Ζίτα των Βουρβόνων-Πάρμας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Charles , Zita nd her children.jpg|thumb|220px|Ο αυτοκράτορας Κάρολος Α'Α΄, η Ζίτα με τα 7επτά παιδιά τους κατα την διάρκεια της εξορίας της οικογένειας στην [[Ελβετία]] (1921)]]

Η '''Ζίτα των Βουρβόνων της Πάρμας''' ([[9 Μαΐου]] [[1892]] - [[14 Μαρτίου]] [[1989]]) ήταν η σύζυγος του τελευταίου αυτοκράτορα της [[Αυστρία]]ς [[Κάρολος Α'Α΄ της Αυστρίας|Καρόλου Α'Α΄]], άρα και η ίδια τελευταία αυτοκράτειρα της Αυστρίας[[Αυστρία]]ς και τελευταία βασίλισσα της Ουγγαρίας[[Ουγγαρία]]ς και της Βοημίας[[Βοημία]]ς. 17οΔέκατο-έβδομο παιδί του εκθρονισθέντος [[Ροβέρτος Α'Α΄ της Πάρμας|Ροβέρτου Α΄ δούκα της Πάρμας]] και της δεύτερης συζύγου του ινφάντης Μαρίας Αντωνίας της Πορτογαλίας, ο πατέρας της έχασε τον θρόνο του από το 1559{{πηγή}} λόγω της Ιταλικής ενοποίησης. Η ίδια πήρε το όνομα της από μια τοπική Ιταλίδα αγία που ζούσε στην [[Τοσκάνη]].

Παντρεύτηκε τον αρχιδούκα της Αυστρίας Κάρολο σε ηλικία 11 ετών όταν απλά ήταν ένας πρίγκηπας χωρίς καμιά βλέψη για τον θρόνο, η μοίρα της ζωής τους άλλαξε με την δολοφονία στο [[Σεράγεβο]] του θείου του Καρόλου το 1914 και διαδόχου του θρόνου Φραγκίσκου Φερδινάνδου. Τότε πλέον ήταν βέβαιο ότι ο Κάρολος θα ήταν αυτός που θα διαδεχόταν τον υπερήλικα προ-θείο του αυτοκράτορα Φραγκίσκο Ιωσήφ ο οποίος παρά την μεγάλη ηλικία του ήταν σε πλήρη πνευματική διαύγεια. Έγινε τελικά το 1916 αλλά ο Φραγκίσκος Ιωσήφ μαζί με τον θρόνο του κληροδότησε τεράστια προβλήματα αφού οδήγησε την [[Αυστρία]] στον Α'Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που βρισκόταν εκείνη την στιγμή σε αρκετά μειονεκτική θέση. Είχε σημαντική επιρροή στον σύζυγο της, τον συνόδευε σε πολλές περιοδείες του στο εξωτερικό που ήταν αναγκασμένος να λείψει πολύ καιρό ενώ έδειξε τεράστιο φιλανθρωπικό έργο με φροντίδα στα νοσοκομεία και τους τραυματίες.

Ο ίδιος ο αδελφός της Ζίτας, Σίξτος είχε παίξει τον ρόλο του μεσολαβητή στις διαπραγματεύσεις με τηντη [[Γαλλία]] για σύναψη ειρήνης με όρους όπως παραχώρηση Αλσατίας - Λωρραίνης στηνστη [[Γαλλία]], την ανεξαρτησία του Βελγίου και της Σερβίας, την παραχώρηση της Κωνσταντινούπολης στηνστη [[Ρωσία]]. Η [[Γερμανία]] ήταν ανένδοτη γιατί είχε ελπίδες ακόμα να κερδίσει τον πόλεμο, αλλά ο Σίξτος συνέχισε τις προσπάθειες του. Τελικά όλες οι προσπάθειες για ειρήνη ναυάγησαν ύστερα από τις σκληρές κατηγορίες του Αυστριακού Υπουργού Εξωτερικών Οττοκάρ Κζερνίν στον Γάλλο πρωθυπουργό Κλεμανσώ για προσπάθειες υπονόμευσης, τελικά· ο Κζερνίν αποφάσισε να παραιτηθεί. Ο Κάρολος συμφώνησε να υπάρχει μιά Ομοσπονδία ανεξάρτητων κρατών αλλά όλα τα κράτη σταδιακά διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους αποκηρύσσοντας τη δυναστεία των Αψβούργων, κάτι που ανάγκασε τον Κάρολο τελικά να παραιτηθεί.

Τα τελικά χτυπήματα ήταν η ανεξαρτησία της Τσεχοσλοβακίας[[Τσεχοσλοβακία]]ς στις [[13 Απριλίου]] [[1918]], η οριστική συντριβή του Γερμανικού στρατού στην '''μάχη της Αμιένης''' και η αποσκίρτηση του βασιλιά της Βουλγαρίας Φερδινάνδου στις [[25 Σεπτεμβρίου]] [[1918]] από τη συμμαχία. Εξορίστηκαν αρχικά στην [[Ελβετία]], ο Κάρολος έκανε την τελευταία του απόπειρα το 1921 να επανέλθει στον θρόνο της Ουγγαρίας που διατηρήθηκε τυπικά βασίλειο με αντιβασιλιά τον Μίκλος Χόρτυ. Τελικά ο αντιβασιλιάς αρνήθηκε να βοηθήσει ενώ οι νικήτριες δυνάμεις απείλησαν με εισβολή στην χώρα, ο Κάρολος η Ζίτα και όλα τα παιδιά της εξορίστηκαν στην Πορτογαλική νήσο [[Μαδέρα]]. Την επόμενη χρονιά ο Κάρολος σε μια βόλτα με τον μικρό τους γιό κρυολόγησε, το κρυολόγημα εξελίχθηκε σε [[πνευμονία]] από την οποία αρρώστησαν τον ίδιο καιρό μαζί με τον Κάρολο πολλά από τα μικρά παιδιά τους, ο Κάρολος τελικά που είχε πολύ αδύνατη υγεία τα τελευταία χρόνια πέθανε. Η Ζίτα πιστή σύντροφος τίμησε την μνήμη του άνδρα της για όλη την υπόλοιπη ζωή της δεν έβγαλε ποτέ από πάνω της τα μαύρα ενδύματα.

Μετά τον θάνατο του Καρόλου η αυτοκρατορική οικογένεια της Αυστρίας πήγε στην [[Ισπανία]] όπου φιλοξενήθηκε από τον βασιλιά Αλφόνσο ΙΓ'ΙΓ΄, έμεινε 6έξι χρόνια το 1929 μετακόμισαν στο [[Βέλγιο]] επειδή τα μεγαλύτερα παιδιά είχαν έρθει σε ηλικία σπουδών. Η Ζίτα συνέχιζε έντονα τις προσπάθειες αποκατάστασης της δυναστείας των Αψβούργων για λογαριασμό των παιδιών της, οι προσπάθειες αυτές τελείωσαν το 1938 με την προσάρτηση της Αυστρίας στη [[Ναζιστική Γερμανία]]. Με την εισβολή των [[Ναζί]] στο [[Βέλγιο]] στις 10 Μαΐου 1940 η Ζίτα και τα παιδιά της δραπέτευσαν στην [[Πορτογαλία]] και στην συνέχεια στην [[Νέα Υόρκη]], η Ζίτα έζησε τα χρόνια του πολέμου στην ΗΠΑ σε μεγάλη φτώχεια αλλά τα παιδιά της είχαν έντονες πολιτικές δραστηριότητες. Ο [[Όθων των Αψβούργων|Όθων]] είχε συνεχείς επαφές με τον πρόεδρο Ρούσβελτ, ο [[Ροβέρτος, αρχιδούκας της Αυστρίας - Έστης|Ροβέρτος]] ήταν ο αντιπρόσωπος των Αψβούργων στο [[Λονδίνο]] ενώ ο Λουδοβίκος και ο [[Φέλιξ των Αψβούργων|Φέλιξ]] υπηρέτησαν στον Αμερικάνικο στρατό.

Με τον σύζυγο της αυτοκράτορα Κάρολο παιδιά της ήταν :