Δημήτριος Β΄ της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|όνομα = Δημήτριος B'B΄ της Ρωσίας

|προκάτοχος = [[Φιοντόρ Β'Β΄ της Ρωσίας|Φιοντόρ Β'Β΄]]

|διάδοχος = [[Βασίλειος Δ'Δ΄ της Ρωσίας|Βασίλειος Δ'Δ΄]]

Ο '''Δημήτριος Β'Β΄''' ([[1581]] - [[1606]]) υπήρξε [[τσάρος]] του [[Βασίλειο της Ρωσίας|Ρωσικού Βασιλείου]] κατά την [[Εποχή των Αναστατώσεων]]. Κυβέρνησε τη χώρα για ένα χρόνο, από τον Ιούλιο του [[1605]] έως το Μάιο του [[1606]]. Έχει μείνει στην ιστορία ως '''Ψευδοδημήτριος Α'Α΄''', διότι ουδέποτε υπήρξε το πρόσωπο που υποστήριζε πως είναι. Για την πραγματική του ταυτότητα η ιστορική έρευνα δεν έχει καταλήξει σε ασφαλές συμπέρασμα. Μετά το θάνατό του εμφανίσθηκαν ακόμη δύο απατεώνες που υποστήριζαν το ίδιο για τους εαυτούς τους, οι οποίοι όμως δεν έγιναν τσάροι.

Όταν το [[1584]] ο [[Ιβάν ο Τρομερός]] ανέμενε το θάνατό του, συγκρότησε μία επιτροπή από πέντε βογιάρους (ανώτερους ευγενείς) που θα είχε την ευθύνη «υποστήριξης» του διαδόχου [[Φιοντόρ Α'Α΄ της Ρωσίας (ο Κωδωνοκρούστης)|Φιοντόρ]], ο οποίος ήταν διανοητικά καθυστερημένος. Ένας από αυτούς τους πέντε [[de facto]] αντιβασιλείς ήταν ο [[Μπαρίς Γκοντουνόφ]].

Το [[1598]] ο Φιοντόρ απεβίωσε άτεκνος και ο θρόνος έμεινε ορφανός. Ο νόμος προέβλεπε ότι εάν δεν υπήρχε άρρεν τέκνο, τότε διάδοχος θα οριζόταν κάποιος από τους αδελφούς του θανόντος. Κανείς όμως δε βρισκόταν πια εν ζωή, έτσι η Σύνοδος των Επαρχιών (αντιπροσωπευτικό σώμα των κυρίαρχων τάξεων) εξέλεξε το Μπαρίς Γκοντουνόφ ως ''Μπαρίς Α'Α΄''. Αν και επιφανειακά η εκλογή ήταν ομόφωνη, υπήρξαν κάποιες ισχυρές οικογένειες που ενοχλήθηκαν από το γεγονός ότι περιοριζόταν η δύναμή τους. Η ενόχληση έγινε ακόμα εντονότερη στη συνέχεια, όταν ο νέος τσάρος (καίτοι ικανότατος) έδειχνε να μην εμπιστεύεται κανέναν, φοβούμενος ότι όλοι συνομωτούν εναντίον του και απομακρύνοντας ακόμη και τους στενότερους συνεργάτες του.

* Συναντήθηκε με τον ίδιο το βασιλέα Ζίγκμουντ Γ'Γ΄ της [[Πολωνο-λιθουανική Κοινοπολιτεία|Πολωνολιθουανικής Κοινοπολιτείας]], ο οποίος αρνήθηκε μεν να του προσφέρει ανοικτά βοήθεια, αλλά υποστήριξε τη «νομιμότητά» του ως διαδόχου.

[[Αρχείο:Last minutes of False Dmitry.jpg|200px|thumb|right|Οι τελευταίες στιγμές του Δημήτριου Α'Α΄, ζωγραφισμένες από τον Καρλ Βένιχ το 1879.]]

Οι «επαναστάτες» έδωσαν δύο σημαντικές μάχες με το ρωσικό στρατό - νίκησαν στην πρώτη, καταλαμβάνοντας μια σειρά πόλεων της δυτικής Ρωσίας, αλλά έχασαν τη δεύτερη ([[Απρίλιος]] [[1605]]) με βαριές απώλειες. Τότε η συγκυρία φάνηκε ξανά γενναιόδωρη με τον Ψευδοδημήτριο: ο Μπαρίς πέθανε από εγκεφαλικό και ο ρωσικός στρατός διαλύθηκε, με τους πεινασμένους άνδρες του να λιποτακτούν σωρηδούν. Έτσι ο Ψευδοδημήτριος εισήλθε θριαμβευτικά στη Μόσχα στις [[20 Ιουνίου]], ενώ οι συνεργάτες του βογιάροι είχαν ήδη φυλακίσει το νόμιμο διάδοχο [[Φιοντόρ Β'Β΄ της Ρωσίας|Φιοντόρ Γκοντουνόφ]]. Η στέψη του ως τσάρου με την ονομασία ''Δημήτριος Β'Β΄'' έγινε ένα μήνα μετά, στις [[21 Ιουλίου]].

* Επισκέφθηκε τη Μαρία Ναγκάγια, μητέρα του πραγματικού Δημητρίου, η οποία τον αναγνώρισε δημόσια ως το «χαμένο» γιο της! Το ίδιο έπραξε ο [[Βασίλειος Δ'Δ΄ της Ρωσίας|Βασίλι Σούισκι]], ο ανακριτής στην υπόθεση του θανάτου του πραγματικού Δημητρίου!

Το πρωί της [[17 Μαΐου|17ης Μαΐου]] ένα μεγάλο πλήθος, καθοδηγούμενο από το Βασίλι Σούισκι, εισέβαλε στο [[Κρεμλίνο]]. Έντρομος ο Ψευδοδημήτριος πήδηξε από το παράθυρο της κρεβατοκάμαράς του, όμως έσπασε το πόδι του από την πτώση και εκτελέσθηκε επί τόπου. Το νεκρό σώμα του εκτέθηκε δημοσίως και κατόπιν αποτεφρώθηκε, με τις στάχτες του να τοποθετούνται σε ένα κανόνι που συμβολικά τις εκτόξευσε προς την κατεύθυνση της Πολωνίας. Στο θρόνο τον διαδέχθηκε ο επικεφαλής της εξέγερσης ως [[Βασίλειος Δ'Δ΄ της Ρωσίας|''Βασίλειος Δ'Δ΄'']].