Κοταντέν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Υπό τη δυναστεία των Καρολιγγείων η περιοχή διοικούνταν από υποκόμητες - μέλη της οικογένειας Saint-Sauveur με έδρα τη μονή Βενεδικτίνων και φορύριοφρούριο Σαιν-Σωβέρ-λε-Βικόντ (Saint-Sauveur-le-Vicomte) η οποία ιδρύθηκε το 1080 στον ποταμό Ντουβ (Douve).<ref>P. Chesnel, ''Le Cotentin et l'Avranchin sous les ducs de Normandie, 911-1204'', 1912, noted in C. Warren Hollister, ''Henry I (Yale English Monarchs)'', 2001:51ff and map, xviii</ref> Η περιοχή, ωστόσο, κατατμήθηκε και αποτέλεσε "λάφυρο" της πολιτικής των Δουκών της Νορμανδίας, οι οποίοι δημιούργησαν έτσι μεγάλα φέουδα. Οι Δούκες διατήρησαν ωστόσο, σημαντικά σημεία και δημιούργησαν στην Κοταντέν ιδιόκτητες κατοικίες. Ο [[Γουλιέλμος ο Κατακτητής]] διέθετε στην περιοχή της Βαλόνι κυνηγετικό καταφύγιο.

Το 1204 η χερσόνησος καταλήφθηκε από τον βασιλιά [[Φίλιππος Αύγουστος Β΄ της Γαλλίας|Φίλιππο Β΄ της Γαλλίας]]. Το 1259 ο βασιλιάς της Αγγλίας [[Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας]] αναγνώρισε οριστικά, με την Συνθήκη των Παρισίων, την Γαλλική κατοχή της Νορμανδίας και από την εποχή αυτή άρχισε να ασκείται πολιτική για την ανάπτυξη "εθνικού αισθήματος" των [[Νορμανδοί|Νορμανδών]] κατοίκων. Ο βασιλέας Λουδοβίκος ο ΙΧ περιόδευσε στην περιοχή της Βαλόνι σε μια εποχή που σηματοδότησε την ευημερία της περιοχής. Ο [[Εκατονταετής Πόλεμος]] ωστόσο δεν άφησε την Κοταντέν αλώβητη. Ο Εδουάρδος ο Γ΄ αποβιβάστηκε πολύ κοντά στην Βαλόνι το 1346 και αργότερα υπέγραψε συνθήκη με την οποία απέδιδε την επικυριαρχία τμήματος της Νορμανδίας στον Κάρολο της Ναβάρρας. Πολιορκούμενο από το Κάρολο τον Ε΄ το φρούριο της Βαλόνι χρησίμευσε ως προσωρινό προπύργιο για την ανάκτηση της Κοταντέν. Το 1375 το φρούριο Σεν-Σωβέρ, το οποίο είχε δοθεί στον βασιλέα της Αγγλίας από τον [[Ζοφρουά ντ' Αρκούρ]] (Geoffroy d'Harcourt) ήταν ένα από τα πρώτα θέατρα πολιορκίας πυροβολικού στη γαλλική πολεμική ιστορία. Η όψη του φρουρίου οφείλεται, κατά κύριο λόγο, σε οχυρωματικά έργα τα οποία εκτελέστηκαν τον 14ο αιώνα.

Όπως συνέβη και σε άλλες περιοχές της Γαλλίας, η Κοταντέν επηρεάστηκε ιδιαίτερα από πολλές υποθέσεις σχετικά με μαγεία: Ο 11ος αιώνας αποτελεί το σημείο εκκίνησης μαζικών διώξεων σχετικά με υποθέσεις μαγείας. Το απόγειό τους σημειώνεται κατά την περίοδο 1580 - 1630 με σημαντικότερο επεισόδιο αυτό της δίκης μάγων στο Λα-ΑιγΆιγ-ντυ-Πυί (La Haye-du-Puits), η οποία άρχισε το 1669.<ref>Daniel Lacotte, ''Danse avec le Diable'', Hachette Littératures, 2002</ref>