Ιστιοσανίδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 14:
Τον Μάιο του [[1964]], στην [[Πενσυλβάνια]], ένας Αμερικάνος, ο [[Newman Darby]], τοποθέτησε ένα κατάρτι με ένα πανί πάνω σε μια σανίδα του σερφ. Η ιστιοσανίδα του είχε μήκος τρία μέτρα και 90 εκατοστά πλάτος, και είχε ένα κατάρτι και ένα σημείο σύνδεσης που όμως δε μπορούσε να κινείται παρά μόνο πλευρικά και βρισκόταν στο πίσω μέρος του αγωνιζόμενου. Στα επόμενα δύο χρόνια μπόρεσε να βελτιώσει την εφεύρεσή του αλλά δεν μπόρεσε να πείσει επενδυτές για την αξία της.
 
Τον Ιανουάριο του 1965, ένας Γάλλος, ο Serge Loiselot, κατέθεσε αίτηση [[Ευρεσιτεχνία|διπλώματος ευρεσιτεχνίας]] για έναν «δίσκο με ιστίο» («plateau à voile»): αυτό ήταν ένα επίπεδο κουτί πολύ χαμηλής πυκνότητας που μπορούσε να επιπλέει και είχε ωοειδές σχήμα χωρίς αιχμηρές άκρες, με μια καρίνα και ένα κάθετο κατάρτι που υποστήριζε ένα οριζόντιο κατάρτι μήκους ενός μέτρου, με τα δύο αυτά κατάρτια να στηρίζουν ένα τριγωνικό πανί. Αυτή η κατασκευή μπορούσε να αποσυναρμολογηθεί πλήρως<ref>BrevetΔίπλωμα d'inventionευρεσιτεχνίας délivréπου leκατατέθηκε στις 21 marsΜαΐου 1966 στο INPI, στο ParisΠαρίσι.</ref>.
 
[[Αρχείο:Windsurfpatent.jpg|left|thumb|Σχέδια του διπλώματος ευρεσιτεχνίας που κατατέθηκε το 1968]]