Μαντάμ ντε Πομπαντούρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Harkoz (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Η '''Ζαν Αντουανέτ Πουασόν''', '''μαρκησία ντε Πομπαντούρ''' (''Jeanne Antoinette Poisson,Marquise de Pompadour)'', γεννήθηκε στις [[29 Δεκεμβρίου]] [[1721]] στο [[Παρίσι]], και πέθανε στις [[15 Απριλίου]] [[1764]] στις [[Βερσαλλίες]] υπήρξε αρχικά επίσημη ερωμένη του βασιλιά [[Λουδοβίκος ΙΕ'ΙΕ΄|Λουδοβίκου ΙΕ'ΙΕ΄]] και στη συνέχεια μαρκησία οποτε και ανέλαβε Κυρία του Οίκου της Βασίλισσας. Η Μαρκησία ντε Πομπαντούρ αναδείχθηκε σημαντική προστάτις των τεχνών και των γραμμάτων.
[[Εικόνα:Fran%C3%A7ois_Boucher_019.jpg|right|thumb|240px|Η μαρκησία ντε Πομπαντούρ από τον Μπουσέρ]]
 
== Παιδική ηλικία ==
 
Γεννημένη στο [[Παρίσι]], κόρη πλούσιο τραπεζίτη, η Ζαν Αντουανέτ είχε από μικρή το όνειρο να γίνει ερωμένη του βασιλιά. Μάλιστα όταν ήταν σε ηλικία 9εννέα ετών, μια γριά μάντισσα της είχε πει πως μια μέρα θα γίνει η μαιτρέσσα του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΕ'ΙΕ΄. Έκτοτε ζούσε με αυτό το όνειρο. Πήγε σχολείο στο μοναστήρι των Ουρσουλίνων στο [[Παρίσι]].
Το [[1741]], σε ηλικία 20 χρονών παντρεύτηκε τον Σαρλ Γκιγιώμ λε Νορμαν Ντ'Ετιόλ ''(Charles Guillaume le Normant d'Etiolles)'', ο οποίος ήταν αξιωματικός στρατού.
 
== Μαιτρέσσα του βασιλιά ==
 
Στις [[25 Φεβρουαρίου]] [[1745]] δόθηκε στις [[Παλάτι των Βερσαλλιών|[Βερσαλλίες]] ένας μεγάλος χορός μεταμφιεσμέων, με αφορμή το γάμο του πρίγκηπα Λουδοβίκου, γιο του Λουδοβίκου ΙΕ'ΙΕ΄ και διάδοχο του γαλλικού θρόνου. Εκεί της δόθηκε η ευκαιρία να τραβήξει την προσοχή του βασιλιά και από τότε ο βασιλιάς μαγεύτηκε από την ίδια. Μέσα στους επόμενους μήνες με διαταγή του βασιλιά πήρε διαζύγιο από τον Σαρλ Γκιγιώμ, τον προηγούμενο σύζυγό της. Τον Ιούλιο έγινε μαρκησία και απέκτησε δικό της μαρκισάτο στα νότια της [[Γαλλία|Γαλλίας]]. Αυτό ήταν πρωτοφανές για την εποχή εκείνη, καθώς για πρώτη φορά ένα άτομο από αστική καταγωγή εισήλθε στην υψηλή αριστοκρατική κοινωνία των Βερσαλλιών. Τέλος το [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] έγινε η επίσημη παρουσίαση στη γαλλική βασιλική αυλή ως επίσημη μαιτρέσσα του βασιλιά.
 
Την θέση της ως μαιτρέσσα την κράτησε ως τον θάνατο της, το [[1764]], αν και οι σεξουαλικές επαφές με το βασιλιά σταμάτησαν το [[1750]]. Το ότι κράτησε σχεδόν 20 χρόνια αυτήν τη θέση οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έκανε το κλασσικό λάθος όπως οι προηγούμενες μαιτρέσσες να κάνει εχθρό τη νόμιμη σύζυγο του βασιλιά, τη βασίλισσα, αλλά επεδίωξε να μην την προσβάλλει δημόσια τουλάχιστον.[[Εικόνα:Pompadour6.jpg|right|thumb|260px|Η μαρκησία ντε Πομπαντούρ το 1752]]
 
Επιπλέον δημιούργησε έναν κύκλο από φίλους και συμμάχους με κατάλληλο χειρισμό των διάφορων ίντριγκων στην βασιλική αυλή.
Επί 5πέντε χρόνια διήυθυνε στις Βερσαλλίες ένα δικό της προσωπικό θέατρο, με το οποίο προσέφερε διασκέδαση και ψυχαγωγία στο βασιλιά.
 
== Επιρροή και δύναμη ==
 
Χρησιμοποίησε την θέση της για να προωθήσει συγγραφείς και καλλιτέχνες. Η έκδοση της ''Εγκυκλοπαίδειας'' που ολοκληρώθηκε σταδιακά από το [[1750]] ως το [[1760]] οφείλεται σε αυτήν, καθώς προστάτεψε τους συγγραφείς της, τον [[Ντενί Ντιντερό|Ντιντερό]], κυρίως. Πολλοί ζωγράφοι προωθήθηκαν από την [[μαρκήσιος|μαρκησία]], όπως ο [[Φρανσουά Μπουσέ]]''(Boucher)'' και ο Ντρουέ''(Drouais)''.
 
Με την πάροδο των χρόνων απέκτησε πολλές εκτάσεις γης ως δώρο από τον βασιλιά, όπως και πολλά κάστρα και πύργους, τα οποία ανακαίνισε και επίπλωσε με πολυτέλεια. Αλλά η συντήρηση αυτών των δεκάδων κατοικιών καθώς και οι μόνιμοι καλλιτέχνες στην υπηρεσία της απαιτούσαν μεγάλο μερος από τις βασιλικές δαπάνες.
 
Επίσης ίδρυσε το διάσημο εργοστάσιο πορσελάνης στις [[Σέβρες]], δυτικά του [[Παρίσι|Παρισιού]].
Επίσης χρηματοδότησε την κατασκευή της ''Πλας ντε λα Κονκόρντ (Place de la Concorde)'' στο Παρίσι, η οποία τότε ονομάστηκε ''Place Louis XV''.
 
Επέβλεπε την ανέγερση του ''Μικρού Τριανόν (Petit Trianon)'' στις [[Βερσαλλίες]], ενώ υποστήριξε και την κατασκευή μιας στρατιωτικής σχολής έξω από το [[Παρίσι]], που ολοκληρώθηκε το [[1756]].
 
Εκτός από καλλιτεχνική επιρροή είχε και κάποια πολιτική επίδραση. Κατά την διάρκεια του [[Επταετής Πόλεμος|Επταετούς Πολέμου]] συμβούλεψε τον βασιλιά να συμμαχήσει με την [[Αυστρία]] κατά της Πρωσίας.
 
Η πολιτική της επιρροή όμως ήταν μικρότερη από αυτήν που νόμιζαν οι ιστορικοί ως τον [[19ος αιώνας|19ο αιώνα]].