Δήμητρα Παπίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 7:
Το 1991, κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος της καλλιτέχνιδος που τιτλοφορείται '''"Το μόνο σίγουρο"'''. Η δουλειά αυτή είναι πολυσυλλεκτική από άποψη δημιουργών αφού συμμετέχουν διάφοροι συνθέτες και στιχουργοί, ανάμεσα στους οποίους ο [[Γιάννης Καραλής]], ο Χρήστος Σκαλτσουνάκης και ο Τάσος Χαμουρτιάδης.
 
Καθώς περνά ο καιρός, η Δήμητρα Παπίου κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος στη λαϊκή μουσική σκηνή της χώρας και το 1992 κυκλοφορεί ο τρίτος της προσωπικός δίσκος που έχει τίτλο '''"Θα 'μαι εδώ"''' και περιέχει δώδεκα τραγούδια, τα έξι σε στίχους [[Ελένη Γιαννατσούλια|Ελένης Γιαννατσούλια]] και μουσική [[Αλέξης Παπαδημητρίου|Αλέξη Παπαδημητρίου]], ενώ τα υπόλοιπα σε μουσική και στίχους του Νίκου Δουλάμη. Το τραγούδι "Η νύχτα θέλει νάζια" των Γιαννατσούλια και Παπαδημητρίου αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιτυχία που προέκυψε από το συγκεκριμένο δίσκο.
 
Το επόμενο δισκογραφικό βήμα της Δήμητρας Παπίου πραγματοποιείται μετά απουσία τριών χρόνων, το 1995 με το δίσκο '''"Αχ, κυρία αμαρτία"''', που αποτελεί ένα λαϊκό δίσκο μεν, με κάποιες έντεχνες επιρροές, όμως. Τη μεγαλύτερη επιτυχία του δίσκου αυτού αποτελεί το τραγούδι "Γέλα, καρδούλα μου" και ακολυθεί το "Και όχι μόνο" πάλικαι τα δύο δημιουργήματα των Παπαδημητρίου και Γιαννατσούλια. ΗΟ δίσκος αυτός της Παπίου αποτελεί την τελευταία της δισκογραφική παρουσία κατά τη δεκαετία του '90 καθώς αποφασίζει να αποσυρθεί από το χώρο στο αποκορύφωμα της καριέρας της. Στην απόφαση αυτή συνηγορούν δύο λόγοι σύμφωνα με την ίδια. Ο πρώτος έχει να κάνει με προσωπικά της θέματα, αφού τότε γνωρίζει το σύζυγό της και θέλει να αφοσιωθεί σ' αυτόν, ενώ παράλληλα δηλώνει ότι έχει κουραστεί από τις απαιτήσεις της νυχτερινής ζωής.
 
===Η επιστροφή και η στροφή του ρεπερτορίου===