Αρτάβασδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά το θάνατο του Λέοντα Γ'([[741]]) και την άνοδο του [[Κωνσταντίνος Ε΄ ο Κοπρώνυμος|Κωνσταντίνου Ε']] στο θρόνο, ο Αρτάβασδος, ο οποίος ήταν γαμπρός του νέου αυτοκράτορα καθώς είχε νυμφευθεί την αδελφή αυτού Άννα<ref>Ιωάννης Καραγιαννόπουλος, Το βυζαντινό κράτος, εκδόσεις Βάνιας, δ' έκδοση, Θεσσαλονίκη 2001, σελ 137 και Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τόμος 15ος, σελ 378</ref>, αφού εξασφάλισε την υποστήριξη των [[Θέμα (Βυζάντιο)|Θεμάτων]] του [[Οψίκιον|Οψικίου]], του [[Θέμα Αρμενιακών|Αρμενιακών]] και της [[Θέμα Θράκης|Θράκης]] επαναστάτησε το [[742]] κατά του [[Κωνσταντίνος Ε΄ ο Κοπρώνυμος|Κωνσταντίνου Ε']] χτυπώντας τον αιφνιδιαστικά όταν αυτός και οι δυνάμεις του διέσχιζαν το [[Οψίκιον|Οψίκιο]] κατά τη διάρκεια εκστρατείας εναντίον των [[Άραβες|Αράβων]]. Μετά το τέλος της, νικηφόρας για αυτον, μάχης, διέδωσε ότι ο Κωνσταντίνος ήταν νεκρός και μετέβη στην [[Κωνσταντινούπολη]] όπου εκμεταλλευόμενος την δυσαρέσκεια αφενός των αριστοκρατών, τους οποίους η συγκεντρωτική πολιτική των [[Δυναστεία Ισαύρων|Ισαύρων]] είχε περιθωριοποιήσει και αφετέρου τα εικονολατρικά αισθήματα μερίδας του λαού και του κλήρου αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας<ref>Γ. Α. Χατζηαντωνίου, Εικονομάχοι στο Βυζάντιο,εκδόσεις «Ο Λόγος», Αθήνα, σελ 94</ref> και στέφθηκε από τον [[Πατριάρχης Αναστάσιος|Πατριάρχη Αναστάσιο]]<ref>Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τόμος 3ος, σελ 68</ref>. Αμέσως ο νέος αυτοκράτορας διεκήρυξε την υποστήριξή του στην εικονολατρία, ακύρωσε όλα τα εικονομαχικά διατάγματα που είχαν εκδοθεί, αποκατέστησε τις τιμές στις εικόνες, ενίσχυσε τις θέσεις των εικονολατρών στις δημόσιες θέσεις<ref>Γ. Α. Χατζηαντωνίου, Εικονομάχοι στο Βυζάντιο,εκδόσεις «Ο Λόγος», Αθήνα, σελ 94</ref> ενώ αναγνωρίστηκε ως νόμιμος αυτοκράτορας και από τον εικονόφιλο [[Πάπας Ζαχαρίας|Πάπα Ζαχαρία]].

 

 

Mετά την επικράτησή του ο [[Κωνσταντίνος Ε΄ ο Κοπρώνυμος|Κωνσταντίνος]] τιμώρησε σκληρά όλους όσους ήταν εμπλεκόμενοι στην ανταρσία εναντίον του: συγκεκριμένα ο Αρτάβασδος καθώς και οι δύο γιοι του, Νικήτας και Νικηφόρος, τυφλώθηκαν αφού πρώτα διαπομπεύτηκαν δημόσια στους δρόμους της πρωτεύουσας<ref>Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τόμος 15ος, σελ 378</ref> ενώ την ίδια τύχη φαίνεται να είχε και ο [[Πατριάρχης Αναστάσιος]]<ref>Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τόμος 3ος, σελ 68</ref>.