Ιουλιανός Αλικαρνασσού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 5:
==Συγγραφικό και θεολογικό έργο==
 
ΠροϊόνΠροϊόντα της συγγραφικής του δραστηριότητας, η οποία συνδέεται κυρίως με την πολεμική εναντίον του Σεβήρου είναι μεταξύ άλλων το σύγγραμμα «Περί Αφθαρσίας», το οποίο όπως και τα υπόλοιπα έργα του δεν σώζεται σήμερα<ref>Παναγιώτου Κ. Χρήστου, Εκκλησιαστική Γραμματολογία, τόμος Α', εκδοτικός οίκος Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005, σελ 300</ref>, η πραγματεία «Κατά Σεβήρου Βλασφημιών» καθώς και η Απολογία του υπέρ της διδασκαλίας του.
 
Ο '''Ιουλιανός''' υποστήριζε πως μετά την ένωση των δύο φύσεων του [[Ιησούς Χριστός|Χριστού]] δεν ήταν δυνατόν να γίνεται λόγος περί διακρίσεως των φυσικών ιδιωμάτων της Θείας ή της ανθρώπινης φύσεως. Ενώ ισχυριζόταν ότι το σώμα του [[Ιησούς Χριστός|Χριστού]] είναι κτιστό,δίδασκε πως γεννήθηκε άφθαρτο χάρη στην ένωση αυτού με το Λόγο του Θεού και κατηγορούσε τους οπαδούς του Σεβήρου αλλά και τους [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξους]] ως «φθαρτολάτρες»<ref>Παναγιώτου Κ. Χρήστου, Εκκλησιαστική Γραμματολογία, τόμος Α', εκδοτικός οίκος Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005, σελ 301 και Βλασίου Ιω. Φειδά, Εκκλησιαστική Ιστορία, τόμος Α΄,τρίτη έκδοση, Αθήναι 2002, σελ 681</ref>.
 
Η διδασκαλία του Ιουλιανού ονομάστηκε [[Αφθαρτοδοκητισμός]] και οι οπαδοί του ''Αφθαρτοδοκητές''<ref>Παναγιώτου Κ. Χρήστου, Εκκλησιαστική Γραμματολογία, τόμος Α', εκδοτικός οίκος Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005, σελ 301 και Βλασίου Ιω. Φειδά, Εκκλησιαστική Ιστορία, τόμος Α΄,τρίτη έκδοση, Αθήναι 2002, σελ 681</ref>, ''Φανταστικοί'' ( επειδή εξωτερικά η διδασκαλία τους θύμιζε αρκετά αυτή των [[Δοκητές|Δοκητών]] )<ref>Παναγιώτου Κ. Χρήστου, Εκκλησιαστική Γραμματολογία, τόμος Α', εκδοτικός οίκος Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005, σελ 301 και Θ.Η.Ε.,τόμος 6ος, σελ 956</ref> και ''Ιουλιανιστές''<ref>Σ.Ε.Ε., τόμος 12ος, σελ 770</ref>, από το όνομα του Ιουλιανού.
 
==Παραπομπές==