Ούγος της Προβηγκίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά την διάρκεια της βασιλείας του, προσπάθησε να δημιουργήσει σχέσεις με το [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζάντιο]]. Είχε πολλές επιτυχίες με τους εξωτερικούς εχθρούς του, αλλά οι πολιτικές του δημιούργησαν πολλούς εσωτερικούς εχθρούς, που αποδυνάμωσαν τις εξουσίες του ως τον θάνατο του. Ήταν γιος του [[Θεοβάλδος της Αρλ|Θεοβάλδου της Αρλ]] και της [[Μπέρθα, κόρη του Λοθαρίου Β’|Μπέρθας]], θυγατέρας του [[Λοθάριος Β'Β΄ της Λοθαριγγίας|Λοθαρίου Β’Β΄, βασιλιά της Λοθαριγγίας]]. Κληρονομώντας τις κομητείες της [[Αρλ]] και της [[Βιέννη (Γαλλία)|Βιέννης]], έγινε ένας από τους ισχυρότερους ευγενείς του βασιλείου της [[Προβηγκία|Προβηγκίας]]. Μετά την αιχμαλωσία και εξορία του αυτοκράτορα [[Λουδοβίκος ο Τυφλός|Λουδοβίκου Γ’Γ΄]], που ήταν επίσης βασιλιάς της Προβηγκίας ([[905]]), έγινε αντιβασιλιάς και πήρε ([[911]]) τον τίτλο του δούκα της Προβηγκίας. Μετακίνησε την πρωτεύουσα του στην [[Αρλ]] και παντρεύτηκε την ετεροθαλή αδελφή του Λουδοβίκου [[Γκίλλα της Προβηγκίας|Γουίλλα]], κόρη του [[Μπόσο της Προβηγκίας]]. Κατά τον [[Κωνσταντίνος Ζ'Ζ΄|Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο]], επιτέθηκε με έναν Προβηγκιανό στρατό στην [[Λομβαρδία]] ([[923]]). Το [[922]] ευγενείς εξεγέρθηκαν κατά του αυτοκράτορα [[Βερεγγάριος Α'Α΄ της Ιταλίας|Βερεγκάριου]], ορίζοντας τον [[Ροδόλφος Β'Β΄ της Βουργουνδίας|Ροδόλφο Β’Β΄ της Βουργουνδίας]] βασιλιά της Ιταλίας. Ο [[εμφύλιος πόλεμος]] που ξέσπασε τερματίστηκε με την δολοφονία του Βερεγκάριου ([[924]]).

Ο Ούγος παραχώρησε στον γιο του [[Ερβέρτος Β'Β΄ των Βερμαντουά|Ερβέρτου Β’Β΄ των Βερμαντουά]], [[Όντο των Βερμαντουά|Όντο]], την [[Βιέννη (Γαλλία)|Βιέννη]] στην θέση του Καρόλου – Κωνσταντίνου. Βρισκόταν ακόμα σε σύγκρουση με τον Ροδόλφο της Βουργουνδίας, ελπίζοντας να έχει την υποστήριξη του Γάλλου μονάρχη [[Ροδόλφος της Γαλλίας|Ροδόλφου]]. Ο Ροδόλφος της Γαλλίας κατάφερε να αποκτήσει τον έλεγχο της Βιέννης και της [[Λυών]], ενώ ο Ούγος επέστρεψε πίσω στην [[Ιταλία]] και δέχθηκε το αυτοκρατορικό στέμμα. Κατάφερε μετά από πίεση να πείσει τους ευγενείς να αναγνωρίσουν σαν διάδοχο του τον γιο του, [[Λοθάριος Β'Β΄ της Ιταλίας|Λοθάριο]], ο οποίος στέφθηκε μαζί του τον Απρίλιο του [[931]]. Την ίδια χρονιά κατηγόρησε τον ετεροθαλή αδελφό του, [[Λαμβέρτος της Τοσκάνης|Λαμβέρτο της Τοσκάνης]], για προδοσία και τον εξόρισε, αλλά ο πραγματικός λόγος εξορίας ήταν ότι ο Λαμβέρτος του στάθηκε εμπόδιο στην πραγματοποίηση του δεύτερου γάμου του.

Το [[936]], ο Ούγος αντικατέστησε τον [[Μπόσο της Τοσκάνης]] με τον γιο του, [[Ουμβέρτος του Σπολέτο|Ουμβέρτο]]. Οι προσπάθειες του Ούγου να επεκτείνει τις δυνάμεις του με έναν δεύτερο γάμο απέτυχαν. Η νύφη [[Μαροζία]] ήταν χήρα δύο φορές του [[Αλβέριχος Α'Α΄ του Σπολέτο|Αλβέριχου Α’Α΄ του Σπολέτο]] και του [[Ούγος της Ιταλίας|Ούγου]], ετεροθαλούς αδελφού του [[Γκυ της Τοσκάνης]], κάτι αντίθετο με τους εκκλησιαστικούς κανόνες. Γι' αυτό, αφαίρεσε την [[Τοσκάνη]] από τους απογόνους του δεύτερου γάμου της μητέρας του παραδίδοντας την στον πατρικό του συγγενή Μπόσο. Αυτό έκανε τον [[Αλβέριχος Β'Β΄ του Σπολέτο|Αλβέριχο Β’Β΄]], γιο της Μαροζίας από τον πρώτο της γάμο, να κάνει πραξικόπημα κατά του Ούγου. Η Μαροζία φυλακίστηκε και πέθανε φυλακισμένη λίγο αργότερα.

Για να επεκτείνει την εξουσία του στο [[Μιλάνο]], έστειλε μοναχό τον νόθο γιο του, Θεβάλδο, τοποθετώντας τον αρχιεπίσκοπο του Μιλάνου στην θέση του Αρδέριχου. Συνέχισε την άμυνα του κράτους του εναντίον των Μαγυάρων και των [[Ανδαλουσία|Ανδαλουσιανών]] [[πειρατεία|πειρατών]] και έκανε συνθήκη με τον Ροδόλφο ([[933]]), σύμφωνα με την οποία εγκατέλειψε τα δικαιώματα του στην [[Ιταλία]] παραμένοντας στην [[Προβηγκία]]. Διατήρησε φιλικές σχέσεις με το [[Βυζάντιο]], ενώ το [[942]] έδωσε στον Αλβέριχο μια από τις κόρες του σαν σύζυγο. Ο Ούγος συνέχιζε την τακτική να παραχωρεί περιοχές και αξιώματα σε ανθρώπους του στενού περιβάλλοντος του, κάτι που έφερε την αντίδραση της αριστοκρατίας. Ο [[Βερεγγάριος Β'Β΄ της Ιταλίας]] επαναστάτησε και εξορίστηκε ([[941]]). Το ([[945]]) επέστρεψε ο Βερεγκάριος από την εξορία του στην [[Γερμανία]], νίκησε σε μάχη τον Ούγο και τον εκθρόνισε. Κατέφυγε στην [[Προβηγκία]], αλλά εξακολουθούσε να διατηρεί τον βασιλικό τίτλο.

Με 4τέσσερις συζύγους και 4τέσσερις αυλικές άφησε 8οκτώ παιδιά. Μερικά από αυτά ήταν ο [[Ουμβέρτος του Σπολέτο|Ουμβέρτος]], που πήρε την [[Τοσκάνη]], η Μπέρθα που παντρεύτηκε τον Βυζαντινό αυτοκράτορα [[Ρωμανός Β'Β΄|Ρωμανό Β’Β΄]], πήρε το όνομα Ευδοκία και κληρονόμησε τα εδάφη του πατέρα της στην [[Προβηγκία]] κ.ά. Με την Γερμανίδα Άλδα γιος και διάδοχος του ήταν ο [[Λοθάριος Β'Β΄ της Ιταλίας]].