Ακροναυπλία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: en:Acronauplia |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Image:NafplionViewFromAkronauplia.jpg|thumb|right|260px|
Η '''Ακροναυπλία''' (τουρκ. '''Ιτς-Καλέ''') είναι βραχώδης χερσονησίδα που αποτελούσε στην αρχαιότητα την ακρόπολη του [[Ναύπλιο|Ναυπλίου]]. Βρίσκεται απέναντι από το [[Μπούρτζι (Ναυπλίου)|Μπούρτζι]] και δεξιά του Ναυπλίου κατά την είσοδο στο μυχό του [[Αργολικός κόλπος|Αργολικού κόλπου]]. Είναι προσιτή μόνο από Βορρά δια μιας τεχνητής ιστορικής χαράδρας τη λεγόμενη [[Αρβανιτιά]].
Η χερσονησίδα αυτή έχει μέσο ύψος από επιφάνεια θαλάσσης 45 μ., μέγιστο μήκος από ανατολάς προς δυσμάς 900 μ. και πλάτος περίπου 400 μ. Κάποια μέρη των τειχών της Ακροναυπλίας είναι [[κυκλώπεια τείχη|κυκλώπεια]] που αποτέλεσαν τις βάσεις των μετέπειτα οχυρώσεων, τα οποία τμήματα σώζονται μέχρι και σήμερα.
Γραμμή 10 ⟶ 7 :
Το [[1540]] το Ναύπλιο καταλήφθηκε από τους Τούρκους οι οποίοι ενίσχυσαν περισσότερο την οχύρωση της Ακροναυπλίας με μεγαλύτερα κανόνια ονομάζοντάς την '''Ιτς-Καλέ''' (= εσωτερικό κάστρο). Το [[1686]] ακολουθεί δεύτερη ενετική κυριαρχία του Ναυπλίου και αυτής το [[1715]] δεύτερη τουρκική κυριαρχία. Σ΄ αυτή την περίοδο οι Τούρκοι ενισχύουν το Ιτς-Καλέ και το Παλαμήδι με 400 κανόνια, εκ των οποίων τα 84 ήταν των 64 λιβρών έκαστο. Τις παραμονές της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνικής Επανάστασης του 1821]] οι Τούρκοι συνέχιζαν τις επισκευές και νέες κατασκευές του κάστρου.
Τη νύκτα της [[30 Νοεμβρίου|30ης Νοεμβρίου]] του [[1822]] οι Έλληνες υπό τον [[Στάϊκος Σταϊκόπουλος|Στάικο Σταϊκόπουλο]] καταλαμβάνουν το Παλαμήδι και με τα κανόνια αυτού άρχισαν να κανονιοβολούν την Ακροναυπλία. Στις [[3 Δεκεμβρίου]] (μόλις 3 ημέρες μετά) οι Τούρκοι
Την εποχή εκείνη ο Κυβερνήτης αντιλαμβανόμενος την αξία του φρουρίου φρόντισε για τον καθαρισμό του από τους σωρούς των ερειπίων και ανοικοδόμησε όλα τα τμήματα που είχαν υποστεί φθορές όπως και του κανονιοστασίου που είχε ολοσχερώς γκρεμιστεί. Επίσης ίδρυσε εντός του χώρου στρατιωτικό νοσοκομείο καθώς και ένα μικρό ναό πλησίον αυτού.<br>
Κατά την βασιλεία του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]] ο βαυαρικός στρατός που ανέλαβε τη φρούρηση του Ναυπλίου συμπλήρωσε τις επισκευές των οχυρωμάτων, την ανέγερση στρατιωτικών αποθηκών και τελειοποίησε τις εγκαταστάσεις του στρατιωτικού νοσοκομείου. Μετά την μεταφορά της πρωτεύουσας από το Ναύπλιο στην [[Αθήνα]] ο Όθωνας διέταξε τον Ιούλιο του [[1835]] την γενική επισκευή όλων των οχυρωματικών έργων και των προμαχώνων της Ακροναυπλίας (Ιτς-Καλέ) , καθώς και τον εξοπλισμό με νέα πυροβόλα.<br>
Κατά τη βασιλεία του [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεωργίου του Α΄]] μέσα στο φρούριο αυτό κτίσθηκαν μεγάλοι στρατώνες πεζικού, στρατιωτικές φυλακές καθώς και μεγάλες υπόγειες δεξαμενές συλλογής ομβρίων υδάτων. Την εποχή εκείνη η Ακροναυπλία αποτελούσε το κέντρο στρατωνισμού όλων των στρατιωτών της Πελοποννήσου.
Επί βασιλείας των [[Κωνσταντίνος Α΄|Κωνσταντίνου του Α΄]] και [[Αλέξανδρος Α΄ της Ελλάδας|Αλεξάνδρου του Α΄]] οι στρατιωτικές πλέον φυλακές της Ακροναυπλίας άρχισαν σιγά σιγά να ευπρεπίζονται σύμφωνα με τα νεότερα σωφρονιστικά συστήματα και με απασχόληση των καταδίκων σε επαγγελματικές δραστηριότητες συγκροτώντας διάφορα συνεργεία π.χ. ξυλουργών, υποδηματοποιών κ.λπ.
Στη περίοδο της δικτατορίας του [[Ιωάννης Μεταξάς|Ι. Μεταξά]] στις στρατιωτιές φυλακές της Ακροναυπλίας στέλνονταν οι πολιτικοί αντίπαλοι του καθεστώτος. Τον αυτό χαρακτήρα διατήρησε και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής αλλά και λίγο μετά, όταν ο Αντιβασιλέας [[Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός]] λήξαντος του πολέμου επανέφερε σε ισχύ τα διαρκή στρατοδικεία.<br>
Τέλος επί βασιλείας [[Παύλος Α΄ της Ελλάδας|Παύλου του Α΄]] διατάχθηκε το οριστικό κλείσιμο των φυλακών της Ακροναυπλίας όπου ακολούθησε το γκρέμισμα αυτών και στη θέση του ανοικοδομήθηκε μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα.
| |||