Ιξίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην [[Ελληνική μυθολογία]], ο '''Ιξίων''' (Ιξίωνας) ήταν ένας από τους [[Λαπίθες]], βασιλιάς της [[Θεσσαλία|Θεσσαλίας]] (με έδρα πιθανόν την [[Ιωλκός|Ιωλκό]]) και γιος του [[Φλεγύας|Φλεγύα]]. Γιος του ήταν ο [[Πειρίθους]]. Έλαβε ως σύζυγο τη Δία, θυγατέρα του Δηϊονέα[[Δηιονέας|Δηιονέα]] ([[ΔηϊονεύςΔηιονεύς]] ή Δηΐων[[Δηίονας|Δηίονα]]), υιού του [[Αίολος (βασιλιάς)|Αιόλου]], βασιλέα της [[Φωκίδα|Φωκίδας]]. Υποσχέθηκε στον πεθερό του ένα πολύτιμο δώρο, αθέτησε όμως την υπόσχεσή του. Ο Δηϊονεύς σε αντίποινα έκλεψε μερικά από τα άλογα του Ιξίονα. Ο τελευταίος απέκρυψε την οργή του και προσκάλεσε τον πεθερό του σε εορταστικό γεύμα στη [[Λάρισα]]. Μόλις έφτασε ο Δηϊονέας, ο Ιξίωνας τον δολοφόνησε, σπρώχνοντάς τον στην πυρά. Με τη φρικτή αυτή πράξη, ο Ιξίωνας παραβίασε τον ιερό για τους Έλληνες νόμο της φιλοξενίας, προστάτης του οποίου ήταν ο [[Δίας (μυθολογία)|Ξένιος Ζεύς]]. Οι γειτονικοί άρχοντες, προσβεβλημένοι, αρνήθηκαν να του προσφέρουν άσυλο ή να εκτελέσουν τα τελετουργικά που θα του επέτρεπαν να αποκαθαρθεί από την ενοχή του. Έκτοτε, ο Ιξίωνας κηρύχθηκε εκτός νόμου, έζησε ως απόβλητος και τον απέφευγαν οι πάντες. Σκοτώνοντας τον πεθερό του, έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην Ελληνική μυθολογία που σκότωνε συγγενή του. Η τιμωρία που επέσειε κάτι τέτοιο ήταν τρομερή.