Σατυρικό δράμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κύριο και καθοριστικό χαρακτηριστικό του ήταν ο χορός των [[Σάτυροι|Σατύρων]], τους οποίους οδηγούσε ο [[Σειληνός]]. Άλλα χαρακτηριστικά του ήταν η [[κωμωδία|κωμική]] πλοκή, το αίσιο τέλος, η ελεύθερη χρήση και συχνά η παρωδία [[μυθολογία|μυθολογικών]] θεμάτων, καθώς και η περιστασιακή παρωδία θεμάτων από τις τραγωδίες που είχαν προηγηθεί, το εύθυμο ύφος, η μικρότερη έκταση (σε σχέση με την τραγωδία) και η μεγαλύτερη χαλαρότητα στο μέτρο<ref>Χριστόπουλος Μ. 2001, 317.</ref> και βεβαίως η χαρακτηριστική όρχηση.Επίσης το δράμα δεν προοριζόταν για μια απλή απαγγελία αλλά για μία παράσταση ενός συγλονιστικού γεγονότος,που εξελισσόταν σαν ζωντανή πραγματικότητα μπροστά στους θεατές.