Νήσος Αγίας Ελένης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών με τη χρήση AWB |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 53:
Η Αγία Ελένη έγινε γνωστή ως τόπος εξορίας του [[Ναπολέων|Ναπολέοντα]], ο οποίος έζησε εκεί από το [[1815]] μέχρι το θάνατό του το [[1821]]. Το Longwood House, όπου έμεινε ο Ναπολέων, και το Sane Valley, όπου θάφτηκε, ανήκουν στη γαλλική κυβέρνηση από το 1858. Έχει έκταση 413 τετρ. χλμ. και πληθυσμό, με βάση εκτιμήσεις του 2009, 7.637 κατοίκους<ref name= "cia">[https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/sh.html CIA World Factbook]</ref>.
Το νησί ανακαλύφθηκε στις [[21 Μαΐου]] [[1502]] από τον [[Πορτογαλία|Πορτογάλο]] εξερευνητή [[João da Nova]], ο οποίος του έδωσε το όνομα '''Αγία Ελένη'''. Το νησί ήταν ακατοίκητο και με τα χρόνια οι Πορτογάλοι έχτισαν ένα παρεκκλήσι και μερικά σπίτια, αν και δεν έγινε ποτέ μόνιμη εγκατάσταση. Εισήγαγαν επίσης κατσίκια που θα χρησίμευαν ως πηγή κρέατος για μελλοντικές αποστολές. Ο [[Τόμας Κάβεντις]] έγινε ο πρώτος Άγγλος που επισκέφτηκε το νησί, σε μια αποτυχημένη αποστολή το [[1591]]. Οι [[Ολλανδία|Ολλανδοί]] διεκδίκησαν το νησί το [[1645]]-[[1659]] και αργότερα το [[1673]], αλλά τελικά μετά την επέμβαση του Αγγλικού Ναυτικού το νησί αποδόθηκε στην Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών από τον [[Κάρολος Β' της Αγγλίας|Κάρολο Β' της Αγγλίας]]. Το [[1999]], και αργότερα το [[2005]], η Βρετανική Κυβέρνηση ανακοίνωσε σχέδια κατασκευής αεροδρομίου στην Αγία Ελένη, για να τονώσει την οικονομία και να μειώσει την εξάρτηση από τη ναυσιπλοΐα
== Ιστορία ==
| |||