Μυοσφαιρίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Petef (συζήτηση | συνεισφορές)
Petef (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 23:
 
==Η μυοσφαιρίνη στα ούρα (Μυοσφαιρινουρία)==
Η μυοσφαιρίνη είναι μια αναπνευστική πρωτεΐνη η οποία είναι μοναδική για τους σκελετικούς μύες και το μυοκάρδιο. Ελευθερώνεται σε σημαντικές ποσότητες στο κυκλοφοριακό σύστημα σε περιπτώσεις οξείας καταστροφής των μυϊκών ινών -κυττάρων. Η κατά τη ραβδομυόλυση απελευθερωμένη ποσότητα μυοσφαιρίνης απομακρύνεται γρήγορα από την κυκλοφορία και δίδει στα ούρα καφέ ερυθρά χροιά. Τα προηγούμενα ευρήματα προκύπτουν σε σοβαρές κακώσεις μυϊκών μαζών (συνθλίψεις), οπότε η ποσότητα της μυοσφαιρίνης είναι σημαντική. Η αποβαλλόμενη μυοσφαιρίνη συνιστά σοβαρό κίνδυνο πρόκλησης νεφρικής βλάβης, που όμως εμφανίζεται αρκετές ημέρες μετά τη μυοσφαιρινουρία [2].<br />
Μικρές ποσότητες μυοσφαιρίνης ελευθερώνονται και σε μικρότερες μυϊκές καταστροφές, όπως σε μικροτραυματισμούς και θλάσεις μυών από έντονη σωματική προσπάθεια. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η αυξημένη αποβολή μυοσφαιρίνης, σε ποσότητες όμως μικρογραμμαρίων, σε περίπτωση οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου, οπότε η καταστροφή των νεκρωμένων μυϊκών ινών οδηγεί σε μυοσφαιριναιμία μικρής χρονικής διάρκειας και μυοσφαιρινουρία η οποία παρατείνεται για μερικές ημέρες.<br />
Η μυοσφαιρινουρία και η μυοαφαιριναιμία αποτελούν τελευταία ένα σημαντικό διαφοροδιαγνωστικό δείκτη, παράλληλα με τα ένζυμα του ορού και ειδικά το καρδιακό κλάσμα της κρεατινο¬φωσφοκινάσης, το CK-ΜΒ, σε περίπτωση υποψίας εμφράγματος του μυοκαρδίου.<br />
Γραμμή 43:
Οι μέθοδοι αυτοί χρησιμοποιούνται για να διακριθεί αν το κόκκινο χρώμα των ούρων ή η θετική αντίδραση του αίματος στην ταινία ούρων οφείλεται στην μυοσφαιρίνη ή στην αιμοσφαιρίνη [5].
====Μέθοδος προσδιορισμού μυοσφαιρίνης με διήθηση με θειοσαλικυλικό====
Χρησιμοποιούνται ούρα όξινα και διαυγή. Αν τα ούρα είναι αλκαλικά προσθέτονται λίγες σταγόνες οξικού οξέος για να αποφευχθεί ψευδώς θετικό αποτέλεσμα. Μέσα σε δοκιμαστικό σωληνάριο προσθέτονται 2,5 ml ούρα και 7,5 ml θειοσαλικυλικό οξύ 3%. Ανάδευση. Διήθηση με χωνί και διηθητικό χαρτί. Αν το χρώμα οφείλεται στην μυοσφαιρίνη δεν απομακρύνεται με την διήθηση, ενώ τόσο η αιμοσφαιρίνη όσο και οι άλλες χρωμογόνες ουσίες καθιζάνουν μαζί με το λεύκωμα.
====Μέθοδος προσδιορισμού μυοσφαιρίνης με βρασμό====
Σε δύο δοκιμαστικά σωληνάρια τοποθετούνται από 5 ml διαυγή ούρα. Αν τα ούρα δεν είναι διαυγή τότε προσθέτονται 3 σταγόνες πυκνού οξικού οξέος ή 5 - 10 οξικού οξέος 33%. Ακολουθεί διήθηση με χωνί και διηθητικό χαρτί. Αν το χρώμα οφείλεται στην μυοσφαιρίνη δεν απομακρύνεται με την διήθηση, ενώ τόσο η αιμοσφαιρίνη όσο και οι άλλες χρωμογόνες ουσίες καθιζάνουν μαζί με το λεύκωμα.
Γραμμή 55:
# Ψευδώς θετικό αποτέλεσμα εφόσον στο δείγμα που ελέγχεται εισέρχεται και άλλη, πλην του αίματος, πηγή υπεροξειδάσης.
# Ψευδώς θετικό αποτέλεσμα εφόσον στο δείγμα βρεθούν τα ισχυρά οξειδωτικά (π.χ. απολυμαντικές ουσίες) που μπορούν να οξειδώσουν κατ’ ευθείαν το υπόστρωμα δίδοντας χρώμα, χωρίς καν την ύπαρξη υπεροξειδάσης.
# Ψευδώς αρνητικό αποτέλεσμα εφόσον στο δείγμα υπάρχουν ισχυρές αντιοξει-δωτικέςαντιοξειδωτικές ουσίες (π.χ. ασκορβικό οξύ) που δεσμεύουν και καταστρέφουν το Η<sub>2</sub>Ο<sub>2</sub> με αποτέλεσμα να μην οξειδώνεται το χρωμογόνο υπόστρωμα.
 
==Βιβλιογραφία==