αρχίζει τη δραστηριότητα του με κοινωνικές εκδηλώσεις και κοινωφελή έργα στο χωριό. Ξεκινά με τη διαπλάτυνση του δρόμου απο το όριο της Ζώνης μέχρι το Παλαμάρι, για την πρόσβαση με αυτοκίνητο. Τσιμεντοστρώνονται όλοι οι δρόμοι του χωριού και γίνεται συντήρηση της παλιάς βρύσης. Κατασκευάζει γήπεδο μπάσκετ και καθιερώνει στις 15 Αυγούστου αγώνες δρόμου και μπάσκετ, με τη συμμετοχή νέων απο τα γύρω χωριά. Με ενέργειες προς την Αρχαιολογική Υπηρεσία, αναγνωρίζονται ως ιστορικά μνημεία η Παλιά βρύση, το πηγάδι και το σχολείο, το οποίο μετατρέπεται σε Πολιτιστικό κέντρο. Κατασκευάζει παιδική χαρά, ανασκευάζει διάφορους χώρους κι αγοράζει Μπετονιέρα και μηχάνημα κοπής χόρτων για τις ανάγκες των κατοίκων. Το 1985 δημιουργεί, με τα χρήματα που άφησε ο συμπατριώτης μας ΚΩΝ. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ίδρυμα με το όνομα του, με σκοπό την ενίσχυση του χωριού και κατασκευάζει μνημείο προς τιμήν του.▼
▲ '''Στην παρακάτω φωτογραφία, Παλαμαραίοι την περίοδο: 1959-1960'''.
▲Επί [[Τουρκοκρατία]]ς στο Παλαμάρι είχε εγκατασταθεί Τούρκος [[Αγάς]]. Το οίκημα που διέμενε υπήρχε μέχρι το σεισμό του 1965, οπότε κατέρρευσε και κατεδαφίστηκε. Το νέο δημιουργήθηκε στα μέσα του 17ου αιώνα και η επιλογή της θέσεως ήταν πλεονεκτική ως προς την παλιά, γιατί εξασφάλιζε
▲Στο σημείο που κτίστηκε το χωριό, περνούσε ο τότε οδικός άξονας [[Ανδρίτσαινα]]ς, [[Καρύταινα]]ς, [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τριπόλεως]]. Έτσι έγινε ενδιάμεσος σταθμός, γεγονός που επηρέασε σημαντικά την εξέλιξη του χωριού, διότι εκτός από τις αγροτικές και κτηνοτροφικές ασχολίες τους, πολλοί κάτοικοι ασχολήθηκαν και με το [[εμπόριο]]. Αυτό το επιβεβαιώνουν τα αρκετά καταστήματα που υπήρχαν τότε στο χωριό.
▲Στην απογραφή του 1829, το Παλαμάρι έχει 16 οικογένειες, το 1834 στην απογραφή της περιόδου βασιλείας του
▲Το 1843 κτίζουν τη βρύση
▲Το 1976 οι ευρισκόμενοι στην Αθήνα Παλαμαραίοι
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
[[Κατηγορία:Χωριά του νομού Αρκαδίας]]
|