Λαογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 123:
- Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης (http://www.melt.gr/)
Πολλά επίσης είναι τα τοπικά λαογραφικά μουσεία και οι συλλογές ανά την Ελλάδα.
==Το Σπουδαστήριο Λαογραφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ==
Το Σπουδαστήριο Λαογραφίας ιδρύθηκε από τον καθηγητή Γεώργιο Κ. Σπυριδάκη ταυτόχρονα με τις προσπάθειές του για βελτίωση της θέσης της Έδρας αλλά και του γνωστικού αντικειμένου της Λαογραφίας γενικότερα<ref>Ο καθηγητής Γ. Σπυριδάκης διορίστηκε κατόπιν εκλογής από τη Φιλοσοφική Σχολή στην Έδρα της Λαογραφίας το 1964, ενώ μέχρι το 1969 εκτελούσε και χρέη διευθυντή του ΚΕΕΛ της Ακαδημίας Αθηνών. </ref> . Προηγήθηκε η στέγαση της Έδρας σε κτήριο της οδού Ιπποκράτους 33. Μετά το 1969 συγκροτήθηκε «φροντιστηριακή βιβλιοθήκη παρά τη Έδρα» η οποία απέκτησε και το ρόλο του Σπουδαστηρίου <ref>Μ. Μηλίγκου – Μαρκαντώνη, Γεώργιος Κ. Σπυριδάκης (1963- 1972). Το Αρχείο Χειρογράφων Συλλογών Πρωτογενούς Ύλης και το Σπουδαστήριο Λαογραφίας (Κατάθεση ψυχής), ΕΚΕΕΛΑΑ, τόμ. 33. Σε ηλεκτρονική μορφή στην ιστοσελίδα του ΚΕΕΛ στο http://62.38.140.149/keel/Miligkou-Markantoni_epetirida_33.pdf </ref>. Τα πρώτα βασικά έργα μάλιστα ήταν δωρεά τόσο της Ακαδημίας Αθηνών όσο και του ίδιου του καθηγητή Σπυριδάκη. Ο εμπλουτισμός συνεχίστηκε χάρη σε πιστώσεις από το Πανεπιστήμιο, τον Σύλλογο προς διάδοσιν των Ελληνικών Γραμμάτων, και ορισμένων Σπουδαστηρίων της Σχολής.
Εκείνη την εποχή η Έδρα της Λαογραφίας και η βιβλιοθήκη στελεχώθηκαν εκτός από τον καθηγητή Σπυριδάκη και από τις βοηθούς Μαρία Μηλίγκου – Μαρκαντώνη και αργότερα Άννα Γουήλ- Μπαδιεριτάκη. Από το 1965 υπό την καθοδήγηση του Γ. Σπυριδάκη ιδρύθηκε το «Αρχείον Πρωτογενούς λαογραφικού υλικού». Σκοπός του Αρχείου ήταν «η διάσωση στοιχείων του εθνικού παραδοσιακού πολιτισμού»<ref>Στο ίδιο, σελ.4.</ref> αλλά και η οργάνωση των «φροντιστηρίων» των φοιτητών ώστε να γνωρίζουν τη μέθοδο της επιτόπιας έρευνας. Με την επιτόπια έρευνα θα μπορούσαν να συλλέξουν πρωτογενές λαογραφικό υλικό είτε αυτό προερχόταν από την ύπαιθρο είτε από τον αστικό χώρο. Επίσης για την εκτέλεση κάθε διδακτικής και επιστημονικής εργασίας<ref>Βλέπε και Γ.Κ. Σπυριδάκη, Έδρα Λαογραφίας – Σπουδαστήριον Λαογραφίας μετά προσηρτημένης Λαογραφικής Συλλογής της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, σύντομον χρονικόν: 1964-1972, Εν Αθήναις 1974, σελ. 7.</ref> . Τη συγκέντρωση αυτού του ενδιαφέροντος υλικού επόπτευσε ο Γ. Σπυριδάκης, ενώ από το 1972 η ευθύνη της Συλλογής ανήκε στην Μαρία Μηλίγκου – Μαρκαντώνη.
Το 1972 η βιβλιοθήκη μετονομάζεται στο (νομικής υπόστασης πλέον) «Σπουδαστήριον Λαογραφίας μετά προσηρτημένης Λαογραφικής Συλλογής». Πρώτος διευθυντής του ήταν ο ίδιος ο Γεώργιος Σπυριδάκης, θέση που διατήρησε μέχρι την αφυπηρέτησή του το 1972 και παράλληλα με τα διευθυντικά του καθήκοντά στο Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών (1956 -1969). Ακολούθησε το 1987 η μεταφορά του Σπουδαστηρίου στα νέα κτήρια της Φιλοσοφικής Σχολής στην Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου. Μετά τον Γ. Σπυριδάκη και τις βοηθούς του άλλες σημαντικές μορφές του Σπουδαστηρίου ήταν: Δημήτριος Οικονομίδης, Μαρία – Σημαιάκη Παγκάλου, Κατερίνα Κορρέ – Ζωγράφου, Κώστας Ρωμαίος, Στέφανος Ήμελλος, Χρυσούλα Μακρή, Αικατερίνη – Πολυμέρου Καμηλάκη και Άννα Παπαμιχαήλ – Κουτρούμπα.
===Μια επίσκεψη στο Σπουδαστήριο===
Βρισκόμαστε στον 7ο όροφο του κτηρίου της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Στην πόρτα υπάρχει ο αριθμός 734 και η επιγραφή «Σπουδαστήριο Λαογραφίας και λαογραφική συλλογή»… Το Σπουδαστήριο αποτελείται από δύο διαφορετικούς αλλά συνεχόμενους χώρους εργασίας: την κυρίως βιβλιοθήκη – αναγνωστήριο και το Αρχείο Χειρογράφων Συλλογών Πρωτογενούς Λαογραφικής Ύλης. Ο επισκέπτης από την πρώτη στιγμή νοιώθει ότι βρίσκεται σε ένα ζεστό, φιλικό περιβάλλον με άνετο, φωτεινό χώρο και όμορφη θέα.
Η βιβλιοθήκη λειτουργεί με το γενικευμένο σύστημα ηλεκτρονικής καταλογογράφησης και δίνει τη δυνατότητα πρόσβασης σε αρχεία και πηγές, Ελληνικές και διεθνείς. Περιλαμβάνει βιβλία και περιοδικά λαογραφικού, ιστορικού, εθνογραφικού, κοινωνιολογικού και Ανθρωπολογικού περιεχομένου. Στο χώρο του Αρχείου υπάρχουν περίπου 4000 χειρόγραφες συλλογές φοιτητών λαογραφικού υλικού και μικρή (όπως προαναφέραμε) λαογραφική συλλογή αντικειμένων<ref>Βλέπε και την ιστοσελίδα http://www.phil.uoa.gr/spLao.html. Επιπλέον πληροφορίες για την οργάνωση των βιβλιοθηκών στο: http://pergamos.lib.uoa.gr/dl/object/col:folklore καθώς και http://pergamos.lib.uoa.gr/dl/navigation?pid=col:folklore</ref> . Η εξυπηρέτηση γίνεται από τις βιβλιοθηκονόμους κυρίες Ζηνοβία Σούλη και Ζωή Ζούπα. Προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές αναζητούν βιβλία, εργάζονται ή και διδάσκονται. Διευθυντής του Σπουδαστηρίου είναι ο καθηγητής Λαογραφίας Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης. Τέλος, ο σύγχρονος αυτός χώρος συνδέεται νοερά με το παρελθόν χάρη στις αναρτημένες φωτογραφίες των διατελεσάντων καθηγητών λαογραφίας και διευθυντών του Σπουδαστηρίου..
Στο «Γεώργιος Κ. Σπυριδάκης (κατάθεση ψυχής)» η αείμνηστη Μαρία Μηλίγκου – Μαρκαντώνη μας μεταφέρει τον σκοπό λειτουργίας του Σπουδαστηρίου όπως τον οραματίστηκε ο ιδρυτής του: «…ως κέντρον ασκήσεως και έρευνας, καλλιέργειας, μελέτης και αναπτύξεως της επιστημονικής και καλλιτεχνικής δραστηριότητας, πέραν από την εκπαιδευτική – παιδαγωγική του λειτουργία…». Προφανώς αυτό ισχύει και σήμερα.
== Προτεινόμενη βιβλιογραφία ==
| |||