Τάγμα των Αδελφών του Ξίφους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: be-x-old:Ордэн мечаносцаў
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 10:
Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, το τάγμα είχε δείξει μια σχετική απροθυμία στις διαταγές των επισκόπων. Το 1218, ο Άλμπρεχτ ο Α' ζήτησε βοήθεια από τον βασιλιά της Δανίας, τον Βαλντεμάρ τον Β', ο οποίος όμως έπειτα από συμφωνία με τους Αδελφούς του Ξίφους, κατέκτησε τη Βόρεια Εσθονία, πλέον γνωστή ως [[Δανική Εσθονία]], και την πρόσθεσε στο βασίλειό του.
 
Ο Πάπας Γρηγόριος ο Ι' ζήτησε από τους Αδελφούς του Ξίφους να προστατέψουν τη Φινλανδία από τις επιθέσεις της τότε [[Δημοκρατία του Νόβγκοροντ|Δημοκρατίας του Νόβγκοροντ]], στις 24 Νοεμβρίου του 1232. Παρ'όλ' όλα αυτά, δεν αναφέρεται σε γνωστές πηγές, και ούτε είναι γνωστό, αν οι τελευταίοι απάντησαν στην παράκληση του και αν πραγματοποίησαν εκστρατείες στη Φινλανδία.
 
Το Τάγμα των Αδελφών του Ξίφους αποδεκατίστηκε στη Μάχη του ποταμού Σάουλε το 1236, όταν κινήθηκε εναντίον των ειδωλολατρών Λιθουανών και Σεμιγάλλιων. Ύστερα από αυτήν την καταστροφή, οι Αδελφοί του Ξίφους που απέμειναν αφομοιώθηκαν στους [[Τεύτονες Ιππότες|Τεύτονες Ιππότες]], και έπειτα έμειναν στην ιστορία ως το Λιβονικό Τάγμα. Παρά τις εξελίξεις αυτές όμως, συνέχισαν να υπάρχουν και να ασκούν την παλιά τους εξουσία ως παρακλάδι του Τάγματος των Τευτόνων Ιπποτών.